Chrześcijański zbór w Bydgoszczy
„Frederick Arnot poszedł wraz z przyjacielem głosić Ewangelię do dzielnicy barów w rodzinnym mieście, w Szkocji. Stanęli na rogu ulicy i zaśpiewali kilka pieśni, aby zgromadzić słuchaczy. Kiedy śpiewali, ludzie stali cicho, lecz gdy tylko zaczęli mówić o swej wierze w Chrystusa, zebrani poczęli tak głośno hałasować i wykrzykiwać, że nic nie było słychać. Przyjaciele Czytaj dalej…
Pewna ilustracja przychodzi nam na pamięć. Swego czasu pewna siostra, głęboko zainteresowana prawdą, powiedziała nam, że gorliwie modliła się za swoim mężem, aby Pan łaskawie otworzył mu oczy wyrozumienia na Prawdę. Znając nieco jej męża zdawało nam się, iż sprawa jego jest beznadziejną. Nie, że on był złym człowiekiem, ale że zdawał się być na Czytaj dalej…
Pewien brat z Walii po wieczornym zebraniu musiał pieszo iść daleko do swego domu. Po drodze spotkał go bandyta i zażądał: Pieniądze albo życie! Na to brat ten mu odpowiada: Bierz życie, bo pieniędzy nie mam. Bandyta odwrócił się i uciekł. Zląkł się, będąc tak blisko człowieka, który gotów jest umrzeć. Mam nadzieję, iż znajdujemy Czytaj dalej…
Moja mama urodziła się w 1935 roku w rodzinie katolickiej, w województwie wielkopolskim, koło Wrześni. Dziadkowie byli praktykującymi katolikami, zwłaszcza dziadek, u którego w rodzinie było w okresie powojennym dwóch księży. Moja mama, już jako mała dziewczynka, rozmyślała, dlaczego jej rodzice (a moi dziadkowie) modlą się do obrazków i figurek. Przemyślenia miała nietypowe jak na Czytaj dalej…
„Moja kuzynka ma syna, który został pobity do tego stopnia, że jest niepełnosprawny umysłowo. Ona mówi: „Grzegorz, ja czasami dochodzę do takiego stanu, że ręce mi opadają. I wtedy mówię: 'Boże! Ja nic więcej nie mogę, o nic więcej nie proszę, nic więcej nie chcę. Niechaj się stanie tak, jak Ty chcesz i jak Ty Czytaj dalej…
Siostrę Janinę Basty wspomina wnuczka, Róża Zawisła: „W lipcu 2022 roku, po ciężkiej chorobie, odeszła od nas Janinka Basty, wspaniała kobieta, bliska wielu osobom. Była ona Siostrą przepełnioną miłością do naszego Pana Jezusa, pełna pasji dla Bożych spraw i nauk. Być może niektórzy nie wiedzą kim była tak wspaniała i wiecznie uśmiechnięta istota, więc chciałabym Czytaj dalej…
Moje wspomnienia zaczynają się krótko po wojnie. Był to czas, gdy mój ojciec znajdował się jeszcze w niewoli. Byliśmy wówcza sami z mamą. Będąc najstarszym z rodzeństwa wykonywałem wiele prac w gospodarstwie. W tym czasie chodziłem do kościoła katolickiego na nauki przedkomunijne, które odbywały się w kościele w Boluminku. Mama mi nie zabraniała tylko powtarzała: Czytaj dalej…