Chrześcijański zbór w Bydgoszczy
(oparte na Psalmie 23) Pan mnie prowadzi na zielone niwy. Nad wody spokojne, ścieżką sprawiedliwych. Pokrzepia ma duszę, więc zła się nie boję. Kij i laska Jego pocieszenie moje. Gdy z Panem przechodzę przez Cienia Dolinę, Przez Dolinę Śmierci – z Panem nie zaginę! Zastawia przede mną stoły w obfitości Wobec nieprzyjaciół i różnych przykrości. Czytaj dalej…
(oparta na Psalmie 23) Panie, prowadź na trawę zieloną, Tam, gdzie źródła biją wpośród łąk. Posil duszę miłości złaknioną, Niech rozkwitnie jak kwiatowy pąk. O Pasterzu, poprowadź przez życie. Twym pokarmem nakarm mnie obficie. Kij i laska niech mi dopomoże Dojść, gdzie trzeba. Zachowaj mnie, Boże. Gdy przechodzę przez śmierci dolinę Ufam w sercu, że Czytaj dalej…
Ps. 107:1-9; 1 Kor. 2:11; Przyp. 14:10 Jest w ludzkich sercach jakaś tajemnica. Nawet, gdy jesteśmy otoczeni tymi, Których kochamy i którzy nas kochają, To jednak, od czasu do czasu doznajemy Uczucia całkowitego osamotnienia. Przyjaciel nie rozumie naszej gorzkości I obca mu jest także nasza radość. Nie ma nikogo, kto mógłby mnie zrozumieć, I nikogo, Czytaj dalej…
Nie umiał grać ani śpiewać, I mówić, modląc się zagrzewać. Nad książką długo nie wytrzymał Ze smutkiem sam się na to zżymał. Gdy inni pięć talentów mieli, Jemu Pan tylko jeden przydzielił. „Zrobię z nim wszystko, co w mej mocy, Gdy Pan udzieli mi pomocy.” Raz z drżącą ręką łez pełnym okiem Słowa z miłością Czytaj dalej…
Wiersze Brzasku | kącik poezji Dwie żaby Raz dwie żaby wpadły do śmietany w dzieży. Jedna optymistycznym okiem wszystko mierzy, Druga tylko ponuro na świat umie patrzeć: Utoniemy ? krzyczy, nie może być inaczej. Ostatnim tchem z rozpaczą rzekła: trudno, trzeba przegrać, Raz jeszcze nogami machnęła i westchnęła: Żegnaj! Druga żaba z uśmiechem dzielnym mówi: Czytaj dalej…
Wiersze Brzasku | kącik poezji WCZESNE ĆWICZENIE Ćwicz młodego według potrzeb drogi jego, bo gdy się zestarzeje, nie odstąpi od niej. (Przysłów 22:6) Wziąłem do ręki plastyczną glinę I dnia pewnego kształt jej nadałem. Gdy ją me palce długo miesiły, Zmiękła, że mogłem zrobić, co chciałem. Gdym do niej wrócił po dniach wielu, Glina już Czytaj dalej…
Wiersze Brzasku | kącik poezji ALCHEMIA MIŁOŚCI Miłość to z naszych nalewanie W innych puchary, To codzienne z praw rezygnowanie, By dla innych dary, To pójście ścieżką kamienistą Każdego nowego dnia, Aby dla innych wygodną, czystą Była wybrana droga ta. Nie ślepa jest miłość i umie na świat Spoglądać innych oczyma. I nigdy nie spyta: Czytaj dalej…