Chronologia biblijna – część 3 [polemika]

Zgodnie z obietnicą umieszczamy dziś w wersji tekstowej oraz jako nagranie audio trzecią część z serii wykładów brata Michała Łotysza pt. „Chronologia biblijna”.

Seria powstała jako odpowiedź na cały szereg zmian i chronologicznych kombinacji wprowadzonych przez różne osoby po śmierci pastora Russella.

Zapoznaj się z całą serią:
– Chronologia biblijna, część 1
– Chronologia biblijna, część 2
– Chronologia biblijna, część 4
– Chronologia biblijna, część 5

Brat Łotysz staje w obronie chronologii biblijnej podanej przez brata Russella i przedstawia 12 argumentów, które ją potwierdzają.

Część 3:

———————-

Zobacz też: 
Chronologia biblijna – część 1
Chronologia biblijna – część 2

——————–

Wersja tekstowa:

Drodzy w Panu naszym Jezusie Chrystusie, Bracia i Siostry!

Z łaski Pana kontynuujemy nasz temat: Chronologia.

Dotychczas rozważyliśmy 9 dowodów pobijających kombinacje chronologii br. Rice’a, a obecnie nim przystąpimy do 10 dowodu to najpierw rozważymy początek czasów pogan i 70-letnią niewolę Izraela w Babilonie. Bo ci kombinatorzy ze swoją chronologią odrzucają dowody wiernego sługi br. Russella o rozpoczęciu czasów pogan z detronizacją Sedekiasza tylko rozpoczynają 19 lat wcześniej. Również – wobec tego – spustoszenie ziemi u nich jest 51 lat, a nie 70 lat. Dlatego damy dowody biblijne, kiedy się rozpoczęły czasy pogan i 70-letnia niewola w Babilonie, a nie 51 lat. I tak, drodzy, pierwsze na co chcemy zwrócić uwagę. Po pierwsze, że Bóg zapowiedział trzykrotne użycie miecza przez Nabuchodonozora przeciwko królestwu judzkiemu, bo wiemy, że wcześniej już upadło królestwo izraelskie, a dłużej przetrwało królestwo Judy. Więc zauważmy, gdzie czytamy, że Bóg zapowiedział trzykrotne użycie miecza przeciwko Jeruzalemowi i królestwu Judy.

Ezechiela 21:8,9 oraz 12-15 – Eze 21:8-15 bg „(8) I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc: (9) Synu człowieczy! prorokuj, a rzecz: Tak mówi Pan: Powiedz, miecz, miecz naostrzony jest i wypolerowany;

/ a od wiersza 12: /

(12) Wołaj a kwil, synu człowieczy, przeto, że ten miecz będzie przeciwko ludowi memu, ten też przeciwko wszystkim książętom Izraelskim; strachy miecza przyjdą na lud mój; przetoż się w biodrę uderz. (13) Gdym ich karał, cóż to pomogło? I nie mamże rózgi wszystko lekce poważającej na nich wyciągnąć? mówi panujący Pan. (14) Ty tedy, synu człowieczy! prorokuj, a bij ręką w rękę; bo powtóre i potrzecie miecz przyjdzie, miecz mordujących, ten miecz mordujących bez litości, przenikający aż do pokojów ich. (15) We wszystkich bramach ich dałem strach miecza, aby się rozpłynęło serce, i upadków się namnożyło. Ach! wypolerowany jest, aby się błyszczał, a wyostrzony, aby zabijał.”

Czyli zapowiedź trzykrotnego użycia miecza przez Nabuchodonozora przeciwko Jeruzalemowi, przeciwko królestwu judzkiemu. Zauważymy kiedy były użyte poszczególne te trzy razy użycia miecza.

1 raz – użycie miecza. Czytamy u Daniela 1:1-4 – Dan 1:1-4 bg „(1) Roku trzeciego królowania Joakima, króla Judzkiego, przyciągnął Nabuchodonozor, król Babiloński, do Jeruzalemu, i obległ je. (2) I podał Pan w rękę jego Joakima, króla Judzkiego, i część naczynia domu Bożego, który je zawiózł do ziemi Senaar, do domu boga swego, i wniósł ono naczynie do domu skarbu boga swego. (3) I rozkazał król Aspenasowi przełożonemu nad komornikami swymi, aby przyprowadził z synów Izraelskich, i z nasienia królewskiego i z książąt, (4) Młodzieńców, na którychby nie było żadnej zmazy, a pięknych na wejrzeniu i dowcipnych do wszelakiej mądrości, i sposobnych do umiejętności, i dostąpienia jej, i którzyby byli sposobni, aby stali w pałacu królewskim, a uczyli się pisma i języka chaldejskiego.”

Wiemy, że tych wybranych młodzieńców było czterech. Daniel i trzech młodzieńców: Sadrach, Mesach, Abednego. Czyli kiedy pierwszy raz było użycie tego miecza, to był 7 rok króla Nabuchodonozora, gdy bierze w niewolę króla Joakima i pierwszą grupę więźniów razem z nim, wśród których jest Daniel i trzech młodzieńców. 7 rok Nabuchodonozora (potwierdzenie mamy, że to był siódmy rok, 2 Kronik 36:5-7 → 2Krn 36:5-7 bg „(5) Dwadzieścia i pięć lat miał Joakim, gdy królować począł, a jedenaście lat królował w Jeruzalemie; i czynił złe przed oczyma Pana Boga swego. (6) Przeciw któremu wyciągnął Nabuchodonozor, król Babiloński, i związał go dwoma łańcuchami miedzianemi, aby go zawiódł do Babilonu. (7) Naczynia też domu Pańskiego zniósł Nabuchodonozor do Babilonu, i oddał je do kościoła swego w Babilonie.”)

Natomiast że to było właśnie 7 roku Nabuchodonozora czytamy: Jer 52:28 bg „(28) Tenci jest lud, który zaprowadził Nabuchodonozor roku siódmego: Żydów trzy tysiące, i dwadzieścia i trzy.”

Czyli pierwsza grupa. Pierwsze użycie tego miecza to gdy zabiera w niewolę króla judzkiego Joakima, razem z nim tych czterech młodzieńców wybranych (Daniel i trzech młodzieńców), by się uczyli mądrości chaldejskiej, być urzędnikami w królestwie Chaldejskim. Pierwsza część naczyń złotych i srebrnych ze świątyni wzięte do świątyni babilońskiej.

Drugie użycie miecza to jest w następnym roku i czytamy o tym: 2 Królewska 24, od wiersza 8: 2Ki 24:8 bg „(8) Ośmnaście lat miał Joachyn, gdy królować począł, a trzy miesiące królował w Jeruzalemie. Imię matki jego było Nehusta, córka Elnatanowa z Jeruzalemu.” (9) I czynił złe przed oczyma Pańskiemi, według wszystkiego, jako czynił ojciec jego. (10) Czasu onego przyciągnęli słudzy Nabuchodonozora, króla Babilońskiego, przeciwko Jeruzalemowi, i przyszło miasto w oblężenie. (11) Przyciągnął też Nabuchodonozor, król Babiloński, przeciwko miastu, gdy słudzy jego leżeli około niego. (12) Tedy wyszedł Joachyn, król Judzki, do króla Babilońskiego, on i matka jego, i słudzy jego, i książęta jego, i dworzanie jego, i wziął go król Babiloński roku ósmego królowania swego.”

Czyli Joachima w 7 roku, a następnego w 8. Czyli w następnym roku go wziął.

13) I wyniósł stamtąd wszystkie skarby domu Pańskiego, i skarby domu królewskiego, i potłukł wszystkie naczynia złote, które był sprawił Salomon, król Izraelski, w kościele Pańskim, jako był powiedział Pan. (14) I przeniósł wszystko Jeruzalem, i wszystkich książąt, i wszystek lud rycerski, więźniów dziesięć tysięcy, i wszystkich cieśli, i kowali, a nie został tam nikt, oprócz ubogiego ludu onej ziemi. (15) Przeniósł i Joachyna do Babilonu, i matkę królewską, i żony królewskie, i dworzan jego, i rycerski lud onej ziemi zawiódł w niewolę z Jeruzalemu do Babilonu.”(16) Wszystkich też mężów walecznych siedm tysięcy, i cieśli, także i kowali tysiąc, i wszystkich godnych ku bojowi, tych zawiódł w niewolę król Babiloński do Babilonu.

Drugie użycie miecza – 8 rok króla Nabuchodonozora. Zabrał w niewolę drugiego króla Joachyna, „i matkę królewską, i żony królewskie, i dworzan jego”; zabrał naczynia złote i srebrne. Potwierdza to Jer 52:29 bg „(29) Roku ośmnastego [musimy to poprawić sobie wg Księgi Królewskiej, powinno być: ÓSMEGO!] Nabuchodonozora, zaprowadził z Jeruzalemu dusz ośm set, trzydzieści i dwie.”

Trzecie użycie miecza to przy detronizacji Sedekiasza. 19 rok Nabuchodonozora, 11 rok panowania Sedekiasza. 2 Król. 25:1-26 – (1) I stało się roku dziewiątego królowania jego [ Sedekiasza ] , miesiąca dziesiątego, dnia dziesiątego tegoż miesiąca, że przyciągnął Nabuchodonozor, król Babiloński, on i wszystko wojsko jego przeciw Jeruzalemowi, i położył się obozem u niego, a porobił przeciwko niemu szańce w około. (2) A tak oblężone było miasto aż do jedenastego roku króla Sedekijasza.

Czyli przez 2 lata Nabuchodonozor oblegał miasto Jeruzalem. W 11 roku został zdetronizowany. No i zabranie wszystkich razem z nim, szczególnie popatrzmy do w. 6:

(6) A tak pojmawszy króla przywiedli go do króla Babilońskiego do Rebli, kędy o nim uczynili sąd. (7) A synów Sedekijaszowych pozabijali przed oczyma jego; potem Sedekijasza oślepiwszy związali go łańcuchami miedzianemi, i zawiedli go do Babilonu. (8) Potem miesiąca piątego, siódmego dnia tegoż miesiąca, ( ten jest rok dziewiętnasty królowania Nabuchodonozora, króla Babilońskiego) przyciągnął Nabuzardan, hetman żołnierski, sługa króla Babilońskiego, do Jeruzalemu; (

Pierwsze użycie miecza – rok 7

Drugie – rok 8

Trzecie – rok 19

(9) I spalił dom Pański, i dom królewski, i wszystkie domy w Jeruzalemie, owa wszystko budowanie kosztowne popalił ogniem. (10) Mury także Jeruzalemskie w około rozwaliło wszystko wojsko Chaldejskie, które było z onym hetmanem żołnierskim. (11) A ostatek ludu, który był został w mieście, i zbiegi, którzy byli zbiegli do króla Babilońskiego, i inne pospólstwo, przeniósł Nabuzardan, hetman żołnierski. (12) Tylko z ubogich onej ziemi zostawił hetman żołnierski, aby byli winiarzami i oraczami.

Ale nawet i ci biedni, co zostali to popatrzmy dalej, od w. 20:

(20) Pojmawszy ich tedy Nabuzardan, hetman żołnierski, zawiódł ich do króla Babilońskiego do Ryblaty. (21) I pobił ich król Babiloński, a pomordował ich w Ryblacie w ziemi Emat; a tak przeniesiony jest Juda z ziemi swojej. (22) Ale nad ludem, który jeszcze był został w ziemi Judzkiej, którego był zostawił Nabuchodonozor, król Babiloński, przełożył Godolijasza, syna Ahykamowego, syna Safanowego. (23) A gdy usłyszeli wszyscy hetmani wojska, sami i mężowie ich, że przełożył król Babiloński Godolijasza, tedy przyszli do Godolijasza do Masfy; mianowicie, Izmael, syn Natanijaszowy, i Johanan, syn Kareaszowy, i Serajasz, syn Tanhumeta Netofatczyk a, i Jezonijasz, syn Maachatowy sami i mężowie ich. (24) Którym przysiągł Godolijasz, i mężom ich, i rzekł im: Nie bójcie się być poddanymi Chaldejczykom; zostańcie w ziemi, a służcie królowi Babilońskiemu, i będzie wam dobrze. (25) I stało się miesiąca siódmego, że przyszedł Izmael, syn Natanijasza, syna Elisamowego, z nasienia królewskiego, i dziesięć mężów z nim, i zabili Godolijasza, i umarł; także Żydów i Chaldejczyków, którzy z nim byli w Masfa. (26) Tedy powstał wszystek lud od małego aż do wielkiego, i hetmani wojsk, a poszli do Egiptu; bo się bali Chaldejczyków.”

Czyli zupełnie Izrael został rozproszony. Nikt nie został w ziemi izraelskiej. Ci co ocaleli to uciekli po zabiciu Godoliasza do Egiptu, a większość zabrał Nabuchodonozor. Niewola babilońska rozpoczęła się dopiero przy trzecim użyciu miecza. Które było przy zdetronizowaniu Sedekiasza w 19 roku Nabuchodonozora. I tu jest początek czasów pogan. To stało się zabiciem Godoliasza, to był 2 Tiszri rok 607 p.n.e. i z tym dniem rozpoczyna się zupełnie pusta ziemia izraeslak, nie ma Żydów w swojej ziemi. Po zabiciu Godoliasza uciekli ci pozostali do Egiptu; ci biedni co pozostali uprawiali winnice, postawił król babiloński Godoliasza no i rewolucjonista zabił Godoliasza no i wobec tego biedota została, gdy został zabity Godoliasz, uciekli do Egiptu, a Nabuchodonozor już wcześniej zabrał z Sedekiaszem większość narodu żydowskiego. 2 Tiszri 607 r. p.n.e. – początek czasów pogan. 2520 (7×360). 3 Mojż 26: Lev 26:12-18 bg „(12) I będę chodził między wami, a będę wam za Boga, a wy mnie będziecie za lud. (13) Jam Pan, Bóg wasz, którym was wywiódł z ziemi Egipskiej, abyście im nie służyli; i połamałem łańcuchy jarzma waszego, abyście chodzili prosto. (14) A jeźlibyście mię nie słuchali, i nie czynili wszystkich tych przykazań; (15) I jeźli ustawy moje wzgardzicie, a sądami moimi będzie się brzydziła dusza wasza, żebyście nie czynili wszystkich przykazań moich, i wzruszylibyście przymierze moje: (16) Ja też wam to uczynię: nawiedzę was strachem, suchotami i gorączką, które wam oczy popsują a boleścią napełnią dusze wasze, a siać będziecie próżno nasienie wasze, bo je zjedzą nieprzyjaciele wasi; (17) I postawię twarz moję przeciwko wam, i porażeni będziecie od nieprzyjaciół waszych, i panować będą nad wami, którzy was mają w nienawiści; i będziecie uciekali, choć was nikt gonić nie będzie. (18) A jeźliż ani tak nie usłuchacie mię, przydam siedem kroć więcej karania dla grzechów waszych;”

I drugi raz zapowiada siedem kroć w wierszu 21: Lev 26:21 bg „(21) A jeźli chodzić będziecie, mnie się sprzeciwiając, a nie zechcecie mię słuchać, przydam kaźni waszych siedmiorako dla grzechów waszych.”

I wiersz 24: Lev 26:24 bg „(24) Ja też pójdę wam się sprzeciwiając, i bić was będę siedmiorako dla grzechów waszych;”

I wiersz 28: Lev 26:28 bg „(28) Ja też pójdę w gniewie przeciwko wam; i Ja też karać was będę siedmiorako więcej dla grzechów waszych.”

Jak miało wyglądać to karanie w czasie panowania pogan nad Żydami? Następne wiersze określają, od wiersza 29: Lev 26:29-60 bg „(29) I będziecie jeść ciało synów waszych, i ciało córek waszych jeść będziecie. (30) I wygubię po górach kaplice wasze, a porozwalam słoneczne bałwany wasze; i składę trupy wasze na kloce obrzydłych bałwanów waszych, a będzie się wami brzydziła dusza moja. (31) I podam miasta wasze na spustoszenie, a poburzę świątnice wasze, i nie przyjmę więcej wdzięcznej wonności waszej. (32) I spustoszę ziemię, że się nad nią zdumieją nieprzyjaciele wasi, mieszkając w niej. (33) A was samych rozproszę między narody, i dobędę za wami miecza; a będzie ziemia wasza pusta, i miasta wasze zburzone.

Czyli siedemkroć lub siedem czasów, skąd pewność, że te siedem kroć to siedem czasów czyli siedem lat biblijnych? Popatrzmy inny obraz potwierdza, że te siedem kroć to siedem czasów czyli siedem lat. U Proroka Daniela o tym czytamy, Dan. 4:13 – Dan 4:13-40 bg „(13) Widziałem nadto w widzeniach moich na łożu mojem, a oto stróż i Święty z nieba zstąpiwszy, (14) Wołał ze wszystkiej mocy, i tak rzekł: Podrąbcie to drzewo, i obetnijcie gałęzie jego, a otłuczcie liście jego, i rozrzućcie owoc jego; niech się rozbieży zwierz, który jest pod niem, i ptastwo z gałęzi jego; (15) Wszakże pień korzenia jego w ziemi zostawcie, a niech będzie związany łańcuchem żelaznym i miedzianym na trawie polnej, aby rosą niebieską był skrapiany, a z zwierzętami niech się pasie w trawie ziemskiej; (16) Serce jego od człowieczego niech się odmieni, a serce zwierzęce niech mu dane będzie, a siedm lat niech pominą nad nim.

(17) Ta rzecz według wyroku stróżów, a to żądanie według mowy świętych stanie się, aż do tego przyjdzie, że poznają ludzie, iż Najwyższy panuje nad królestwem ludzkiem, a daje je, komu chce, a najpodlejszego z ludzi stanowi nad niem. (18) Ten sen widziałem ja król Nabuchodonozor; a ty, Baltazarze! powiedz wykład jego, gdyż wszyscy mędrcy królestwa mego nie mogli mi tego wykładu oznajmić; ale ty możesz, bo duch bogów świętych jest w tobie. (19) Tedy Danijel, którego imię Baltazar, zdumiewał się przez jednę godzinę, a myśli jego trwożyły go. A odpowiadając król rzekł: Baltazarze! sen i wykład jego niech cię nie trwoży. Odpowiedział Baltazar, i rzekł: Panie mój! ten sen niech przyjdzie na tych, którzy cię nienawidzą, a wykład jego na nieprzyjaciół twoich. (20) Drzewo, któreś widział rosłe i mocne, którego wysokość dosięgała nieba, a które okazałe było wszystkiej ziemi, (21) Którego gałąź piękna, a owoc jego obfity, a pokarm dla wszystkich na niem, pod którem mieszkał zwierz polny, a na gałęziach jego przebywało ptastwo niebieskie, (22) Tyś jest tym, o królu! [tym symbolicznym drzewem]

któryś się rozwielmożył i zmocnił, a wielkość twoja urosła, i podniosła się aż do nieba, a władza twoja aż do kończyn ziemi. (23) A iż król widział stróża i Świętego zstępującego z nieba a mówiącego: Podrąbcie to drzewo, a zepsujcie je, wszakże pień i z korzeniem jego w ziemi zostawcie, aby rosą niebieską był skrapiany a z zwierzętami polnemi niech się pasie, ażby się wypeł niło siedm lat nad nim; (24) Tenci jest wykład, o królu! i ten dekret Najwyższego, który wyszedł na króla, pana mego; (25) Bo cię wyrzucą od ludzi, a z zwierzem polnym będzie mieszkanie twoje, a trawą jako wół paść się będziesz, a rosą niebieską skrapiany będziesz, aż się wypełni siedm lat nad tobą, dokądbyś nie poznał, że Najwyższy panuje nad królestwem ludzkiem, a że je daje, komu chce.

Od wiersza 32: (32) I od ludzi wyrzucą cię, a z zwierzem polnym będzie mieszkanie twoje; trawą jako wół paść się będziesz, ażby się wypełniło siedm lat nad tobą, dokądbyś nie poznał, że Najwyższy panuje nad królestwem ludzkiem, a że je daje, komu chce. (33) Tejże godziny wypełniło się ono słowo nad Nabuchodonozorem; bo go wyrzucono od ludzi, a trawę jadał jako wół, a rosą niebieską ciało jego skrapiane było, aż na nim włosy urosły jako pierze orle, a paznogcie jego jako pazury u ptaków. (34) A po skończeniu onych dni podniosłem ja Nabuchodonozor w niebo oczy moje, a rozum mój do mnie się zaś wrócił, i błogosławiłem Najwyższego, a Żyjącego na wieki chwaliłem i wysławiałem; bo władza jego władza wieczna, a królestwo jego od narodu do narodu. (35) A wszyscy obywatele ziemi jako za nic poczytani są. Według woli swojej postępuje, z wojskiem niebieskiem i z obywatelami ziemi, a niemasz, ktoby wstręt uczynił ręce jego i rzekł mu: Cóż to czynisz? (36) Tegoż czasu rozum mój wrócił się do mnie, a do sławy królestwa mego ozdoba moja, i dostojność moja wróciła się do mnie; nadto hetmani moi i książęta moi szukali mię, a na królestwie mojem zmocniłem się, i wielmożność większa mi jest przydana. (37) A tak teraz ja Nabuchodonozor chwalę, i wywyższam i wysławiam króla niebieskiego, którego wszystkie sprawy są prawdą, a ścieszki jego sądem, a który chodzących w hardości poniżyć może.”

Czyli w Nabuchodonozorze pokazane są czasy pogan, tych siedem lat, zwierzęcy stan. A jeszcze dobitniej, że te lata, to są lata biblijne po 360 dni, to czytamy też u Daniela, w 5 rozdziale, gdy wnuk Nabuchodonozora wydał ucztę dla wszystkich książąt na cześć bogów pogańskich, ręka ukazała się na ścianie i pisała słowa: Dan 5:5-60 bg „(5) Tejże godziny wyszły palce ręki człowieczej, które pisały przeciwko świecznikowi na ścianie pałacu królewskiego, a król widział część ręki, która pisała. (6) Tedy się jasność królewska zmieniła, a myśli jego zatrwożyły nim, i zwiąski biódr jego rozwiązały się, a kolana jego jedno o drugie się tłukły. (7) I zawołał król ze wszystkiej siły, aby przywiedziono praktykarzy, Chaldejczyków i wieszczków. A mówiąc król rzekł do mędrców Babilońskich: Ktokolwiek to pismo przeczyta, a wykład jego mnie oznajmi, obleczony będzie w szarłat, a łańcuch złoty dadzą na szyję jego, i trzecim w królestwie po mnie będzie. (8) Tedy weszli wszyscy mędrcy królewscy; ale nie mogli ani pisma przeczytać, ani wykładu jego królowi oznajmić. (9) Skąd król Balsazar był bardzo zatrwożony, a jasność jego zmieniła się na nim, i książęta jego potrwożyli się. (10) Tedy królowa weszła do domu uczty dla tego, co się przydało królowi i książętom jego; a przemówiwszy królowa rzekła: Królu, żyj na wieki! Niech cię nie trwożą myśli twoje, a jasność twoja niech się nie mieni. (11) Jest mąż w królestwie twojem, w którym jest duch bogów świętych, w którym się znalazło za dni ojca twego oświecenie, i rozum, i mądrość, jako mądrość bogów, którego król Nabuchodonozor, ojciec twój, przedniejszym między mędrcami, i praktykarzami Chaldejczykami, i wieszczkami, postanowił, ojciec twój mówię, o królu! (12) Dlatego, iż duch obfity, i umiejętność, i zrozumienie, wykładanie snów, i objawienie zagadek, i rozwiązanie rzeczy trudnych znalazły się przy Danijelu, któremu król dał imię Baltazar, teraz tedy niech przyzowią Danijela, a oznajmić ten wykład.

Od wersetu 22: (22) Ty, też, Balsazarze, synu jego! nie upokorzyłeś serca swego, chociażeś to wszystko wiedział. (23) Owszem, przeciwko Panu nieba podniosłeś się, i naczynie domu jego przyniesiono przed cię; a ty i książęta twoi, żony twoje, i założnice twoje, piliście wino z niego; nadto bogi srebrne i złote, miedziane, żelazne, drewniane, i kamienne, którzy nie widzą, ani słyszą, i nic nie wiedzą, chwaliłeś, a Boga, w którego ręku jest tchnienie twoje, i u którego są wszystkie drogi twoje, nie uczciłeś. (24) Przetoż teraz od niego posłana jest ta część ręki, i pismo to wyrażone jest. (25) A toć jest pismo, które wyrażone jest: Mene, Mene, Thekel, upharsin.

Cztery słowa napisane:

(26) A tenci jest wykład tych słów: Mene, zliczył Bóg królestwo twoje i do końca je przywiódł. (27) Thekel, zważonyś na wadze, a znalezionyś lekki. (28) Peres, rozdzielone jest królestwo twoje, a dane jest Medom i Persom.

W tym czterech słowach napisanych cześcią ręki na ścianie, są podane odważniki wagi babilońskiej. Zważonyś na wadze i jest zliczone królestwo Twoje. W tych odważnikach jest pokazana liczba długości czasów pogan:

mena, mina – 1000 gerach = 1 raz mina = 1000 gerach, 2 raz mina = 1000 gerach

peres- rozdzielone: 500 gerach, i tekel (szekel) – 20 gerach

1000+1000+500+20 = 2520 czasów pogan

2520 lat czasów pogan. Od 2 Tiszri 607 p.n.e. do 1 Tiszri, 20 wrzesień 1914. Tak dokazaliśmy, że czasy pogan od trzeciego użycia miecza przy detronizacji Sedekiasza, rok 607, 2 tiszri rozpoczęły się i długość 2520 lat dobiegły końca 1 Tiszri, 20 września 1914.

Teraz druga bardzo ważna sprawa, którą również kombinatorzy podważają to co brat Russell podał, że niewola babilońska jest 70 lat, to oni podają, że tylko 51 lat. Bo jak 19 lat później w ich pojęciu stała się detronizacja Sedekiasza 588, nie 607, więc wobec tego o 19 lat mają krócej, zamiast 70 lat niewola babilońska, to mają 51.

A my teraz damy dowody biblijne, że 70 lat. Aż siedem dowodów biblijnych, liczba zupełna, konkretna:

1 dowód: Daniela 2:1- Dan 2:1 bg „(1) Roku wtórego królowania Nabuchodonozora miał Nabuchodonozor sen, i strwożył się duch jego, i przerwał mu się sen jego.”

Co to znaczy roku drugiego? Jeżeli Daniel był wzięty w pierwszej grupie więźniów w 7 roku Nabuchodonozora, a tu mówi 2 roku Nabuchodonozora. W wypadku Nabuchodonozora są dwa sposoby liczenia lat królowania. Pierwsze, kiedy wstąpił na tron królewski, a drugie, gdy jest władcą uniwersalnego państwa, gdy już królestwo Izraela upadło. To tu: 2 rok, ale po zdetronizowaniu Sedekiasza. 20 rok panowania i 2 rok jego uniwersalnego państwa (królestwa babilońskiego). 2 rok Nabuchodonozora, drugi rok po zdetronizowaniu Sedekiasza, gdy jest uniwersalnym władcą panującym nad Izraelem, gdy się rozpoczęły czasy pogan. 2 rok uniwersalnego państwa już po detronizacji Sedekiasza.

U pror. Jeremiasza 27:Jer 27:1-50 bg „(1) Na początku królowania Joakima [SEDEKIASZA, nie Joakima, BT, Johnson], syna Jozyjasza, króla Judzkiego, stało się to słowo do Jeremijasza od Pana, mówiąc: (2) Tak mówi Pan do mnie [ do Sedekiasza ] : Uczyń sobie okowy i jarzma, a włóż je na szyję swoję: (3) Potem je poślij do króla Edomskiego, i do króla Moabskiego, i do króla synów Ammonowych, i do króla Tyrskiego, i do króla Sydońskiego, przez rękę posłów, którzy przyjdą do Jeruzalemu do Sedekijasza, króla Judzkiego; [ a nie Joakima ] … (12) A do Sedekijasza, króla Judzkiego, rzekłem według tych wszystkich słów, mówiąc: Poddajcie szyje wasze pod jarzmo króla Babilońskiego, a służcie mu i ludowi jego, a żyć będziecie (20) Którego nie zabrał Nabuchodonozor, król Babiloński, gdy w niewolę prowadził Jechonijasza, syna Joakimowego, króla Judzkiego, z Jeruzalemu do Babilonu, i wszystkich przedniejszych, z Judy i z Jeruzalemu: (21) Tak zaiste mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski, o tych naczyniach, które pozostały w domu Pańskim, i w domu króla Judzkiego, i w Jeruzalemie: (22) Do Babilonu zawiezione będą, a będą tam aż do dnia, którego je nawiedzę, mówi Pan, i każę je przywieźć i przywrócić na to miejsce.”

Jasna sprawa, że rozchodzi się tu o Sedekiasza i przy jego zdetronizowaniu dekret, wypełnił się do tych wszystkich posłów posłano, poddajcie się Nabuchodonozorowi, rozkaz Boży, pierwsze uniwersalne państwo. Rozkaz Boży. Wszyscy okoliczni królowie macie się poddać babilońskiemu królowi (razem z judzkim), bo rozpoczyna się panowanie pogan nad figuralnym królestwem Bożym. Niewola babilońska Izraela.

Drugi tekst mówiący o 70 latach – Jeremiasz 25: Jer 25:11-12 bg „(11) I będzie ta wszystka ziemia spustoszeniem, i zdumieniem, a służyć będą te narody królowi Babilońskiemu siedemdziesiąt lat. (12) Ale potem, gdy się wypełni siedemdziesiąt lat, nawiedzę na królu Babilońskim i na tym narodzie, mówi Pan, nieprawość ich, i na ziemi Chaldejskiej, tak, że ją obrócę w pustynie wieczne.”

Dwukrotnie jest 70 lat. I Jeremiasz – Jer 29:10 bg „(10) Tak zaiste mówi Pan: Jako się jedno wypełnią siedemdziesiąt lat Babilonowi, nawiedzę was, a potwierdzę wam słowa swego wybornego o przywróceniu was na to miejsce.”

Trzykrotnie w Proroctwie Jeremiasza mówi, że Babilon 70 lat ma mieć władzę, a żydzi 70 lat mają być w niewoli babilońskiej, przez 70 lat.

3 dowód: Dan. 9:1 – Dan 9:1-50 bg „(1) Roku pierwszego Daryjusza, [czyli już po upadku królestwa Babilońskiego, jest Medo-Perskie] syna Aswerusowego, z nasienia Medów, który był postanowiony królem na królestwem Chaldejskiem (2) Roku pierwszego królowania jego, ja Danijel zrozumiałem z ksiąg liczbę lat, o których było słowo Pańskie do Jeremijasza proroka, że się wypełnić miało spustoszenie Jeruzalemskie w siedmdziesiąt lat.

Daniel zrozumiał, gdy już babilońskie imperium upadło, gdy przychodzi Medo-Perskie mówi: ja Daniel zrozumiałem wypełnienie się proroctwa Bożego do proroka Jeremiaasza o wypełnienie się 70 lat niewoli babilońskiej.

(3) I obróciłem oblicze moje do Pana Boga, szukając go modlitwą i prośbami w poście i w worze i w popiele. (4) Modliłem się tedy Panu Bogu memu, a wzywając rzekłem: Proszę Panie! Boże wielki i straszny, strzegący przymierza i miłosierdzia tym, którzy cię miłują, i strzegą przykazań twoich; (5) Zgrzeszyliśmy i przewrotnieśmy czynili, i niezbożnieśmy się sprawowali, i sprzeciwiliśmy się, a odstąpiliśmy od przykazań twoich i od sądów twoich; …

(16) O Panie! według wszystkich sprawiedliwości twoich niech się proszę odwróci popędliwość twoja i gniew twój od miasta twego Jeruzalemu, góry świętobliwości twojej: bo dla grzechów naszych i dla nieprawości ojców naszych Jeruzalem i lud twój nosi po hańbienie u wszystkich, którzy są około nas. (17) Teraz tedy wysłuchaj, o Boże nasz! modlitwę sługi twego i prośby jego, a oświeć oblicze twoje nad spustoszoną świątnicą twoją, dla Pana. (18) Nakłoń, Boże mój! ucha twego a usłysz; otwórz oczy twoje a obacz spustoszenia nasze i miasto, które jest nazwane od imienia twego; bo my przekładamy modlitwy nasze przed obliczem twojem, nie dla jakiej naszej sprawiedliwości, ale dla obfitego miłosierdzia twego. (19) O Panie! wysłuchaj, Panie! odpuść, Panie! obacz a uczyń; nie odwłaczaj sam dla siebie, Boże mój! bo od imienia twego nazwane jest to miasto i lud twój. (20) A gdym ja jeszcze mówił, i modliłem się, i wyznawałem grzech mój i grzech ludu mego Izraelskiego, i przekładałem modlitwę moję przed twarzą Pana, Boga mego, za górę świętobliwości Boga mego;

Gdy Daniel zrozumiał wypełnienie się 70 lat z pror. Jeremiasza Daniel modlił się o łaskę, miłosierdzie Boże nad Izraelem i Jeruzalemem, miastem świętym.

4 dowód: Jer. 25:11-12 o siedemdziesięciu latach, ale w tym 70 latach ziemia miała być bez mieszkańca, nikt z Żydów nie miał być w ziemi izraelskiej…

Jer 26:4-9 bg „(4) I rzecz do nich: Tak mówi Pan: Jeźli mię nie usłuchacie, żebyście chodzili w zakonie moim, którym wam przedłożył. (5) Słuchając słów sług moich proroków, których Ja posyłam do was, jakoście, gdym ich rano wstawając posyłał, nie usłuchali: (6) Tedy uczynię temu domowi jako Sylo, a to miasto dam na przeklęstwo wszystkim narodom ziemi. (7) A kapłani i prorocy i wszystek lud słyszeli Jeremijasza mówiącego te słowa w domu Pańskim. (8) A skoro przestał Jeremijasz mówić wszystko, co mu był rozkazał Pan mówić wszystkiemu ludowi, pojmali go oni kapłani i prorocy, i wszystek on lud mówiąc: Śmiercią umrzesz. (9) Czemuś prorokował w imię Pańskie, mówiąc: Stanie się temu domowi jako Sylo, a to miasto tak spustoszeje, że w niem nie będzie obywatela? I zgromadzał się wszystek lud przeciwko Jeremijaszowi do domu Pańskiego.”

Nie będzie obywatela 70 lat Żydów w ziemi swej. Większość byli w Babilonie, biedota uciekła do Egiptu. Nikt nie pozostał z Żydów przez 70 lat w ich własnej ziemi. Dlatego, że już Bóg zapowiedział proroczo, że tak się stanie. 3 Mojż. 26:33-35 bg „(33) A was samych rozproszę między narody, i dobędę za wami miecza; a będzie ziemia wasza pusta, i miasta wasze zburzone. (34) Tedy rada będzie ziemia odpocznieniu swemu po wszystkie dni spustoszenia swego; a wy będziecie w ziemi nieprzyjaciół waszych, tedy odpocznie ziemia, i rada będzie odpocznieniu swemu. (35) Przez wszystkie dni spustoszenia swego odpoczywać będzie; bo nie miała odpocznienia w sabaty wasze, gdyście wy mieszkali w niej.”

Proszę bardzo. Za to że nie przestrzegali lat sabatowych, jubileuszowych, ziemia pusta, Żydzi wypędzeni z własnej ziemi w niewolę.

Dowód 5: 2 Kronik 36: 2Krn 36:20-22 bg „(20) A tych, którzy uszli miecza, przeniósł do Babilonu [Nabuchodonozor]; i byli niewolnikami jego i synów jego aż do królowania króla Perskiego; (21) Aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez usta Jeremijaszowe, ażby odprawiła ziemia sabaty swoje; bo po wszystkie dni spustoszenia swego odpoczywała, aż się wypełniło siedmdziesiąt lat. (22) Potem roku pierwszego Cyrusa, króla Perskiego, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez usta Jeremijaszowe, wzbudził Pan ducha Cyrusa, króla Perskiego, że kazał obwołać i rozpisać po wszystkiem królestwie swojem, mówiąc:”

Czyli widzimy: 70 lat wykonało się spustoszenie ziemi bez mieszkańca. Tak jak już czytaliśmy Jer. 26:9 żaden mieszkaniec żydowski w swej własnej ziemi. Ziemia musiała odprawić sabaty swoje.

6 dowód: Zachariasz 7: Za 7:5-55 bg „(5) Rzecz do wszystkiego ludu tej ziemi, i do kapłanów, mówiąc: Gdyście pościli i płakali piątego i siódmego miesiąca przez te siedmdziesiąt lat, izażeście mnie, mnie, mówię, post pościli? (6) A gdy jecie albo pijecie, izali nie sobie jecie i nie sobie pijecie? (7) Izaliście nie tak czynić mieli według słowa, które przepowiedział Pan przez proroków przeszłych, gdy jeszcze Jeruzalem bezpieczeństwa i pokoju używało, i miasta jego około niego, i lud w stronie południowej i po polach mieszkał (w pokoju?) (8) I stało się słowo Pańskie do Zacharyjasza, mówiąc: (9) Tak powiedział Pan zastępów, mówiąc: Sprawiedliwie sądźcie, a miłosierdzie i litość pokazujcie każdy nad bliźnim swoim;

Jeszcze w. 14: (14) I rozproszyłem ich jako wicher między wszystkie narody, które nie znali, i ta ziemia spustoszała po nich, tak, że nie był przechodzący i wracający się, a tak ziemię pożądaną w spustoszenie obrócili.”

Nikt nie wracał nie wchodził ani wychodził. Żydzi przez 70 lat byli pozbawieni swej własnej ziemi.

7 dowód – liczba Boska zupełna – 3 Mojż. 25:9-10 bg „(9) Tedy każesz zatrąbić w trąbę huczną miesiąca siódmego, dnia dziesiątego tegoż miesiąca; w dzień oczyszczenia każecie zatrąbić po wszystkiej ziemi waszej. (10) I święcić będziecie rok pięćdziesiąty, a obwołacie wolność w ziemi wszystkim obywatelom jej. Lato miłościwe mieć będziecie; i wróci się każdy do osiadłości swojej, i każdy do rodziny swojej wróci się.”

Czyli jubileusz był rok 50. Przez to było dowodem, że miało być tych jubileuszy 70, bo 70 lat ziemia miała swe sabaty, gdy żydzi byli w niewoli babilońskiej, a nikt z Żydów nie mógł uprawiać ziemi, przez 70 lat. Czyli to dowodem, że jubileuszy miało być 70, bo 70 lat za źle obchodzone poprzednio i to co mieli jeszcze obchodzić, czyli Żydzi pozbawieni swej własnej ziemi i ziemia obchodziła sabaty za 19 źle obchodzonych jubileuszy i 51 dodatkowych. Od razu Pan ich wypędził w niewolę babilońską i ziemia miała sabat – 70 lat.

Rozważyliśmy w tej części początek czasów pogan przy detronizacji Sedekiasza 2 Tiszri 607 p.n.e., a długość czasów pogan 2520 skończyła się 1 Tiszri 1914 r. n.e.

A teraz 10 dowód przeciwko kombinacyjnej chronologii br. Rice’a. Bardzo ciekawa będzie symbolika 10 dowodu. Ona jest opisana 2 Królewska 2 (bardzo ważna historia, która wypełniła się blisko nas, w bliskości naszego życia, wśród ludu Bożego, głębokie symbole): 2Ki 2:1-60 bg „(1) I stało się, gdy miał wziąć Pan Elijasza w wichrze do nieba, że wyszedł Elijasz z Elizeuszem z Galgal. (2) I rzekł Elijasz do Elizeusza: Proszę siedź tu; bo mię Pan posłał aż do Betel. I rzekł Elizeusz: Jako żywy Pan, i jako żywa dusza twoja, że się ciebie nie puszczę. I przyszli do Betel. (3) Tedy wyszli synowie proroccy, którzy byli w Betel, do Elizeusza, i rzekli do niego: Wieszże, iż dziś Pan weźmie od ciebie pana twego? A on rzekł: Wiemci; milczcie tylko. (4) Znowu rzekł mu Elijasz: Elizeuszu, proszę siedź tu; bo mię Pan posłał do Jerycha. A on odpowiedział: Jako żywy Pan, i jako żywa dusza twoja, że się ciebie nie puszczę. A tak przyszli do Jerycha. (5) Tedy przystąpiwszy synowie proroccy, którzy byli w Jerychu, do Elizeusza, rzekli do niego: Wieszże, że dziś Pan weźmie pana twego od ciebie? A on rzekł: Wiemci; milczcie. (6) Jeszcze mu rzekł Elijasz: Proszę siedź tu; bo mię Pan posłał do Jordanu. Który odpowiedział: Jako żywy Pan, jako żywa i dusza twoja, że się ciebie nie puszczę. (7) I szli obydwaj. A pięćdziesiąt mężów synów prorockich szli, i stanęli naprzeciwko z daleko; ale oni obaj stanęli nad Jordanem. (8) A wziąwszy Elijasz płaszcz swój, zwinął go, a uderzył nim wody, i rozdzieliły się tam i sam, tak iż przeszli obaj po suszy. (9) A gdy przeszli, rzekł Elijasz do Elizeusza: Żądaj, czego chcesz, abym ci uczynił pierwej niż będę wzięty od ciebie. Tedy rzekł Elizeusz: Proszę niech będzie dwójnasobny duch twój we mnie; (10) Ale mu on odpowiedział: Trudnejś rzeczy pożądał; wszakże ujrzyszli mię, gdy będę wzięty od ciebie, tak ci się stanie; ale jeźli nie ujrzysz, nie stanieć się. (11) I stało się, gdy oni przecię szli rozmawiając, oto wóz ognisty, i konie ogniste rozłączyły obydwóch. I wstąpił Elijasz w wichrze do nieba. (12) Co Elizeusz widząc, wołał: Ojcze mój, ojcze mój! Wozie Izraelski i jazdo jego. I nie widział go więcej. A pochwyciwszy szaty swe rozdarł je na dwie części. (13) I podniósł płaszcz Elijaszowy, który był spadł z niego, a wróciwszy się, stanął nad brzegiem Jordanu. A tak wziąwszy płaszcz Elijaszowy, który był spadł z niego, uderzył nim wody, mówiąc: Gdzież jest Pan, Bóg Elijaszowy? (14) A tak i on uderzył nim wody, a rozdzieliły się tam i sam, i przeszedł Elizeusz.

Ta historia dwóch proroków. Podróż z miasta Galgal przez Betel, Jerycho, do Jordanu i Eliasz uderza Jordan płaszczem, wody się rozdzieliły. Po uderzeniu jechał wóz ognisty i konie ognisty i dwóch proroków rozdzieliły. Eliasz wzięty w wichrze, spadł z niego płaszcz, Elizeusz rozerwał własne szaty, wziął płaszcz Eliaszowy, on też uderzył wody Jordanu – rozdzieliły się. Ciekawa symbolika historii ludu Bożego w czasie Paruzji, od wtórej obecności naszego Pana. Miasta Galgal to jest data wtórej obecności Pana – 12 września 1874 r.; dwaj prorocy – Eliasz: Maluczkie Stadko; Elizeusz: Wielka Kompania. Dwie klasy idą razem. Nikt nie wiedział na ziemi kto jest w MS, a kto w WK. Pan wiedział, ale ludzie nie. Br Russell kazał wszystkich uznawać za członków Kościoła, dwaj prorocy idą razem [nie wiadomo kto z MS a kto z WK]. Dwie klasy spłodzone z ducha, ale kto jest tym a kto tamtym, nikt na ziemi nie wiedział. Podróż od wtórej obecności Pana, bo wcześniej lud Boży w Babilonie. Wspólna podróż, miasto Galgal, data wtórej obecności Pana. No i co? Eliasz rzekł: mnie Pan posłał do Betel, a ty zostań tu [Eliasz do Elizeusza]. Elizeusz mówi: nie, idę razem z Tobą. Doszli do Betel, następna data, to co w równoległości żniw mieliśmy wczoraj: więc te cztery miejscowość: Galgal [ wrzesień 1874 ] , Betel [ wiosna 1878 ], słowo Betel znaczy dom chleba / dom Boży. Tu dzieją się głębokie symbole.

Ważne 4 wydarzenia:

wiosna 1878 – 1) odrzucony Babilon od łaski Bożej, 10 nisan/12 kwiecień 1878; 2) wzbudzenie kościoła – 16 nisan/18 kwiecień 1878, równoległość tak jak Ojciec niebiański wzbudził Jezusa 3,5 od Jordanu, a tutaj wzbudzenie przez Jezusa Kościoła śpiącego (od Szczepana itd.); 3) zupełność z pogan w klasie Kościoła (Rzymian 11:25); tak długo miało być zaślepienie Izraela dopóki by nie weszła zupełność z pogan. Wiosna 1878 -pierwszy raz; 4) ślepota Izraela zaczyna ustępować (zupełność z pogan weszła, więc…) – dwa wielkie wydarzenia: 11 czerwca 1878 kongres narodów w Berlinie: Palestyna krajem Żydów, 11 czerwca 1878 – hebrajski Nowy Testament Delitzscha.

Betel – dom chleba, dom Boży czyli lud Boży gromadzi się, bo gdy odrzucony jest Babilon od łaski Bożej, to jaki jest głos? Wynijdź ludu mój z Babilonu. Z Babilonu członkowie z Kościoła i Wielkiej Kompanii dołączają do już tych w prawdzie. Coraz więcej przychodzą do prawdy. Dom Boży się powiększa. Dom chleba, brat Russell wybrany na wiernego sługę, który daje chleb, prawdę na czasie – Mateusza 24:45-47 – Mat 24:45-47 bg „(45) Któryż tedy jest sługa wierny i roztropny, którego postanowił [UCZYNI] pan jego nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm na czas słuszny? (46) Błogosławiony on sługa, którego by, przyszedłszy Pan jego [po przyjściu Pana], znalazł tak czyniącego; (47) Zaprawdę powiadam wam, że go nad wszystkiemi dobrami swemi postanowi.”

Czyli drugie znaczenie Betel – dom chleba, daje Pan prawdę, chleb na czasie, prawdę na czasie przez wiernego sługę – Brata Russella. Dom Boży i dom chleba: lud Boży wychodzący z Babilonu i prawda jaką Pan daje, dawana przez br Russella

Synowie proroccy w Betel: Eliasz (maluczkie stadko), Elizeusz (wielka kompania), synowie proroccy (kandydaci na klasę młodocianych godnych, wiosna 1878, dopiero kandydaci, jeszcze nie członkowie, byli poświęcony, ale niezupełnie, gdyby byli zupełnie, byliby spłodzeni z ducha) Stąd poświęcenie to dwa etapy: to nie tylko tak jak my dziś – kto przyjął symbol chrztu tzn. jest poświęcony. Musi dojrzewać: świadomość tej jednostki, co znaczy poświęcenie i decyzja musi zapaść w sercu: umieram dla siebie i świata, chcę pełnić twoją wolę Bożą, żyć dla Ciebie w Jezusie Panu. Ta zupełna świadomość, zupełna decyzja, postanowienie, zupełność poświęcenia. Ta jednostka dojrzewa, choć przyjęła symbol, niektóra już przed symbolem mogła dojrzeć, ale często jest odwrotnie, dopiero po przyjęciu symbolu dojrzewają, poznają co znaczy poświęcenie, może być tak, że umierają i nie mają zupełnego poświęcenia ( nie dorośli do tego); przyjęli znak zewnętrzny, ale tego co znaczy śmierć dla siebie i życie dla Boga w Chrystusie, pełnić wolę Bożą, tego nie rozumieją. Dlatego ci synowie prorocy w Betel jeszcze nie przyjęli zupełności poświęcenia, to byli kandydaci na członków klasy młodocianych godnych. Znów mówi Eliasz do Elizeusza : zostań tu już w Betel, bo mnie pan posłał do Jerycha, a Elizeusz mówi: nie, ja się ciebie nie puszczę, ja razem z tobą. Teraz ciekawa sprawa- Jerycho. To jest jesień 1881 r. Koniec ogólnego powołania. No i tutaj też występują synowie prorocy, którzy mieszkali w Jerychu. Pierwsi członkowie klasy Młod. Godnych, jesień 1881. Skończyło się ogólne powołanie do kościoła. Jest nadwyżka. Więcej się poświęca niż tracą korony. Do tej daty do jesieni 1881 nie było nadwyżki. Odpada, poświęca się, jest spłodzony. Od wiosny 1878 do 1881, mało się poświęcało, mało przychodziło do prawdy. Był wielki zawód wśród badaczy Pisma Św. Barbour wyliczył, że 1878 pójdzie kościół do nieba, to się nie stało. Babilon, kler wyśmiewał. O wy badacze już chcieliście być w niebie wiosna 1878. Mało w tym czasie było chętnych się Bogu poświęcić, badacze byli niepopularni, prawda niepopularna. Zawód. Wyliczona data na 1878 – zmartwychwstanie kościoła, Barbour wyliczył, pierwsze przesiewanie. Barbour aby odwrócić uwagę od swoich kombinacji uderzył w okup, w drogocenną krew Pana. Przesiewanie wśród ludu Bożego. Niespełnienie się oczekiwań co do nieba. Mało jednostek z Babilonu, ze świata chciało się Bogu poświęcić. Te nieliczne jednostki co się poświęcały, zajmowały miejsce tych, co odpadali. Nie ma nadwyżki kwieceń 1878-październik 1881 – tyle się poświęca, co odpada. Jesień 1881: koniec ogólnego powołania – Pan daje prawdę przez wiernego sługę br. Russella. Prawda coraz jaśniejsza, piękniejsza. Więcej się poświęca niż odpadają po ogólnym powołaniu po jesieni 1881. Tak trwa to do jesieni 1914. Aż raz na zawsze liczba w kościele skompletowała się, po której, po 16 września 1914 r. nikt już nie odpada i nikt do członkostwa w kościele nie dochodzi. TO jak przez cały Wiek Ewangelii mogli odpadać, a tu już nikt nie odpada? Czy mamy taki dowód w Piśmie Św., że tak się mogło stać? Że taki czas, że liczba w Kościele jest kompletna i już nie odpadają? Taki dowód jest, Psalm 91: Psa 91:7 bg „(7) Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawej stronie twojej; ale się do ciebie nie przybliży.”

Proszę bardzo. Kto to pada tysiąc po lewej stronie – klasa wtórej śmierci, a kto dziesięć tysięcy po prawej stronie? Wielka Kompania, ale do MS się nie przybliży. Będzie stać nieporuszenie. Od 16 września 1914 r. Od tego momentu, ci co w ten dzień, tą datę podaje nam Piramida, wielka galeria w Piramidzie, północna ściana, koniec wielkiej galerii, 16 wrzesień 1914 – wielka galeria dobiega końca, kompletowanie zakończone. 16 września 1914 r. – raz na zawsze liczba wiernych w kościele ukompletowana. Doszedł Eliasz do Jordanu. Towarzyszy mu Elizeusz. Dojście do Jordanu, jesień 1914 r., koniec czasów pogan, skompletowanie klasy Kościoła. Tu jeszcze większa liczba synów prorockich, 50 synów prorockich stojących nad wodami Jordanu (jesień 1914 – koniec czasów pogan, 20 września 1914 r. )

Wody rzeki Jordan to narody. Tak jak zorganizowane były narody w Królestwie szatana, to jest państwowo, politycznie, finansowo i kościelnie to są symboliczne wody Jordanu. I cóż robi Eliasz? Płaszcz zwinął, uderzył wody Jordanu i wody się rozstąpiły. Płaszcz i zwinięcie go – płaszcz to wszystkie agendy głoszenia prawdy, a jakie to agendy (literatura, w pierwszym rzędzie 4 tom i Fotodrama). Prawdy dotyczące systemu nominalnego, grzechu, zła, nadużyć. Babilon polityczny i religijny. Wykłady publiczne, broszury, ulotki, kazania i finanse. Wszystkie agendy zwinięte razem jako płaszcz. Skoncentrowanie wszystkich sił, każdy w swym dziale. Kolporterzy, strzelcy, 4 tom, fotodrama, broszury. Prywatne rozmowy braci i sióstr z sąsiadami. Wielkie zaciekawienie. Wybuch wojny światowej. Pytania: Od kogo wojna? Ludzkość pyta: od kogo wojna? Od Boga czy szatana? Kler nie jest w stanie dać odpowiedzieć. Powiedzieć: Wojna od Boga, to nie za bardzo pasuje, bo królowie z łaski Bożej, arystokracja, kler itd… No to jak? Wojna od Boga, a Bóg wyrzuca królów na bruk? Jak to Bóg przez wojnę swoich królów usuwa? Trony, bogactwa poruszone? Ale powiedzieć, że od diabła to też nie bardzo. Diabeł silniejszy od Boga? Diabeł przez wojnę usuwa królów? Kler nie mógł dać odpowiedzi. A badacze Pisma Św. udzielili tej odpowiedzi. (Np. to co się stało 11 września 2001 r. w Ameryce, a wczoraj w Hiszpanii – co to jest, dlaczego tak? Ale to jest nic w stosunku do wojny światowej, wiele państw świata, a nie jedno miasto itd.) Jesień 1914 r. Ciekawiący się myślący ludzi pytają badaczy Pisma Św. Jaka jest odpowiedź? Od kogo wojna? Jaką dali odpowiedź? Wojna od Boga za pośrednictwem diabła. Ciekawa sprawa. To jak to diabeł taki posłuszny Bogu wykonuje co Bóg chce i kiedy chce. Tak. Bo diabeł stracił kontrolę nad swym królestwem. Stracił kontrolę, bo Pan już jest we wtórej obecności, a diabeł królestwo miał za pośrednictwem za pomocą upadłych aniołów (demonów). A demony odmówiły posłuszeństwa diabłowi. Diable tyś źle rządził. Dałeś władzę królów, arystokracji, duchowieństwu, a teraz inaczej. My teraz będziemy rządzić, nie ty diable. My demoni. Demoni podzielili się na różne partie, różne frakcje, różne organizacje. Dowodem tego ile na ziemi mamy partii ziemskich, jest tylko podziałów między demonami. Jedna grupa demonów – kapitalistów, socjalistów, biznesmenów, terrorystów … Ile jest podziałów między ludźmi na ziemi, tyle jest podziałów duchowych między demonami. Biblia nam potwierdza, że Bóg posłużył się upadłymi aniołami, co wyszli spod kontroli szatana i doprowadzili do wybuchu wojny światowej. Sprowokowali władców ziemi do I wojny światowej. Obj. 7:1-4 – „(1) Potemem widział [apostoł Jan – kościół na ziemi] czterech Aniołów, stojących na czterech węgłach ziemi, trzymających cztery wiatry ziemi, aby nie wiał wiatr na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo. (2) I widziałem inszego Anioła występującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego, i zawołał głosem wielkim na onych czterech Aniołów, którym dano, aby szkodzili ziemi i morzu; (3) Mówiąc: Nie szkodźcie ziemi ani morzu, ani drzewom, aż popieczętujemy sługi Boga naszego na czołach ich. (4) I usłyszałem liczbę popieczętowanych: sto czterdzieści i cztery tysiące jest popieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraelskich:”

Czterech aniołów stojących na czterech węgłach ziemi – ziemia to ludzkie społeczeństwo, symboliczna ziemia; społeczeństwo ludzi zorganizowanych w czterech podziałów, a każdy podział miał swego anioła, przywódców: 1) Królowie (państwa), 2) arystokraci (posiadłości ziemskie), 3) burżuazja, finansjera, przemysł, handel, banki, 4) wodzowie świata pracy (robotnicy zrzeszeni w związki zawodowe). Czterech aniołów: królowie, arystokracja, burżuazja, świat pracy. Każdy z tych czterech przywódców nad swą częścią społeczeństwa.

Cztery wiatry ziemi – cztery grupy upadłych aniołów, byli powstrzymywani, to są siły duchowe, powietrzne, cztery grupy upadłych aniołów. Efezów 6:12 – Eph 6:12 bg „(12) Albowiem nie mamy boju przeciwko krwi i ciału, [mamy bój nie tylko przeciwko….] ale [ponadto] przeciwko księstwom, [1 oddział upadłych aniołów] przeciwko zwierzchnościom [2 oddział upadłych aniołów], przeciwko dzierżawcom świata ciemności wieku tego [3 oddział upadłych aniołów], przeciwko duchownym złościom, które są wysoko [4 oddział upadłych aniołów]”

To są te symboliczne cztery wiatry ziemi. Oni [demoni] byli związani w naszej atmosferze w czasie potopu. Bóg ich związał, Biblia potwierdza nam o ich związaniu. 2 Piotra 2:4 – 2P 2:4 bg „(4) Albowiem jeźli Bóg Aniołom, którzy byli zgrzeszyli, nie przepuścił, ale strąciwszy ich do piekła, podał łańcuchom ciemności, aby byli zachowani na sąd:”

Łańcuchy ciemności, ograniczenie w naszej atmosferze, jako siły ciemności, zachowani na sąd.

Judy 1:6 – Jud 1:6 bg „(6) Także Aniołów, którzy nie zachowali pierwszego stanu swego, ale opuścili mieszkanie swoje, na sąd dnia wielkiego związkami wiecznemi pod chmurą zachował.”

A tu teraz Bóg poluzował tym upadłym aniołom, bo są na sądzie, w sądzie jest większa swoboda. Więzień w więzieniu ograniczony, ale na rozprawie czasem kajdanki ma zdjęte na sali rozpraw. Więzień na sali rozpraw ma więcej swobody jak pod celą. Tak upadli aniołowie w tej rozprawie, we wtórej obecności Pana (dzień sądu nad upadłymi aniołami) mają więcej swobody. Cóż dalej?

Ci czterej z Obj. 7: już znamy tych 4 aniołów, znamy 4 wiatry wziemi (4 grupy upadłych aniołów)

„aby nie wiał wiatr”, inny 5 wiatr – WOJNA ŚWIATOWA

Aby wojna światowa nie rozpoczęła swojego działania wcześniej, która miała szkodzić ziemi (społeczeństwu), morzu (zbuntowanym elementom ludzkim), drzewom (przywódcom). Aby nie wiał wiatr, ale jak długo nie miał wiać ten wiatr? Obj. 7:2 – I widziałem inszego anioła występującego od wschodu słońca, mającego pieczęć od Boga żywego [lud Boży na czele z bratem Russellem]

I ten piąty anioł woła na 4 aniołów, którym dano aby szkodzili: „nie szkodźcie”. Nie dajcie się sprowokować demonów do wojny światowej, nie szkodźcie ziemi, morzu ani drzewom, aż popieczętujemy sługi Boga naszego na czołach ich [144 000 wiernych]

Bóg który związał upadłych aniołów w czasie potopie, Bóg poluzował upadłym aniołom, tym czterem wiatrom by mogli sprowokować władców ziemi do konfliktu, wojny światowej. Czyli widzimy, że Bóg za pośrednictwem upadłych aniołów, którzy sprowokowali władców ziemi do wybuchu wojny. Zabicie następcy tronu Austro-węgierskiego przez Serba, mały incydent, spowodował początek wojny światowej. Tak, czyli uderzenie Jordanu to jest praca głoszenia prawdy światu. Ta praca uderzenia Jordanu trwała 25 miesięcy. Od 20 września 1914 (kazanie br. Russella do władców ziemi – Armagedon poprzedza królestwo Boże) i kończy się 3 listopad 1916 (kazanie br. Johnsona po śmierci br Russella – wykład publiczny – Świat w ogniu, świat się pali). Czyli w tych 25 miesiącach, dwa lata i jeden miesiąc, praca do publiczności, pod różnymi symbolami: pierwsze uderzenie Jordanu, pierwsza walka Gedeona, pierwsza wypłata grosza pracowników winnicy pańskiej, wiązanie królów i szlachty okowami żelaznymi, wyznawanie grzechów na głową kozła Azazela, oczyszczenie i ofiara matki po urodzeniu synka po oczyszczeniu – 6 obrazów na tę pracę 25 miesięcy od 20 września 1914 do 3 listopada 1916. Rezultat uderzenia: wody się rozdzieliły. Wody – narody, podzielone na dwie klasy. Jedna część wód: klasa konserwatywnych ludzi, co chcieli konserwować stary porządek rzeczy (po stronie króla, arystokracji, duchowieństwa). Druga część wód rozstąpionych – radykalne elementy. „PRECZ z królami, arystokracją, duchowieństwem”. Fizycznie nie było podziału. To prawda głoszona dzieliła ludzi na te elementy konserwatywne i radykalne. Dopiero II wojna światowa dzieliła fizyczny świat na obóz konserwatywny-kapitalistyczny na czele z Ameryką, na obóz radykalny na czele z byłym Związkiem Radzieckim. W pierwszej wojnie ludzie się dzielili w umysłach na obóz radykalny, konserwatywny. Przykładowo, przeważnie mężczyźni byli radykalni, kobiety konserwatywne. Kobiety razem z klerem, ale nie znaczy, że wszystkie kobiety są konserwatywne. W Polsce mamy Sierakowska, Bojarską z Lepperem, Nowacka to są radykalne kobiety. Ale większość jest konserwatywna, z klerem, z kapitalistami, z zachodnią Europą, z tym wszystkim, popierać Amerykę w Iraku, elementy konserwatywne. O dziwo Polska jest większością konserwatywna. Nawet lewica jest konserwatywna, po stronie kleru, Ameryki. Mało mamy tych elementów radykalnych, ale krzywda świata pracy doprowadzi do tego, że ci dziś zaślepieni oszukani ockną się od elementów konserwatywnych, od kleru, kapitalistów i staną się potężną armią Pana.

Prawda głoszona rozpoczęła dzielić ludzi na elementy konserwatywne i radykalne. Bywało, że żona konserwatystka, a mąż radykał. Syn konserwatysta albo radykał, a córka – konserwatystka. Druga wojna światowa, druga część symbolicznego wiatru. Podzielenie świata na obóz kapitalistyczny, kościelny pod przewodnictwem Ameryki i obóz radykalny, totalitarny pod byłym związkiem radzieckim, totalitarnym. Rozdzielenie Jordanu. Dalej Wóz ognisty i konie ogniste – ogień: symbol doświadczeń; wóz: symbol organizacji; jaka organizacja jest tym wozem? Taka, którą założył brat Russell. Brat Russell założył Towarzystwo Watch Tower [Biblii i Broszur], inicjatywa jego żony, trzeba zorganizować organizację, bo jak my będziemy bez organizacji to praca nie będzie miała takiego tempa. Nie będzie miała wielkiej pomyślności. Bracia będą mieli skrępowanie ofiarować pieniądze na pracę Pana. A tak będzie skarbnik, ile pieniędzy wpłynęło, na co, bracia będą wiedzieli na co ten pieniądz idzie. Więc trzeba mieć prezesa organizacji, sekretarza, skarbnika. Taką organizację brat Russell powołał: Watch Tower, Towarzystwo Strażnicy.

Wszystkie pięknie do kiedy żył brat Russell. Dzięki tej organizacji 6 tomów nadrukowano, konwencje urządzane (nawet 10-dniowe za br. Russella!) Jak u nas raz była 4-dniowa to już sukces, a a tam 10-dniowe konwencje. To stosunkowo mała liczba wobec tego co za brata Russella. Ogromna praca. Kolporterów parę tysięcy – broszury po domach z tomami. Intensywna praca. 1 mln ludu Bożego na świecie, gdy brat Russell umierał. A nas w Polsce niecałe 2000. Rozpoczęło się prawie od zera, od małego zborku w Alegheny, gdzie brat Russell jako pierwszy starszy w tym zborze. Z tej małej gromadki dochodzi przez okres Paruzji ogromna praca i tu prawda ta z uderzeniem Jordanu. Brat Russell umiera, przychodzi nowy prezes Towarzystwa, nowy prezes tego wozu – sędzia Rutherford. Symbolicznie wjeżdża wóz ognisty, pod nowym kierownictwem ta organizacja powoduje rozdzielenie ludu Bożego. Rozdział latem 1917 r.

Powodem stało się, gdyż brat Johnson był przez br. Russella kierowany do Anglii załatwić konflikt w Londynie w Anglii. Była tam filia towarzystwa Brooklyńskiego M.S.B.P.Św. w Londynie. Przewodniczący Hemery, sekretarz Crawford. Konflikty – dwóch przeciwko przewodniczącego. I pisali wzajemnie na siebie do br. Russella. Brat Russell przesyła to wszystko br. Johnsonowi i mówi: pojedziesz jako mój przedstawiciel i załatwisz konflikt w Anglii [wola brata Russella i brat Russell umiera]. Wyjazd br. Johnsona, gdy już jest nowy prezes Towarzystwa. Na początku spełniają oni wolę br Russella, sporządzono jak można pojechać do Anglii gdy działania wojenne, bo Anglia w stanie wojny. Trzeba uzasadnić, żeby br. Johnson mógł dostać papiery pojechania do Anglii. Br Johnson tam wyrzucił dwóch rewolucjonistów z zarządu Tow. Lońdyskiego (Brytyjskiego) i wyjaśnił Ruetherfordowi i zarządowi w Brooklynie Towarzystwa Watch Tower, a Rutherford poczuwa: „Aaaa… Brat Johnson bierze się energicznie, jak dokończy tam pracę to i mnie wywali. Bo ja robię uzurpację dyktatorską. Władzę w swe ręce biorę”, i daje telegram: wracaj, nie uznaję, wszystko kasuję, to co ty ustaliłeś. Chcąc nie chcąc brat Johnson musiał wrócić. Gdy wrócił Rutherford widzi, że Johnson ma wielki wpływ nad pielgrzymami w domu biblijnym, mówi: pojedziesz z wykładami w Ameryce i Kanadzie. No jak pozbędzie a w międzyczasie będzie przekonywał coraz więcej osób na swoją stronę. Tam mu przerwał pracę w Anglii, a tu go wysyła z marszrutą po zborach. Johnson mówi: ja zastanowię się i jutro ci dam odpowiedź. Rozmyślał, że ta praca odebrała wiele sił br. Johnsonowi i powiedział: bracie Rutherford, nie pojadę. Widzi, że nie udało mu się pozbyć br. Johnsona z domu biblijnego. Mówi: ty jesteś w konflikcie ze mną, nie przyjmujesz moich zarządzeń, masz jechać. Br Johnson mówi: nie. To br Rutherford wysyła go do pracy fizycznej, będziesz w domu biblijnym pakował literaturę. Jest taki młody brat, co ma dział wysyłkowy, tomów, Strażnic, to będziesz pomagał temu młodemu braciszkowi, będziesz pakował. Liczy na to, że się brat Johnson zbuntuje, że nie zechce, a on jest prezesem, więc nie chcesz jechać z usługą pielgrzymską, to będziesz pakował literaturę pod młodym braciszkiem. I brat Johnson zgadza się, wykonuję tę pracę . Rodzina domu biblijnego ok. 300 osób, a on był prawą ręką br. Russella, a tu teraz praca fizyczna, pomaga młodemu braciszkowi w pakowaniu literatury.

Co robi dalej br. Johnson? Wiedział, że bracia wiedzą, że jedzie do Anglii załatwić konflikt. To zwraca się i mówi tak: proszę mnie z powrotem wysłać do Anglii, abym dokończył tę pracę. Lud Boży oczekuje rezultatu z pracy w Anglii, a Rutheford mówi: nie pojedziesz. Br Johnson zwraca się do całego zarządu, trzeba zrobić sprawozdanie z mej pracy i ogłosić w Strażnicy. 4 członków zarządu wchodzi w komitet, który rozpatrzył, brat Johnson dał wszystkie sprawozdania i komitet przyjął sprawozdania aby zdać na zebraniu zarządu. Komitet: „Jak Rutherford mógł jednoosobowo odwołać brata Johnsona, skoro on miał papiery przez cały zarząd siedmioosobowy? To jest uzurpacja. Jak ty jednoosobowo odważyłeś się odwołać?”. Jak opisali w tym sprawozdaniu pochlebnie o pracy br Johnsona w Anglii. Co? Chwalicie człowieka. Tylko trzeba podać cyfry, a nie tam zalety, wady tylko konkretnie. To Rutherford rzucił, zrobili poprawkę, wyrzucili pochwalne myśl o br. Johnsonie i pracy, na drugi dzień zdają nowe sprawozdanie: czyste cyfry. Stawiają wniosek: Rutherforda zdjąć z urzędu z przewodniczącego zarządu za uzurpację, odwołanie br Johnsona. Rutheford poczuł się w niebezpieczeństwie, mało tego, brat Russell miał władzę jednoosobową, jak mogli to uczynić? Rutheford wyrzucił więc 4 braci z Komitetu, z zarządu, jeden z nich był zastępcą Rutherforda, i czterech na ich miejsce. A bratu Johnsonowi mówi: jesteś w opozycji do Towarzystwa. Br Johnson mówi: Bracie Rutherford, twoje postępowanie podobne jest do Lucyfera. Sięgasz po władzę, jakiej ci Pan nie da. Obok stał brat w odległości 50 metrów. Zawołał Rutherford tego brata. Mówi: powtórz, coś mówił do mnie. Ale brat Johnson mówi: nie, tego brata ta sprawa nie dotyczy. Czerwiec 27, 1917 r. Johnson wyrzucony przez Rutherforda z pracy w domu ludu Bożego. Wóz ognisty, doświadczenia, opozycja dołącza do brata Johnsona, tych czterech wyrzuconych i wielu innych. Opozycja na czele z br Johnsonem, klasa Eliasza. Towarzystwo na czele z Rutherfodem – klasa Elizeusza. Rozdzielenie: 27 czerwca 1917 r. Pierwszy dzień, gdy dwaj prorocy rozdzieleni.

Spadł płaszcz z Eliasza. Płaszcz – urząd mówczego narzędzia kościoła do Babilonu. Bóg ten urząd dał klasie kościoła pod przewodnictwem brata Russella. Jak brat Russel zmarł teraz ten płaszcz przejmuje Rutherford i Elizeusz – Wielka Kompania. Do dziś dnia wypełniają tę funkcję. Świadkowie Jehowy nam zarzucają: wy sobie siedziecie na zebraniu w salce, pośpiewanie, a trzeba chodzić po domach, ze Strażnicami… Tak, oni pracują. Tak, spadł płaszcz z Eliasza na Elizeusza. I tę powinność wykonują ŚJ, ten sam duch Rutherforda. Mają ten płaszcz Eliaszowy. Są mówczym narzędziem Pana do świata. Tak, niestety.

Gdzie był wzięty Eliasz? Biblia mówi: do nieba. On był tylko odniesiony przez wicher z tego miejsca, kilkadziesiąt kilometrów dalej. Owszem, 50 synów prorockich go szukało i nie znalazło, ale przynajmniej 8 lat później pisze list. Tylko nie wypełnia funkcji publicznego narzędzia Pańskiego do Izraela, bo ten dział miał już Elizeusz czyli WK pod kierownictwem Rutherforda. Czyli widzimy jak ciekawe sprawy są zawarte w tej symbolice Eliasz Elizeusz w ich podróży od Galgal, przez Betel, Jerycho, uderzenie Jordanu przez Eliasza. Co ciekawe, suchą nogą przeszli przez koryto rzeki Jordan, gdy Eliasz uderzył. Wody Jordanu to nie tylko wody – narody, ale wody też – przekleństwo. W Duchu Pańskim Eliasz wykonał pracę, suchą nogą przeszli obaj. Nie ściągnęli bracia w tej pracy do publiczności na siebie prześladowań. W duchu Pańskim prowadzili. Natomiast gdy potem Elizeusz płaszczem uderzył wody Jordanu już nie ma napisane, że suchą nogą przeszedł Elizeusz. Czyli Maluczkie Stadko pod kierownictwem br Russella w duchu Pańskim – suchą nogą; drugie uderzenie Jordanu pod przewodnictwem Rutherfoda, 7 tom (główna publikacja), po śmierci brata Russella 7 tom. Bardzo krótko to drugie uderzenie trwało – tylko pół roku. Jesień 1917 – wiosna 1918. Dlaczego tak krotko? Aresztowanie wodzów Towarzystwa w Ameryce – cały zarząd, do więzienia. Tylko sędzia Rutherford dzięki kaucji był zwolniony z więzienia. Ale dla innych zabrakło dolarów. Rutherford na wolności, a pozostali członkowie zarządu parę miesięcy siedzieli za 7 tom. Dlaczego za 7 tom? No bo gdy wojna, a Ameryka przystąpiła do I wojny światowej, a siódmy tom w szczególności jakby był presją na braci, żeby nikt nie szedł do wojska w Ameryce. To władza Amerykańska – aha, winien ten 7 tom, że bracia odmawiają służby wojskowej. Trzeba wstawić zarząd Towarzystwa do więzienia za 7 tom. Przerwa w działalności Towarzystwa, gdy zarząd siedział w więzieniu. Drugie uderzenie Jordanu trwało tylko pół roku. Od wydania siódmego tomu (jesień 1917 r.) do aresztowania wodzów Towarzystwa (wiosna 1918 r.)

Rozdzielenie Eliasza od Elizeusza stało się po śmierci brata Russella przez wodza organizacji towarzystwa. A potem poszły dalsze podziały. To był pierwszy główny podział. Klasa Eliasza – maluczkiego stadka. Ale kolejne podziały: Kaatyci, Meraryci, Gersonici. Kaat – czterech synów, Merary – 2 synów, Gerson – 2 synów.

Co znaczy podzielenie ludu Bożego na oddział Kaatytów, Merarytów i Gersonitów? Kaatyci nie mieli wozów. Czyli ten oddział badaczy Pisma Św. po śmierci brata Russella, który opuszcza towarzystwo bądź opozycja od brata Johnsona, którzy nie założyli towarzystw, nie mieli wozów. Cztery główne grupy: (synowie Kaata) czterech wodzów, pielgrzymów, którzy pociągnęli po swojej stronie tyle braci, kto się do nich dołączył – Lihe (pielgrzym), Sturgeon (sekretarz br Russella), Olson, L… — pozafigura Kaatytów co nie mieli wozów. Meraryci – dwie rodziny, ale mieli cztery wozy. 4 Mojżeszowa 7 rozdział – Meraryci mają cztery wozy. (3 wozy br. Russella, nad którymi zapanował Sędzia Rutherford). Nie tylko Towarzystwo Biblii i Broszur, ale Kazalnica Ludowa br. Russella – co za dział miała ta organizacja druga założona przez br. Russella? Publiczne kazania br. Russella jakie wypowiadał prawie każdej niedzieli to ta Kazalnica Ludowa gazeta jak trybuna ludu i kazania były drukowane przez tę organizację Kazalnicę Ludową. Ona też zamawiała w drukarniach świeckich ile było ciekawych, zainteresowanych artykułami br. Russella, nie tylko ona drukowana, ale drukarnie świeckie, dochodziło do tego, że 2000 gazet na świecie, a nawet kazanie brata Russella Armagedon poprzedza królestwo Boże dotarło do 4000 gazet.

Czyli trzy wozy – Watch Tower, Kazalnica Ludowa, M.St.B.P.Św. w Londynie – trzy organizacje założone przez br Russella przejęte przez Rutherforda. Ci, co oddzielili się, ale działali w podobnym duchu do niego. Stand Fast – stójcie mocno, albo Głos Eliasza. Pozafiguralni Meraryci – podobny duch do Rutherfoda, ale mniej pociągnęli braci. Natomiast Gersonici – dwie rodziny i dwa wozy. Ten oddział ludu Bożego, co chciał mieć kontrolę nad Towarzystwami br. Russella, ale Rutherford im przeszkodzić. W Anglii M.St.B.P.Św. Rutherford nie pozwolił używać tej nazwy, więc założyli – Komitet Studentów Biblii w Londynie. A w Ameryce P.B.I. – Pastoralna Biblijna Instytucja i wydawali oni czasopismo „Strażnica” (taka sama nazwa jak za brata Russella).

Sędzia Rutherford zagroził i zabronił wydawania pod tym tytułem. Zmienili nazwę ze „Strażnica” na „Straż” i w pierwszym numerze „Straży” podali taką wiadomość: „Sędzia Rutherford zagroził nam rozprawą sądową. Rezygnujemy, nie chcemy sprawy mieć w sądzie. Zostawiamy sobie Straż a dla Rutheforda „NIC-a”. W naszej Straży będą artykuły i nauki br. Russella, a w Strażnicy Rutherforda nic z nauk brata Russella. To będzie „NIC-a” To jest prawdą. W Rutherfordowej Strażnicy nie ma nic z nauk brata Russella. No i Dziś u br. Wolnych w Polsce jest czasopismo „Na Straży”. Jak wydają artykuł brata Russella w czasopiśmie to jeden jakiś artykuł etyczny, a żaden doktrynalny. W „Na Straży” też powoli „NIC-a”, bo coraz mniej artykułów br. Russella. Jaka ciekawa historia w tym dwóch prorokach, fakt dziejowy jaki zaistniał wśród ludu Bożego. Jaka piękna praca za br. Russella od Galgal do Jordanu, pierwsze uderzenie Jordanu pod kierownictwem br. Russella; br. Russell umiera, oddzielony lud Boży. Elizeusz wziął płaszcz i uderzył w wody Jordanu płaszczem Eliaszowym.

Rozebraliśmy dziś, Drodzy, dowód kiedy się czasy pogan rozpoczęły. I 70 lat spustoszenia ziemi, 7 dowodów biblijnych, bo właśnie to atakuje ten obecny kombinator David Rice, uderza, że właśnie czasy pogan 19 lat przed detronizacją Sedekiasza. Bo przyjmuje dowody historyków świeckich, nie 607 tylko 588. No i automatycznie, wtenczas pobyt Izraela z niewoli babilońskiej nie jest 70 lat tylko 51 lat. Czyli 19 lat krócej. Pobiliśmy ten błąd czasy pogan dopiero z detronizacją Sedekiasza, ale rok 607 detronizacja. Skończyło się jesień rok 1914. 70 lat niewola Izraela w Babilonie i nikt z Żydów nie był w ziemi przez 70 lat. Poznaliśmy ciekawy 10 dowód pobijający błąd Rice’a.

11 dowód – krótko – Piramida. Boski świadek w kamieniu. Dwa tomy braci Edgarów – Johna i Mortona Edgara pomiarów Piramidy. Brat Russell wiele zaczerpnął z tych materiałów obu Edgarów w trzecim tomie o Piramidzie oraz w niektórych artykułach Strażnicy. Boski świadek. Nie da się tam przedłużyć cali piramidalnych. Piramida zbudowana w kamieniu. I te pomiary jakie mamy. Przykładowo: Jak weźmiemy linia pionowa potopu w piramidzie, to jest punkt wejścia do piramidy. Czyli ten odcinek, bo wejście jest na dziesiątym pokładzie. Gdy weźmiemy tę część boczną piramidy do wejścia i podstawę do linii pionowej to daje nam tyle cali ile lat od Adama do potopu w calach. Punkt wejścia do piramidy ten boczny odcinek i podstawa daje tyle cali ile lat od Adama do potopu. Potem gdy dodamy cale górnego przejścia, cale wielkiej galerii i stopień kończący wielką galerię mamy datę wtórej obecności Pana (1874), potem rok 1914, bo przejście dolne zakończyło się komnatą podziemną (czas ucisku), a Piramida nawet daje dokładną datę końca ziemskiej pielgrzymki klasy kościoła. Śmierć br. Johnsona. Nie tylko rok, miesiąc, ale i dzień śmierci br. Johnsona. Boski świadek w kamieniu.

To co Biblia bezpośrednio nie podaje konkretnej daty. Np. sprawa końca spłodzenia z ducha świętego, skompletowania Kościoła. To co Biblia mówi o końcu skompletowania klasy kościoła. Mamy 80 [TP264-265] dowodów końca spłodzenia z ducha i wysokiego powołania. Tylko Piramida podaje jednak dokładny dzień. Piramida jest tak dokładna w tych calach i setnych tysięcznych cala, aby podać rok miesiąc i dzień, a nawet godzinę wydarzeń, jakie miały miejsce pomiędzy ludem Bożym. Br Rice zupełnie pomija Boski świadek w kamieniu, o którym mówi nam prorok Izajasz, rozdział 19. Isa 19:19-21 bg „(19) Dnia onego stanie ołtarz Pański w pośród ziemi Egipskiej, a słup wystawiony będzie Panu przy granicy jego. (20) A będzie na znak i na świadectwo Panu zastępów w ziemi Egipskiej. A gdy zawołają do Pana dla tych, którzy ich ciemiężyli, tedy im pośle wybawiciela i książęcia, i wybawi ich. (21) I będzie Pan w Egipcie poznany, bo poznają Pana Egipczanie dnia onego, a będą go czcić ofiarami i darami, i poślubią śluby Panu, a wypełnią je.”

Ołtarz Pański Piramida Gizeh w Egipcie. Boski świadek. Dotychczas drodzy rozważyliśmy 11 dowodów z 12, pobijających kombinację Davida Rice’a. Zostaje nam dwunasty, bardzo ciekawy, no i potem Boska pieczęć na prawdziwość chronologii br. Russella. Z poszerzeniem przez br. Johnsona. Boska pieczęć na prawdziwość chronologii br. Russella. Dlatego drodzy jacy możemy być Bogu wdzięczni, stójmy silnie w Prawdzie, jaką Pan dał przez wiernego sługę br. Russella i w postępującej prawdzie podanej przez posłańca epifanii br. Johnsona. Będziemy znać czasy i chwile, w których żyjemy i bliskość ziemskiej fazy Królestwa naszego Pana Jezusa Chrystusa, o którą się modlimy: Przyjdźmy Królestwo Twoje, Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi. Obyśmy byli wierni w prawdzie na czasie. I zwycięzcy w poświęceniu i godni dojść do ziemskiej fazy Królestwa i wiecznie Bogu służyć i naszemu Panu. Tego zwycięstwa i chwały Królestwa życzę wam wszystkim, również sobie i na tym kończę.