Skoro do Chrystusa… [„Wiersze Brzasku”, nr 16]

Skoro do Chrystusa… [„Wiersze Brzasku”, nr 16] Skoro do Chrystusa należymy, Czym wstyd lub straty, jakie ponosimy? Korona chwały będzie błyszcząca, Gdy doniesiemy nasz krzyż do końca. _________ – Wiersze Brzasku w wersji tekstowej – Więcej nagrań z serii Wiersze Brzasku

Chrystus w nas [„Wiersze Brzasku”, nr 15]

Chrystus w nas [„Wiersze Brzasku”, nr 15] Żyjący Chrystus, cudownie zrodzony, Ponurymi chodził ścieżkami ziemi, Promieniejąc światłem, swoją świętością W głąb nocy grzechu, walcząc z ciemnością. Umierający Chrystus, krew Jego cenna To pieczęć pokoju z Bogiem bezcenna. Wypełnia duszę najwspanialszą miłością I przygotowaną w górze wspólną radością. Chrystus wywyższony, wszystko dokonane, Świat odkupiony, zwycięstwo odniesione. Czytaj dalej…

Tylko Jezus [„Wiersze Brzasku”, nr 14]

Tylko Jezus [„Wiersze Brzasku”, nr 14] Tylko Jezus! Gdy w cieniu bywamy Chmury ciemnej i zimnej. Kiedy trwamy w miłości, ufamy, Pan z nami, my z Panem . Wszystko zakryte, choć nas tak blisko, I Tylko Jezus! – to nasze wszystko. Tylko Jezus! Kiedy już w chwale, Kiedy już wszystkie znikną cienie, Widząc jak pięknie Czytaj dalej…

Chrystus – wszystko we wszystkim [„Wiersze Brzasku”, nr 12]

Chrystus – wszystko we wszystkim [„Wiersze Brzasku”, nr 12] W Chrystusie zupełność się mieści wszelaka, Co dla grzesznego potrzebna człowieka. W nim pokój znajdą ciężko zranieni, Smutek skruszonych w radość się zmieni. I miłość znajdą, z której przebaczenie, I łaskę troski leczącą i drżenie, Współczucie, w którym się serce rozpływa, I prawdę, co radość wieczną Czytaj dalej…

OPOWIEDZ MI O MISTRZU! [„Wiersze Brzasku”, nr 10]

OPOWIEDZ MI O MISTRZU! [„Wiersze Brzasku”, nr 10] Opowiedz mi o Mistrzu! Wieczorem, gdy siedzę strudzony, Gdy dzień już w ciemność zapada Wieczoru blaskiem zakończony, Tą wielką promienną chwałą, Która przenika z zachodu. A serce me biedne się zmęczyło, Do odpoczynku szuka powodu. Opowiedz mi o Mistrzu! O wzgórzach, które przemierzał samotnie, Kiedy deszcz Jego Czytaj dalej…

KOŚCIÓŁ NOMINALNY [„Wiersze Brzasku”, nr 8]

Kościół nominalny [„Wiersze Brzasku”, nr 8] Szły świat i kościół od siebie z dala, A czas upływał, jak rzeki fala. Śpiewał świat swoją piosenkę frywolną, Kościół pieśń nucił cichą, dostojną. Chodź! Podaj rękę! – rzekł świat zuchwały- Wiele tu doznasz wzruszeń wspaniałych. Lecz kościół schował swą rękę śnieżną I odrzekł poważnie: Ja ciebie nie znam. Czytaj dalej…

Obietnica związana przysięgą – EWANGELIA [„Wiersze Brzasku”, nr 6]

Obietnica związana przysięgą – Ewangelia [„Wiersze Brzasku”, nr 6] 1 Moj. 22:16-18; Gal. 3:8,16,29 Z Pisma to wiemy i z jego tonu, – 2 Tym. 3:16; Jana 17:17 Że mądrość ludzi i prawa Zakonu – 1 Kor. 1:19; Izaj. 5:21; Rzym. 3:20 Nie mają mocy człowieka zbawić, – Dz.Ap. 13:39; Rzym. 10:4; Żyd. 7:19 Wyrwać Czytaj dalej…