Chrześcijański zbór w Bydgoszczy
Tylko Jezus [„Wiersze Brzasku”, nr 14] Tylko Jezus! Gdy w cieniu bywamy Chmury ciemnej i zimnej. Kiedy trwamy w miłości, ufamy, Pan z nami, my z Panem . Wszystko zakryte, choć nas tak blisko, I Tylko Jezus! – to nasze wszystko. Tylko Jezus! Kiedy już w chwale, Kiedy już wszystkie znikną cienie, Widząc jak pięknie Czytaj dalej…
Chrystus – wszystko we wszystkim [„Wiersze Brzasku”, nr 12] W Chrystusie zupełność się mieści wszelaka, Co dla grzesznego potrzebna człowieka. W nim pokój znajdą ciężko zranieni, Smutek skruszonych w radość się zmieni. I miłość znajdą, z której przebaczenie, I łaskę troski leczącą i drżenie, Współczucie, w którym się serce rozpływa, I prawdę, co radość wieczną Czytaj dalej…
OPOWIEDZ MI O MISTRZU! [„Wiersze Brzasku”, nr 10] Opowiedz mi o Mistrzu! Wieczorem, gdy siedzę strudzony, Gdy dzień już w ciemność zapada Wieczoru blaskiem zakończony, Tą wielką promienną chwałą, Która przenika z zachodu. A serce me biedne się zmęczyło, Do odpoczynku szuka powodu. Opowiedz mi o Mistrzu! O wzgórzach, które przemierzał samotnie, Kiedy deszcz Jego Czytaj dalej…
Kościół nominalny [„Wiersze Brzasku”, nr 8] Szły świat i kościół od siebie z dala, A czas upływał, jak rzeki fala. Śpiewał świat swoją piosenkę frywolną, Kościół pieśń nucił cichą, dostojną. Chodź! Podaj rękę! – rzekł świat zuchwały- Wiele tu doznasz wzruszeń wspaniałych. Lecz kościół schował swą rękę śnieżną I odrzekł poważnie: Ja ciebie nie znam. Czytaj dalej…
Obietnica związana przysięgą – Ewangelia [„Wiersze Brzasku”, nr 6] 1 Moj. 22:16-18; Gal. 3:8,16,29 Z Pisma to wiemy i z jego tonu, – 2 Tym. 3:16; Jana 17:17 Że mądrość ludzi i prawa Zakonu – 1 Kor. 1:19; Izaj. 5:21; Rzym. 3:20 Nie mają mocy człowieka zbawić, – Dz.Ap. 13:39; Rzym. 10:4; Żyd. 7:19 Wyrwać Czytaj dalej…
NIE USTAWAJ [„Wiersze Brzasku”, nr 3] Buduj, ma duszo, pałace wysokie I szybko, jak rok mknie za rokiem, Opuszczaj niskie sklepienia przeszłości. Niech każda nowa budowla starą przewyższa we wspaniałości, Niech jej wysokość o nieba świadczy bliskości. Aż wreszcie wolnym się staniesz, Gdy ciasna skorupa na brzegu morza życia zostanie. _________ – Wiersze Brzasku w Czytaj dalej…
SŁOWO PRAWDY [„Wiersze Brzasku”, nr 2] Słowo Prawdy witrażom cennym podobne, Choć z zewnątrz widziane niezbyt nadobne, Wyraźnych konturów nasz wzrok nie odbiera, To jednak od wewnątrz wzniosłości nabiera. A kto się napawać chce cudnym widokiem Przez portal, po schodach dojść musi do okien. Święte drzwi Prawdy katedry są niskie I ten tylko wejdzie, kto Czytaj dalej…