Chrześcijański zbór w Bydgoszczy
On leczy mą duszę [„Wiersze Brzasku”, nr 21] Często zmęczony jestem smutkiem I walką z grzechem umęczony. Z bojaźnią myślę o mym jutrze, Czy mi nie będzie wstęp wzbroniony Do odpoczynku wspaniałego, Zapewnionego w Mieście Boga, Gdzie nie przeniknie już nic złego, Gdzie już nie wkroczy ani cień wroga. Lecz kiedy bój mój jest najsroższy, Czytaj dalej…
Zawsze do Jezusa [„Wiersze Brzasku”, nr 19] Ja zawsze do Jezusa, Gdy kłopot albo znój. W Nim schraniać się wciąż muszę, Bo w Nim spoczynek mój. Przedstawiam Mu swe prośby, Przynoszę smutki moje. A gdy me usta mówią, On ulgę sercu daje. Kiedy jestem ponury I we łzach cały tonę, Odpędza ciemne chmury, Obawy gna Czytaj dalej…
Skoro do Chrystusa… [„Wiersze Brzasku”, nr 16] Skoro do Chrystusa należymy, Czym wstyd lub straty, jakie ponosimy? Korona chwały będzie błyszcząca, Gdy doniesiemy nasz krzyż do końca. _________ – Wiersze Brzasku w wersji tekstowej – Więcej nagrań z serii Wiersze Brzasku
Chrystus w nas [„Wiersze Brzasku”, nr 15] Żyjący Chrystus, cudownie zrodzony, Ponurymi chodził ścieżkami ziemi, Promieniejąc światłem, swoją świętością W głąb nocy grzechu, walcząc z ciemnością. Umierający Chrystus, krew Jego cenna To pieczęć pokoju z Bogiem bezcenna. Wypełnia duszę najwspanialszą miłością I przygotowaną w górze wspólną radością. Chrystus wywyższony, wszystko dokonane, Świat odkupiony, zwycięstwo odniesione. Czytaj dalej…
Tylko Jezus [„Wiersze Brzasku”, nr 14] Tylko Jezus! Gdy w cieniu bywamy Chmury ciemnej i zimnej. Kiedy trwamy w miłości, ufamy, Pan z nami, my z Panem . Wszystko zakryte, choć nas tak blisko, I Tylko Jezus! – to nasze wszystko. Tylko Jezus! Kiedy już w chwale, Kiedy już wszystkie znikną cienie, Widząc jak pięknie Czytaj dalej…
Chrystus – wszystko we wszystkim [„Wiersze Brzasku”, nr 12] W Chrystusie zupełność się mieści wszelaka, Co dla grzesznego potrzebna człowieka. W nim pokój znajdą ciężko zranieni, Smutek skruszonych w radość się zmieni. I miłość znajdą, z której przebaczenie, I łaskę troski leczącą i drżenie, Współczucie, w którym się serce rozpływa, I prawdę, co radość wieczną Czytaj dalej…
OPOWIEDZ MI O MISTRZU! [„Wiersze Brzasku”, nr 10] Opowiedz mi o Mistrzu! Wieczorem, gdy siedzę strudzony, Gdy dzień już w ciemność zapada Wieczoru blaskiem zakończony, Tą wielką promienną chwałą, Która przenika z zachodu. A serce me biedne się zmęczyło, Do odpoczynku szuka powodu. Opowiedz mi o Mistrzu! O wzgórzach, które przemierzał samotnie, Kiedy deszcz Jego Czytaj dalej…