Prawdziwe piękno [„Wiersze Brzasku”, nr 25]

Prawdziwe piękno [„Wiersze Brzasku”, nr 25] Piękne są ręce, których nie trudzi, Dzieło szlachetnych i wiernych ludzi, Któremu służą cały dzień długi. Piękne są twarze, na których widać, Że w duchu radość, nic ująć nic przydać, Nieważne, twarz Greka czy Żyda. Prawdziwe piękno, Bogu przyjemne, To dusze prawe, dusze bezcenne. _________ – Wiersze Brzasku w wersji Czytaj dalej…

Ofiaruję Ci Panie [„Wiersze Brzasku”, nr 24]

Ofiaruję Ci Panie [„Wiersze Brzasku”, nr 24] Wszystkie serca uderzenia – są Twoje, Twoje też ludzkie sprawy moje, Wszelka radość i cierpienia, Woli przejaw każdy i myślenia. Boże mój błogosławiony! Wszelki strach mój i nadzieję, Każdy uśmiech i westchnienie, Każdy hymn i pieśni me, Laudamus Te. Weź je wszystkie, święty Panie, Zwiąż je sznurem tajnym Czytaj dalej…

On leczy mą duszę [„Wiersze Brzasku”, nr 21]

On leczy mą duszę [„Wiersze Brzasku”, nr 21] Często zmęczony jestem smutkiem I walką z grzechem umęczony. Z bojaźnią myślę o mym jutrze, Czy mi nie będzie wstęp wzbroniony Do odpoczynku wspaniałego, Zapewnionego w Mieście Boga, Gdzie nie przeniknie już nic złego, Gdzie już nie wkroczy ani cień wroga. Lecz kiedy bój mój jest najsroższy, Czytaj dalej…

Zawsze do Jezusa [„Wiersze Brzasku”, nr 19]

Zawsze do Jezusa [„Wiersze Brzasku”, nr 19] Ja zawsze do Jezusa, Gdy kłopot albo znój. W Nim schraniać się wciąż muszę, Bo w Nim spoczynek mój. Przedstawiam Mu swe prośby, Przynoszę smutki moje. A gdy me usta mówią, On ulgę sercu daje. Kiedy jestem ponury I we łzach cały tonę, Odpędza ciemne chmury, Obawy gna Czytaj dalej…

Skoro do Chrystusa… [„Wiersze Brzasku”, nr 16]

Skoro do Chrystusa… [„Wiersze Brzasku”, nr 16] Skoro do Chrystusa należymy, Czym wstyd lub straty, jakie ponosimy? Korona chwały będzie błyszcząca, Gdy doniesiemy nasz krzyż do końca. _________ – Wiersze Brzasku w wersji tekstowej – Więcej nagrań z serii Wiersze Brzasku

Chrystus w nas [„Wiersze Brzasku”, nr 15]

Chrystus w nas [„Wiersze Brzasku”, nr 15] Żyjący Chrystus, cudownie zrodzony, Ponurymi chodził ścieżkami ziemi, Promieniejąc światłem, swoją świętością W głąb nocy grzechu, walcząc z ciemnością. Umierający Chrystus, krew Jego cenna To pieczęć pokoju z Bogiem bezcenna. Wypełnia duszę najwspanialszą miłością I przygotowaną w górze wspólną radością. Chrystus wywyższony, wszystko dokonane, Świat odkupiony, zwycięstwo odniesione. Czytaj dalej…

Tylko Jezus [„Wiersze Brzasku”, nr 14]

Tylko Jezus [„Wiersze Brzasku”, nr 14] Tylko Jezus! Gdy w cieniu bywamy Chmury ciemnej i zimnej. Kiedy trwamy w miłości, ufamy, Pan z nami, my z Panem . Wszystko zakryte, choć nas tak blisko, I Tylko Jezus! – to nasze wszystko. Tylko Jezus! Kiedy już w chwale, Kiedy już wszystkie znikną cienie, Widząc jak pięknie Czytaj dalej…