Nie zapomniałam tego, o Boże
Że gdy zawiodą bliscy, pomożesz.
Pomożesz przetrwać wichry i burze.
Dłoń Twa wszechmocna, Boże, coś w górze.
I nie dasz mi się pogrążyć w chmurze.
Uciszysz wichry, rozgonisz burze.
Nie jest tak czuła dla dzieci matka
Jako Ty, Boże i do ostatka
Opieka Twoja otacza wiernie
Tych co Cię proszą i miłosiernie
Otaczasz murem Twej Opatrzności
Dla ich niedoli pełen litości.
Choć nieraz smutek serce przenika,
Wiem, że ten smutek od przeciwnika.
Doświadczasz Boże, serce i nerki
A potem zbawiasz z wszelkiej rozterki.
Wszak to o jutro me niepokoje.
Mówisz; ma dosyć dzień troski swojej.
Ty co o lilie czynisz staranie
I o mnie małej pamiętasz, Panie.
4.07.08.
– Czesława-Regina
Kliknij tutaj, by przeczytać więcej wierszy Autorki