Budowanie samych siebie i zboru w miłości

Ten wykład przedstawiony został przez brata Leszka Szpunara przed wyborami sług zboru w Bydgoszczy, 5 grudnia 2021 roku:

„Lecz będąc szczerymi w miłości, wzrastajmy we wszystkim w tego, który jest głową – w Chrystusa. Z niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebie w miłości.”
– List do Efezjan 4:15-16

fot. holyspiritchurch.org

Z tego i z wielu innych fragmentów Pisma Świętego wybrzmiewa potrzeba tworzenia wzajemnej jedności opartej na prawdzie i duchu tej prawdy, którym jest przede wszystkim miłość.

Jesteśmy rodziną duchową. Może to jednak ująć nawet w ten sposób, że jesteśmy rodziną według krwi, bo jedna krew nas wszystkich wykupiła, jest to rodzina odkupionych przez Chrystusa.

Zwrot 'adelfos’ oznaczający braci, występuje w Nowym Testamencie, czasami oznaczając braci w Chrystusie, a czasami braci w rodzinie cielesnej. Pamiętajmy o naszych rodzinach i o tym, by panował w nich duch miłości i jedności. Starajmy się o to także w naszych zborach.

„Miłujcie się wzajemnie miłością braterską, wyprzedzając jedni drugich w okazywaniu szacunku.”
– List do Rzymian 12:10

Darzcie się braterską miłością, wyprzedzajcie się we wzajemnym szacunku. Z porównania zachowań Logosa (Filipian 2:6) i Lucyfera (Izajasza 14:13) wyraźnie widać, jak potrzeba nam wszystkim skromności i pokory, a jak niebezpieczny może być wyniosły duch oraz pycha.

Pamiętajmy, że miłość oznacza działanie z naszej strony, a nie nasze oczekiwania wobec drugich.

„Dlatego przyjmujcie siebie nawzajem, jak i Chrystus przyjął nas do chwały Boga.”
– List do Rzymian 15:7

Starajmy się akceptować jedni drugich. Nie kładźmy obciążenia i nie dawajmy pokusy do zgorszenia dla braci i sióstr. Nie oceniajmy się, biorąc pod uwagę ubiór i ziemskie rzeczy.

Jedną z potrzeb lokalnej społeczności jest wzajemne napominanie i korygowanie się nawzajem. Aby jednak móc usługiwać w taki sposób, konieczne jest posiadanie dobroci i napełnienia samego siebie wiedzą pochodzą od Boga, wiedzą o prawdzie, ale także o chrześcijańskim życiu. Nie ma trudniejszej rzeczy, by napominać tak, aby przynosiło to dobry plon.

Starajmy się być wszyscy ulegli jedni drugim – niech oznacza to wzajemny respekt, szacunek, poddawanie się rozsądnej perswazji. Także, a może przede wszystkim starsi powinni być ulegli wobec pozostałych członków zboru, zwłaszcza jako zbiorowości. To zbór wybrał te osoby, to zbór naznaczył tych braci do określonej służby.

Polecamy inne wykłady w tej tematyce:
Wykład do nominacji starszych i diakonów
Nominacje sług zboru
Biblijne stanowisko biskupa

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *