Ten wykład przedstawiony został przez brata Leszka Szpunara przed wyborami sług zboru w Bydgoszczy, 5 grudnia 2021 roku:
„Lecz będąc szczerymi w miłości, wzrastajmy we wszystkim w tego, który jest głową – w Chrystusa. Z niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebie w miłości.”
– List do Efezjan 4:15-16
Z tego i z wielu innych fragmentów Pisma Świętego wybrzmiewa potrzeba tworzenia wzajemnej jedności opartej na prawdzie i duchu tej prawdy, którym jest przede wszystkim miłość.
Jesteśmy rodziną duchową. Może to jednak ująć nawet w ten sposób, że jesteśmy rodziną według krwi, bo jedna krew nas wszystkich wykupiła, jest to rodzina odkupionych przez Chrystusa.
Zwrot 'adelfos’ oznaczający braci, występuje w Nowym Testamencie, czasami oznaczając braci w Chrystusie, a czasami braci w rodzinie cielesnej. Pamiętajmy o naszych rodzinach i o tym, by panował w nich duch miłości i jedności. Starajmy się o to także w naszych zborach.
„Miłujcie się wzajemnie miłością braterską, wyprzedzając jedni drugich w okazywaniu szacunku.”
– List do Rzymian 12:10
Darzcie się braterską miłością, wyprzedzajcie się we wzajemnym szacunku. Z porównania zachowań Logosa (Filipian 2:6) i Lucyfera (Izajasza 14:13) wyraźnie widać, jak potrzeba nam wszystkim skromności i pokory, a jak niebezpieczny może być wyniosły duch oraz pycha.
Pamiętajmy, że miłość oznacza działanie z naszej strony, a nie nasze oczekiwania wobec drugich.
„Dlatego przyjmujcie siebie nawzajem, jak i Chrystus przyjął nas do chwały Boga.”
– List do Rzymian 15:7
Starajmy się akceptować jedni drugich. Nie kładźmy obciążenia i nie dawajmy pokusy do zgorszenia dla braci i sióstr. Nie oceniajmy się, biorąc pod uwagę ubiór i ziemskie rzeczy.
Jedną z potrzeb lokalnej społeczności jest wzajemne napominanie i korygowanie się nawzajem. Aby jednak móc usługiwać w taki sposób, konieczne jest posiadanie dobroci i napełnienia samego siebie wiedzą pochodzą od Boga, wiedzą o prawdzie, ale także o chrześcijańskim życiu. Nie ma trudniejszej rzeczy, by napominać tak, aby przynosiło to dobry plon.
Starajmy się być wszyscy ulegli jedni drugim – niech oznacza to wzajemny respekt, szacunek, poddawanie się rozsądnej perswazji. Także, a może przede wszystkim starsi powinni być ulegli wobec pozostałych członków zboru, zwłaszcza jako zbiorowości. To zbór wybrał te osoby, to zbór naznaczył tych braci do określonej służby.
Polecamy inne wykłady w tej tematyce:
– Wykład do nominacji starszych i diakonów
– Nominacje sług zboru
– Biblijne stanowisko biskupa