Zapraszamy do wysłuchania wykładu:
A dobrze czyniąc nie ustawajmy; albowiem czasu swojego żąć będziemy nie ustawając /jeśli nie zemdlejemy/ – Gal.6: 9
Odczytany werset zawiera napomnienie i warunkową obietnicę.
A dobrze czyniąc – znaczy:
- nauczyć się Prawdy – oznacza to właściwe badanie Prawdy, przez
porównywanie, badanie zgodności, ze szczerym pragnieniem poznania,
jak bracia w Berei / Dz.Ap.17: 10-11 /
A bracia wnet w nocy wysłali i Pawła i Sylę do Berei; którzy tam przyszedłszy, weszli do bożnicy żydowskiej. A ci byli zacniejsi nad one, co są w Tesalonice, którzy przyjęli słowo Boże ze wszelką ochotą, na każdy dzień rozsądzając Pisma, jeśliby się tak miało.
- przyprowadzić myśli, pobudki, słowa, uczynki do harmonii z Prawdą ;
nim zaczniemy świadczyć dobro drugim musimy wykonać wielką pracę w nas;
Kol. 3: 2 – O tem, co w górze myślcie, nie o tem, co jest na ziemi.
to doprowadzi do 2 Piotra 1: 5-8 – A ku temu tedy samemu wszelkiej pilności przykładając, przydajcie do wiary waszej cnotę, a do cnoty umiejętność; A do umiejętności powściągliwość, a do powściągliwości cierpliwość, a do cierpliwości pobożność; A do pobożności braterską miłość, a do miłości braterskiej łaskę; Albowiem gdy to będzie przy was, a obficie będzie, nie próżnymi , ani niepożytecznymi wystawi was w znajomości Pana naszego Jezusa Chrystusa.
2 Piotra 1: 9-10 ; Bo przy kim tych rzeczy mniemasz, ślepy jest; a tego, co jest daleko, zapomniawszy na oczyszczenie od dawnych grzechów swoich. Przetoż, bracia! Raczej się starajcie, abyście powołanie i wybranie wasze mocne czynili, albowiem to czyniąc, nigdy się nie potkniecie. Tak bowiem hojnie wam dane wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i zbawiciela Jezusa Chrystusa.
mamy dążyć do wzrostu w wierze
Luk.17: 5; I rzekli Apostołowie Panu: Przymnóż nam wiary.
2 Kor.10:15 A nie chlubimy się nad miarę z cudzych prac; ale mając nadzieję, iż gdy się pomnoży wiara wasza w was, pomnożymy się i my między wami według sznura naszego z obfitością.
w miłości
1 Tes.3: 12; A was Pan niech pomnoży i obfitującymi uczyni w miłości jednego ku drugiemu, i ku wszystkim, jako i nas ku wam.
Jan 15: 12,13 /: Toć jest przykazanie moje, abyście się społecznie miłowali, jakom i ja was umiłował. Większej miłości nad tę żaden nie ma, jedno gdyby kto duszę swoję położył za przyjacioły swoje
w służbie / postawa
Izaj.6: 8 /. Potemem słyszał głos Pana mówiącego: Kogoż poślę? A kto nam pójdzie? Tedym rzekł: Otom ja, poślij mnie.
- błogosławienie drugich za pomocą dobrych uczynków – jakich ? (Gal. 6:10)
- błogosławienie drugich Słowem Bożym – oświecanie Prawdą
- udzielanie pomocy materialnej potrzebującym
- dobrym słowem optymizmu, otuchy, pociechy
- przezwyciężanie przeszkód w czynieniu dobra / 1,2,3 / ; te przeszkody to
- nasze naturalne skłonności
- ciało z jego zachciankami
- świat z jego powabami
- szatan z jego pomysłami, sugestiami
Wszystkie one będą działały w osłabianiu i ostatecznie złamaniu naszej woli czynienia dobrze. Czasem skutecznie ! I im musimy wytrwale stawiać czoła.
Angielski przekład brzmi : Nie bądźmy znużonymi w czynieniu dobra.
Zakradł się tutaj błąd. Czynienie dobra wymaga wysiłku i męczy.
Przykłady:
Jezus przy studni – Jan 4: 6; I była tam studnia Jakóbowa; przetoż będąc Jezus na drodze spracowany, siedział tak na studni; a było około szóstej godziny.
Paweł – 2 Kor.11: 27 W pracy i utrudzeniu, w niedosypianiu często, w głodzie i w pragnieniu, w postach często, w zimnie i w nagości.
Apostoł nie napomina nas byśmy się nie męczyli, nie byli znużeni, ale zachęca, by nasz zapał do czynienia dobrze nie osłabł, by nie tracić zamiłowania do czynienia rzeczy dobrych, by się nie zniechęcać trudnościami, nie ustawać.
Obietnica: żąć będziemy – czynienie dobra jest tutaj traktowane jako sianie; żęcie jest więc zbieraniem owoców / plonów tego siania; jakie to owoce / plony będziemy zbierać ? – Czy nawróceni grzesznicy ? Nie. – Czy doczesne, doraźne dobra? Nie. Raczej błogosławieństwa serca i umysłu :
2 Kor.9: 6 A to mówię: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie: a kto obficie sieje, obficie też żąć będzie.
Gal. 6:8 – „Bo kto sieje ciału swemu, z ciała żąć będzie…”
Przyp.11:24-25 Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje. Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy: a kto nasyca, sam też będzie nasycony.
C z a s : a. w tym życiu i b. w przyszłym życiu.
Ad.a. * gdy siejemy poznając Słowo Boże, żąć będziemy
- zrozumienie rzeczy
- zdobędziemy fundament dla zrozumienia dalszych nauk
- rozwiniemy w sobie chęć i zdolność dalszego poznania
- każdy wysiłek podjęty w celu napełnienia serca dobrymi pobudkami powiększa zdolność i chęć do takich pobudek i rozwinięcia przez nie odpowiednich uczuć i łask
- nawet samo czynienie dobra innym w sensie materialnym już teraz nas ubogaca
- sianie dobroczynności z wytrwałością doprowadzi do udoskonalenia i skrystalizowania charakteru – wspaniały owoc
Ad.b. gdy nasze czynienie dobrze w tym życiu dojdzie do końca, pobożność nasza cechą, wtedy będziemy żęli nagrody obiecane naszej klasie w p r z y s z ł y m ż y c i u –
Mat.19: 29; A każdy, ktoby opuścił domy, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo żonę , albo dzieci, albo role, dla imienia mego, stokroć więcej weźmie, i żywot wieczny odziedziczy.
1 Tym.4: 8 Albowiem cielesne ćwiczenie mało jest pożyteczne; lecz pobożność do wszystkiego jest pożyteczna, mając obietnicę żywota teraźniejszego i przyszłego.
Warunek: nie ustaniemy