Dialog między nowo nawróconym ku Chrystusowi a jego niewierzącym przyjacielem:
– Tak więc nawróciłeś się ku Chrystusowi?
– Tak.
– W takim razie na pewno dużo o Nim wiesz. Powiedz mi w jakim kraju się urodził?
– Nie wiem.
– Ile miał lat, gdy umarł?
– Nie wiem.
– Wiesz przynajmniej, ile kazań wygłosił?!
– Nie wiem.
– Prawdę mówiąc wiesz bardzo mało jak na człowieka, który twierdzi, że nawrócił się ku Chrystusowi.
– Masz rację. Wstydzę się, że tak mało o nim wiem.
Ale coś jednak wiem:
Przed trzema laty byłem pijakiem. Miałem długi. Moja rodzina rozpadała się. Moja żona i dzieci bały się moich nocnych powrotów do domu. A teraz przestałem pić, nie mamy długów, nasz dom jest szczęśliwym domem, dzieci z tęsknotą wyglądają co wieczór mojego powrotu. Wszystko to zrobił Chrystus dla mnie. I to jest to, co wiem o Chrystusie.
Znać naprawdę, znaczy zostać przemienionym przez to, co się zna.
_______
Anthony de Mello, „Śpiew ptaka”, s. 128
WS: Nie traktuję tej historyjki, jako zachęty, by słabo znać Pismo Święte. Tylko, że zbyt często zapominamy jako wierzący, że według Pana Jezusa prawdziwe wychwalanie Ojca miało być oddawaniem Mu czci w duchu i w prawdzie. W tej właśnie kolejności. Nawet wielkie głowy i najprawdziwsze doktryny nie znaczą nic, jeśli serca są puste, zamknięte i małe.