Chrześcijański zbór w Bydgoszczy
Niech wątpliwości nas nie przygniatają [„Wiersze Brzasku”, nr 13] Często wątpimy, Lękając się, że grzech nas pokona, Ponieważ tyle pokus wokół widzimy, Ponieważ odwaga nasza nadwątlona. I tak wzdychamy, Czyż to możliwe, że znamy Pana, Czy z Panem naprawdę społeczność mamy, Czy moc Jego słowa przez nas odczuwana? Czy życie marne To preludium do wieczności Czytaj dalej…
Chrystus – wszystko we wszystkim [„Wiersze Brzasku”, nr 12] W Chrystusie zupełność się mieści wszelaka, Co dla grzesznego potrzebna człowieka. W nim pokój znajdą ciężko zranieni, Smutek skruszonych w radość się zmieni. I miłość znajdą, z której przebaczenie, I łaskę troski leczącą i drżenie, Współczucie, w którym się serce rozpływa, I prawdę, co radość wieczną Czytaj dalej…
NIE USTAWAJ [„Wiersze Brzasku”, nr 3] Buduj, ma duszo, pałace wysokie I szybko, jak rok mknie za rokiem, Opuszczaj niskie sklepienia przeszłości. Niech każda nowa budowla starą przewyższa we wspaniałości, Niech jej wysokość o nieba świadczy bliskości. Aż wreszcie wolnym się staniesz, Gdy ciasna skorupa na brzegu morza życia zostanie. _________ – Wiersze Brzasku w Czytaj dalej…
SŁOWO PRAWDY [„Wiersze Brzasku”, nr 2] Słowo Prawdy witrażom cennym podobne, Choć z zewnątrz widziane niezbyt nadobne, Wyraźnych konturów nasz wzrok nie odbiera, To jednak od wewnątrz wzniosłości nabiera. A kto się napawać chce cudnym widokiem Przez portal, po schodach dojść musi do okien. Święte drzwi Prawdy katedry są niskie I ten tylko wejdzie, kto Czytaj dalej…
WIELKIE PRAWDY [„Wiersze Brzasku”, nr 1] Za wielkie prawdy więcej zapłacić trzeba, Niż za te, wśród których człowiek żyje codziennie, Które bez trudu przychodzą w dostatku chleba, Które wiatr rzuca przed ciebie, przede mnie. Dla wielkich prawd wiele trzeba poświęcić. Przypadek nie wskaże nam drogi ni senne marzenia. Posiądą je ci tylko, co w boju Czytaj dalej…