Chrześcijański zbór w Bydgoszczy
Jezus [„Wiersze Brzasku”, nr 22] Ni wiatru powiew łagodny wśród sosen, Ni śpiew skowronka radosny o świcie, Ni szmer strumyków, co w cieniu płyną, Ni deszczu dźwięki pośród nocy Nie brzmią przyjemniej niż Jego imię. I żadna sztuka przedstawić nie zdoła tak wdzięcznie, A ręka mistrza nie stworzy milszego uśmiechu Ani nie odda potęgi czystego Czytaj dalej…
Ustawiczna pomoc [„Wiersze Brzasku”, nr 20] Chociaż dzień ten tak ponury, Bóg w jasny zmienić go może. Ufaj Panu Bogu, który Pieśń ci przyśle w nocnej porze. Chociaż ścieżka jest ukryta, Bóg wskaże nam gdzie droga, Gdy szukamy przewodnika, Gdy modlimy się do Boga. Choć krzyż ciąży niesłychanie, Wciąż czujemy przy swym boku Wielkie z Czytaj dalej…
Zawsze do Jezusa [„Wiersze Brzasku”, nr 19] Ja zawsze do Jezusa, Gdy kłopot albo znój. W Nim schraniać się wciąż muszę, Bo w Nim spoczynek mój. Przedstawiam Mu swe prośby, Przynoszę smutki moje. A gdy me usta mówią, On ulgę sercu daje. Kiedy jestem ponury I we łzach cały tonę, Odpędza ciemne chmury, Obawy gna Czytaj dalej…
Nie ja, lecz Chrystus [„Wiersze Brzasku”, nr 18] Nie ja, lecz Chrystus, niech będzie czczony, kochany i wywyższany; Nie ja, lecz Chrystus, niech będzie widziany, poznany i słyszany ; Nie ja, lecz Chrystus, w każdym spojrzeniu moim i w tym, co robię, Nie ja, lecz Chrystus, w każdej mej myśli i w każdym słowie. Nie Czytaj dalej…
Niech wątpliwości nas nie przygniatają [„Wiersze Brzasku”, nr 13] Często wątpimy, Lękając się, że grzech nas pokona, Ponieważ tyle pokus wokół widzimy, Ponieważ odwaga nasza nadwątlona. I tak wzdychamy, Czyż to możliwe, że znamy Pana, Czy z Panem naprawdę społeczność mamy, Czy moc Jego słowa przez nas odczuwana? Czy życie marne To preludium do wieczności Czytaj dalej…
Chrystus – wszystko we wszystkim [„Wiersze Brzasku”, nr 12] W Chrystusie zupełność się mieści wszelaka, Co dla grzesznego potrzebna człowieka. W nim pokój znajdą ciężko zranieni, Smutek skruszonych w radość się zmieni. I miłość znajdą, z której przebaczenie, I łaskę troski leczącą i drżenie, Współczucie, w którym się serce rozpływa, I prawdę, co radość wieczną Czytaj dalej…
NIE USTAWAJ [„Wiersze Brzasku”, nr 3] Buduj, ma duszo, pałace wysokie I szybko, jak rok mknie za rokiem, Opuszczaj niskie sklepienia przeszłości. Niech każda nowa budowla starą przewyższa we wspaniałości, Niech jej wysokość o nieba świadczy bliskości. Aż wreszcie wolnym się staniesz, Gdy ciasna skorupa na brzegu morza życia zostanie. _________ – Wiersze Brzasku w Czytaj dalej…