„Trzeba, by On wzrastał, a ja żebym się umniejszał” – niezwykłe słowa wyjątkowego i bardzo pokornego człowieka, jakim był Jan Chrzciciel. Zachęcamy do posłuchania więcej na jego temat w wykładzie, który przedstawił brat Andrzej Kaliszczyk z Wrocławia.
Nagranie ze spotkania na Zoomie, 28 marca 2021:
Konspekt wykładu:
Jan Chrzciciel
W Piśmie św znajdują się przykłady wspaniałych ludzi. Ludzi, którzy dla wrażliwych chrześcijan stawali się milowymi kamieniami w ich własnej wędrówce. Biblia ukazuje ich jako bohaterów i niezłomnych czynicieli sprawiedliwości Bożej. Jednym z nich jest Jan Chrzciciel, któremu poświęcimy tę lekcję.
Zwiastowanie narodzin Jana:
Było zaledwie kilku znamienitych mężów, których przyjście na świat zostało poprzedzone zwiastowaniem:
Izaak, Pan Jezus oraz Jan Chrzciciel.
Anioł Gabriel zapowiedział Zachariaszowi, że stanie się ojcem dziecka, które gdy dorośnie, nawróci do Boga wielu Żydów.
Łuk. 1:5 – 25.
Narodzenie Jana:
Łuk. 1:57-80.
O wczesnych latach Jana nic nie wiadomo, poza tym, że przebywał na pustyni. Tam dorastał i czekał na powołanie Boże.
Misja Jana – początek działalności:
Następne informacje o Janie dotyczą rozpoczęcia misyjnej działalności.
Łuk. 3 – umiejscawia w czasie publiczne pojawienie się Jana.
Tyberiusz – cesarz, 15 rok panowania
Piłat – starosta Judzki
Herod Tetrarcha, Herod Antypas – Galilea – syn Heroda Wlk., tego, który kazał wygubić dzieci w Betlejemie.
Filip Tetrarcha Itruei – brat Heroda Antypasa
Chronologiczny szczegół – pozwala wyznaczyć czas rozpoczęcia misji Jezusa.
Misja Jana – zwiastun Mesjasza:
Ewangelia Marka zaczyna się od opisu misji Jana Chrzciciela:
Marek 1:1-8.
Jan Chrzciciel był ascetą i prowadził surowy tryb życia. W tamtych czasach tacy ludzie zyskiwali szacunek. Uchodzili często za proroków lub Bożych posłańców.
Jan był surowy i radykalny w swoich kazaniach. Używał zdecydowanego języka i nie szedł na żadne kompromisy ani z ludem, ani z uczonymi, ani z królami.
Jan. 1:6-8
6. Był człowiek posłany od Boga, któremu imię było Jan.
7. Ten przyszedł na świadectwo, aby świadczył o tej światłości, aby przezeń wszyscy uwierzyli.
8. Nie byłci on tą światłością, ale przyszedł, aby świadczył o tej światłości.
(BG)
Ludzie garnęli się do niego. Zwłaszcza niższe sfery. Prości ludzie potrzebują szczerości, sprawiedliwości i prawdy. Czuli, że są grzesznikami, a kazania Jana dawały im szansę na zrzucenie z siebie ciężaru grzechu.
Mowy Jana wzbudzały wielki oddźwięk. Wielu uważało go za Mesjasza, co wzbudziło lęk faryzeuszy.
Łuk. 3:15
15. A gdy lud oczekiwał, i myślili wszyscy w sercach swych o Janie, jeśliby snać on nie był Chrystusem,
(BG)
Wysłali do niego posłańców, by dowiedzieć się za kogo on sam się uważa.
Jan. 1:19-28
Uzyskali pewność, że nie jest Mesjaszem.
Jezus chrzci się u Jana:
Następnego dnia nad Jordan przyszedł Pan Jezus.
Jan. 1:29.
Dochodzi do spotkania tych dwóch mężów Bożych.
Mat. 3:13-15.
Dlaczego Pan Jezus został ochrzczony przez Jana? Przecież Jan chrzcił na odpuszczenie grzechów.
Przez pewien czas działali jednocześnie na rzecz Izraela. W bardzo krótkim czasie Jan zyskał wielkie wpływy wśród prostych ludzi.
Na czym polegał sens jego misji? Nawracał ludzi do posłuszeństwa ich Przymierzu. Wielu pobudził do pokuty, odwracając ich życie, pobudzając do wierności Bogu. Chrzest Janowy był znakiem zewnętrznym powrotu zbłąkanego Żyda do jedności z Prawem Przymierza. W ten sposób miał przygotować swój naród na przyjęcie Mesjasza – „Eliasz wpierw przyjdzie i naprawi wszystko”.
Opinia Mateusza o relacji Heroda i Jana:
Jego działalność imponowała w jakiś sposób samemu Herodowi, który uważał Jana za proroka Bożego.
Mar. 6:20
20. Albowiem Herod obawiał się Jana, wiedząc, iż był mężem sprawiedliwym i świętym; i oglądał się nań, i słuchając go, wiele czynił i rad go słuchał.
(BG)
Jan uwięziony:
Jednak bezkompromisowa postawa Jana sprowadziła na niego prześladowanie. Herod wtrącił go do więzienia, w którym przebywał przez pewien czas. Jan strofował publicznie Heroda za jego nielegalny związek z kobietą, która była żoną jego brata. Miała na imię Herodiada. Ona odeszła od swego legalnego męża i żyła z Herodem. Jan piętnował ten układ, przez co naraził się Herodiadzie, któranamawiała Heroda, by ten zgładził Jana Chrzciciela.
Mat. 14:5
5. Ale gdy go on chciał zabić, bał się ludu: albowiem go za proroka mieli.
Mat 4:12
Mat 11:2 – Jan w więzieniu dowiaduje się o dokonaniach Pana
(BG)
Jan – wątpliwości co do Jezusa:
Gdy Jan został uwięziony, Pan Jezus odszedł z Judei do Galilei i tam rozwijał swoją ewangelizacyjną pracę. Dokonał wielu cudów i niepojętych rzeczy.
Jan wysłał swoich uczniów, by zapytali Pana, czy jest Mesjaszem. Dlaczego Jan miał takie wątpliwości? Prawdopodobnie nie rozumiał dobrze celu pierwszego przyjścia Mesjasza. Chyba sądził, podobnie jak cały naród, że Mesjasz obwoła się królem i od razu założy królestwo, na wzór królestw tego świata. Tymczasem Pan działał w inny sposób. Stał się kaznodzieją głoszącym królestwo Boże.
Mat. 11:2-6
2. A Jan usłyszawszy w więzieniu o uczynkach Chrystusowych, posławszy dwóch z uczniów swoich,
3. Rzekł mu: Tyżeś jest on, który ma przyjść, czyli inszego czekać mamy?
4. A odpowiadając Jezus, rzekł im: Szedłszy, oznajmijcie Janowi, co słyszycie i widzicie.
5. Ślepi widzą, a chromi chodzą, trędowaci biorą oczyszczenie, a głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, i ubogim Ewangielija opowiadana bywa;
6. A błogosławiony jest, który się nie zgorszy ze mnie.
Tymi słowami Pan Jezus upewnił Jana o swoim mesjaństwie. Zwrócił mu uwagę, że działa jak Mesjasz, wypełniając mesjańskie proroctwa.
(BG)
Świadectwo Jezusa o Janie Chrzcicielu:
Mat. 11:7-15
7. A gdy oni odeszli, począł Jezus mówić do ludu o Janie: Coście wyszli na puszczę widzieć? Izali trzcinę chwiejącą się od wiatru?
8. Ale coście wyszli widzieć? Izali człowieka w miękkie szaty obleczonego? oto którzy miękkie szaty noszą, w domach królewskich są.
9. Ale coście wyszli widzieć? Izali proroka? zaiste powiadam wam, i więcej niż proroka.
10. Boć ten jest, o którym napisano: Oto ja posyłam Anioła mego przed obliczem twojem, który zgotuje drogę twoję przed tobą.
11. Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał z tych, którzy się z niewiast rodzą, większy nad Jana Chrzciciela; ale który jest najmniejszym w królestwie niebieskiem, większy jest, niżeli on.
12. A ode dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie gwałt cierpi, a gwałtownicy porywają je.
13. Bo wszyscy prorocy i zakon aż do Jana prorokowali.
14. A jeźli chcecie przyjąć, onci jest Elijasz, który miał [ma] przyjść.
15. Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.
(BG)
Ludzie musieli być poruszeni takim świadectwem.
Pan Jezus wyraźnie zastosował proroctwo Iz 40 oraz Malachiasza 3 i 4 do osoby Jana Chrzciciela. Słysząc takie słowa mieli przekonanie, że na ich oczach realizuje się Boży plan, gdyż wypełnia się Pismo św.
Łuk. 7:29-30
29. Tedy wszystek lud słysząc to, i celnicy, wielbili Boga, będąc ochrzczeni chrztem Janowym.
30. Ale Faryzeuszowie i zakonnicy pogardzili radą Bożą sami przeciwko sobie, nie będąc ochrzczeni od niego.
(BG)
Pan Jezus zapewne wiedział, że Jan zostanie w tym więzieniu wkrótce zabity.
Śmierć Jana:
Prorok zakończył życie w wyniku zemsty mściwej kobiety.
Mar. 6:17-28.
Podsumowanie misji Jana:
Czy skutecznie wypełnił powierzone mu zadanie?
O, tak! Rozbudził duchowe życie narodu izraelskiego. Uczulił ich na grzech i wykazał potrzebę nawrócenia. Wielkie rzesze ludzi skorzystało z jego chrztu, nawracając się i robiąc duży krok w stronę przyjęcia Mesjasza.
Sam Pan Jezus uznaje go za Eliasza, który był przepowiedziany w Piśmie:
Mat 17:10 – Pan Jezus o misji Jana:
(10): I pytali go uczniowie jego, mówiąc: Cóż tedy nauczeni w Piśmie powiadają, że ma Elijasz pierwej przyjść? (11): A Jezus odpowiadając, rzekł im: Elijaszci pierwej przyjdzie i naprawi wszystko; (12): Ale wam powiadam: Iż Elijasz już przyszedł, wszakże nie poznali go, ale uczynili mu, cokolwiek chcieli; takci i Syn człowieczy ma ucierpieć od nich. (13): Tedy zrozumieli uczniowie, że o Janie Chrzcicielu mówił do nich. [Biblia Gdańska, Mt 17]
Można określić go jako wiernego przyjaciela oblubieńca, który zabiegał na rzecz oblubieńca o względy oblubienicy.
Tak właśnie czynił Jan. Zachęcał wszystkich do nawrócenia i wskazywał, że tuż za nim idzie oblubieniec. Lojalny i wierny przyjaciel, aż do śmierci. Wykonał to, co mu Bóg powierzył.
Jn 3:28-30
28. Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: Ja nie jestem Mesjaszem, ale zostałem przed Nim posłany.
29. Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu.
30. Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał.
(BT)