„Bóg bowiem tak bardzo ukochał świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.” – Ewangelia wg św. Jana 3:16
Pytanie – Jak bardzo Bóg ukochał świat?
Odpowiedź – We właściwym czasie historii niebiański Ojciec wysłał Jezusa na świat jako 'okup’ za całą ludzkość, jak mówi o tym apostoł Paweł (1 List do Koryntian 15:21-22):
„Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka też [dokona się] zmartwychwstanie.
I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni.”
Podczas pierwszej obecności Jezusa i przez następne wieki bardzo mała liczba pobożnych mężczyzn i kobiet zrozumiała tę prawdę i przyłączyła się do sprawy Chrystusa, oddając swojego życie w Jego służbie.
Tacy ludzie opisywani są w Piśmie Świętym na różne sposoby. Bibia określa ich oblubienicą Chrystusa (2 do Koryntian 11:2, [1]), członkami Jego ciała (1 do Koryntian 12:27. [2]), a także wybranymi (1 Piotra 1:1, [3]).
Dzięki temu, że całkowicie uwierzyli oni w skuteczność ofiary okupu Jezusa i poświęcili się czynieniu woli Bożej, zostali policzeni za sprawiedliwych (dzięki usprawiedliwieniu przez wiarę) i uznani za przechodzących spod wyroku śmierci do życia wiecznego. To ich miało być dziedzictwo niebiańskie, by na zawsze byli ze swoim Panem (1 Piotra 1:3-4, [4]).
Niewierzący świat w dalszym ciągu podlegał jednak grzechowi i śmierci.
Ratunek dla niewierzących – choć większość z nich nie zdawała sobie sprawy, że potrzebują jakiegokolwiek ratunku – został odłożony na szczególny okres czasu, który rozpocznie się obiecanym drugim adwentem Chrystusa, czasami zmartwychwstania i odnowienia (Dzieje 3:21, [5]).
Upadła rasa Adama otrzyma wtedy:
(1) poznanie Prawdy (Jana 1:9, [6])
i (2) korzyści z tego, że Chrystus za nich umarł (1 do Tymoteusza 2:3-6, [7]).
Wszyscy będą wtedy mieli pełną i sprawiedliwą szansę, by dowieść, że są godni życia wiecznego na ziemi, bo to pierwotnie zamierzył Bóg dla ludzkości, jak sugeruje to Księga Rodzaju [8].
Będzie to miało miejsce w (bardzo błędnie rozumianym) dniu sądu, który w rzeczywistości nie będzie czasem potępienia, ale trwającymi tysiąc lat czasami szansy, radości i uwalniania ludzkości ze śmierci i umierania.
Gdy nadejdzie właściwy czas, miłość Boga do wszystkich i Jego pierwotny cel dla ludzkości zostaną przedstawione światu w przekonujący, doskonały sposób. W tym odnowionym stanie nawet nasza planeta znów stanie się ziemią piękna i chwały; będzie nieskazitelnie czystym środowiskiem dla nieskazitelnie czystej ludzkości.
______
Źródło: „John 3:16”, UK Bible Students, luty 2017
[1] 2 do Koryntian 11:2 – „Zabiegam bowiem o was z gorliwością Bożą. Zaślubiłem was bowiem z jednym mężem i pragnę was przedstawić Chrystusowi jako czystą dziewicę.”
[2] 1 do Koryntian 12:27 – „Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi [Jego] członkami.”
[3] 1 Piotra 1:1 – „Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do wybranych, przybyszów wśród diaspory w Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii…”
[4] 1 Piotra 1:3-4 – „Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla was w niebie.”
[5] Dzieje 3:20-21 – „I pośle Bóg tego, który był wam głoszony, Jezusa Chrystusa; którego niebo musi zatrzymać aż do czasów odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków.”
[6] Jana 1:9 – „Ten był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat.”
[7] 1 do Tymoteusza 2:3-6 – „Jest to bowiem dobre i miłe w oczach Zbawiciela naszego, Boga, Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie.”
[8] Księga Rodzaju 1:31 – „I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre. I nastał wieczór, i nastał poranek – dzień szósty.”