Pismo Święte skierowane jest do ludu Bożego wszystkich wieków, po to aby przynosiło dzieciom Bożym pociechę. Pociecha Pism jest oczywiście potrzebna szczególnie w trudnych, niepomyślnych warunkach ze strony ciała.
Nic złego nie może nas spotkać ze strony świata od strony duchowej, jeżeli jako dzieci Boże pozostaniemy blisko Boga.
„Gdy On sprawi pokój, któż go wzruszy?” (Ijoba 34:28)
„Gdy On sprawi pokój, któż go wzruszy?” (Ijoba 34:28)
On to oczywiście Bóg, Stwórca, Jahwe. Ten, który mówi o sobie:
„Bo tak mówi on najdostojniejszy i najwyższy, który mieszka w wieczności, a święte jest imię jego: Ja, który mieszkam na wysokości na miejscu świętem, mieszkam i z tym, który jest skruszonego i uniżonego ducha, ożywiając ducha pokornych, ożywiając serce skruszonych.” (Izajasza 57:15)
Werset z Księgi Ijoba świadczy o tym, że dotychczasowe traktaty pokojowe nie są od Boga, ponieważ świat wielokrotnie je zrywał. Aby pokój zapanował na zawsze, konieczne są Boskie zasady, na których ma on nastąpił. Izajasza 57:20-21 –
„Lecz bezbożni są jak wzburzone morze, które nie może się uspokoić, a którego wody wyrzucają na wierzch muł i błoto. Nie mają pokoju bezbożnicy – mówi Bóg”
Niepobożni nie są w stanie doprowadzić do trwałego pokoju, bo zawsze prędzej czy później obraca się on w burzę.
Psalm 46 – Bóg jest ucieczką i siłą naszą. Jest tutaj obietnica odnosząca się do ludu Bożego. Jednak ostatecznie pokój zaprowadzony zostanie na całej ziemi.
Psalm 46:10 – „Uspokójcie się i uznajcie, że ja jestem Bogiem; będę wywyższony wśród narodów, będę wywyższony na ziemi.”
Marka 4:38-39 – „A on spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Obudzili go więc i mówili do niego: Nauczycielu, nie obchodzi cię, że giniemy? Wówczas wstał, zgromił wiatr i powiedział do morza: Milcz i uspokój się! I ustał wiatr, i nastała wielka cisza.”