NIE USTAWAJ [„Wiersze Brzasku”, nr 3]

NIE USTAWAJ [„Wiersze Brzasku”, nr 3] Buduj, ma duszo, pałace wysokie I szybko, jak rok mknie za rokiem, Opuszczaj niskie sklepienia przeszłości. Niech każda nowa budowla starą przewyższa we wspaniałości, Niech jej wysokość o nieba świadczy bliskości. Aż wreszcie wolnym się staniesz, Gdy ciasna skorupa na brzegu morza życia zostanie. _________ – Wiersze Brzasku w Czytaj dalej…

SŁOWO PRAWDY [„Wiersze Brzasku”, nr 2]

SŁOWO PRAWDY [„Wiersze Brzasku”, nr 2] Słowo Prawdy witrażom cennym podobne, Choć z zewnątrz widziane niezbyt nadobne, Wyraźnych konturów nasz wzrok nie odbiera, To jednak od wewnątrz wzniosłości nabiera. A kto się napawać chce cudnym widokiem Przez portal, po schodach dojść musi do okien. Święte drzwi Prawdy katedry są niskie I ten tylko wejdzie, kto Czytaj dalej…

WIELKIE PRAWDY [„Wiersze Brzasku”, nr 1]

WIELKIE PRAWDY [„Wiersze Brzasku”, nr 1] Za wielkie prawdy więcej zapłacić trzeba, Niż za te, wśród których człowiek żyje codziennie, Które bez trudu przychodzą w dostatku chleba, Które wiatr rzuca przed ciebie, przede mnie. Dla wielkich prawd wiele trzeba poświęcić. Przypadek nie wskaże nam drogi ni senne marzenia. Posiądą je ci tylko, co w boju Czytaj dalej…

Owocnego „pisania”

Otwieramy pierwsze kartki naszych nowych kalendarzy, Zapisywać będziemy to co się nam ważnego przydarzy. Będą to ważne wydarzenia, dni, tygodnie, miesiące, Te mroźne, deszczowe ale i takie kiedy świeci słońce. Niech obawa o brak zdolności do tego pisania, Nie odbiera nam chęci i szczerość serca odsłania. Pisanie, które mam na myśli nie będzie na papierze, Czytaj dalej…

Cierpliwe czekanie

Kolejny Nowy Rok się zbliża wielkimi krokami, Wielu jest bardzo zmartwionych – „a co będzie z nami?” Inni, ufając Bogu mówią z wiarą – „…co będzie to będzie”! Odgłosy troski i niepokoju rozlegają się wszędzie. Jeśli człowiek wierzy i w Bogu ma silną nadzieję, Stać będzie pewnie, mimo że świat się chwieje. Kroczyć przez życie Czytaj dalej…

Niechaj niebiosa będą z tobą

Niechaj niebiosa będą z tobą, Sprawią, że serce twej miłości, Raduje się przyjemną drogą, Krok każdy dowodem opatrzności. Bądź hojny, szczery, sprawiedliwy, Swe chrześcijańskie spełniaj czyny. Bóg będzie dla ciebie dobrotliwy, Słodka jest droga, którą kroczymy. Niech światłość niebios wokół lśni, Ciebie otacza i bliźnich twych. _______ „Wiersze brzasku”, nr 260 Zobacz pozostałe wiersze.

Miasto umarłych

W mieście umarłych światłość rozbłysła. Ku niebu się wznosi wieczorową porą. Niemi mieszkańcy w uśpieniu głębokim „czekają” spokojnie na epokę nową. A każdy ich znicz jarzy się tęsknotą miłością pachnie i bólem skrzy – – tych, co zostali w Dolinie Cienia którzy mgłę gęstą widzą przez łzy. Lecz zegar Jego wybije niebawem godzinę ostatnią panowania Czytaj dalej…