Wiązanie szatana

„I zobaczyłem anioła zstępującego z nieba, mającego klucz do otchłani i wielki łańcuch w ręce. I chwycił smoka, węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. I wrzucił go do otchłani, zamknął go i opieczętował, aby już nie zwodził narodów, aż się dopełni tysiąc lat. A potem musi być wypuszczony na krótki czas.” 

– Księga Objawienia 20:1-3

Wykład jest próbą zrozumienia tego tematu, szczególnie w związku z Obj. 20:2, które stwierdza, że szatan został związany na 1000 lat, po czym ma być rozwiązany na krótki czas. Problemem jest to, że chronologicznie już od ponad 140 lat jesteśmy w Tysiącleciu, a szatan wciąż nie wydaje się być związany. Jak zatem może być związany na całe 1000? A może ma być wiązany przez 1000 lat, co obejmowałoby nie tylko związanie go jako istoty, lecz także usunięcie jego wpływu ze wszystkich ludzi, co zajmie ok. 1000 lat? (mało prawdopodobne, a po analizie dowodów biblijnych okaże się zupełnie nieprawdziwe).

Zacznijmy od Obj. 20:1-3 i ustalmy, co tam pisze.

Zapraszamy do wysłuchania wykładu, który brat Adam Urban wygłosił 6 marca 2016 r. na spotkaniu zboru w Chełmie: 

Dowiadujemy się zatem, że jakiś anioł z nieba, mający klucz (moc otwierania i zamykania) oraz łańcuch (głównie prawdy świeckie i religijne ograniczające działalność szatana), chwycił szatana (przedstawionego tutaj aż w czterech imionach – smok, wąż dawny, diabeł, szatan) i związał go na 1000 lat (pomimo braku w oryginale przyimka „na” chodzi o związania szatana na 1000 lat, gdyż sugeruje to (1) dokonana forma czasownika [„związał”, a nie „wiązał” – tak samo w greckim], oraz (2) w.3, który stwierdza, że szatan został zamknięty w otchłani, aż się dopełni 1000 lat – a więc chodzi o okres, na który ma być on zamknięty, a nie przez który ma być zamykany – szczegóły za chwilę).

Po związaniu szatan zostaje wrzucony do otchłani / przepaści / bezdennego dołu (najlepsze tłumaczenie dla stanu błędu, pozbawionego podstawy), by już nie zwodził narodów.

Drugi ważny tekst – słowa Jezusa z Mat. 12:29.

„Albo jak może ktoś wejść do domu mocarza i zagrabić jego własność, jeśli najpierw nie zwiąże mocarza? Dopiero wtedy ograbi jego dom.”

Kluczowe pytanie brzmi: jaki dom i jakie sprzęty mocarza (szatana) Jezusa ma na myśli, gdyż wyraźnie mówi tutaj, że zanim zacznie je grabić, zwiąże mocarza? Wystarczy zatem ustalić początek grabienia, by zlokalizować w czasie związanie / początek wiązania, który musiał mieć miejsce wcześniej!

Dom szatana = jego królestwo, jakim z dozwolenia Boga przez uzurpację dość swobodnie zarządza od chwili doprowadzenia do upadku Adama i Ewy (jako „bóg tego świata” – 2 Kor. 4:4, z powodu którego obecne czasy są takie złe – Gal. 1:4).

Sprzęty szatana = wszystkie skutki, efekty panowania szatana nad ludzkością (grzech, błąd, przesądy, ignorancja, niesprawiedliwość, złe instytucje, choroby, proces umierania i stan śmierci w grobie – 1 Jana 3:8; 1 Kor. 15:24-26).

Jednym ze sprzętów pod kontrolą szatana jest zatem grób. Wyprowadzenie kogokolwiek z tego stanu oznacza zatem początek ograniczenia / stan związania szatana, gdyż jak podaje Paweł w Żyd. 2:14 to właśnie szatan posiada(ł) władzę nad śmiercią / grobem.

Kiedy ktokolwiek został wyprowadzony przez Jezusa ze stanu grobu, wyzwolony spod tego skutku działalności szatana wśród ludzkości? (Pomijamy 3 przypadki wskrzeszeń dokonane przez Jezusa, ponieważ osoby te nie zostały wyzwolone z mocy grobu, gdyż za jakiś czas ponownie tam trafiły).

Pierwszym przypadkiem pełnego wyzwolenia kogokolwiek od tego skutku panowania szatana / władzy szatana ( jednego z „ dzieł diabelskich ”) było I zmartwychwstanie członków Kościoła w 1878, z czego wniosek, że w tym czasie szatan musiał być już związany, gdyż Jezus wyraźnie powiedział, że zanim zacznie grabić sprzęty mocarza, najpierw go zwiąże.

Logiczne wydaje się więc, że początek wiązania miał miejsce w 1874, jako pierwsze dzieło Jezusa po Jego przybyciu na ziemię w II adwencie. Porównaj dwa pozostałe zapisy Ewangelii na temat wiązania szatana:

Mar. 3:27, gdzie mowa o uprzednim przyjściu Jezusa i związaniu szatana przed rozpoczęciem grabienia;

Łuk. 11:21-22 dodatkowo pokazuje pokonanie szatana przez Jezusa przed rozpoczęciem grabienia [„ przyszedłszy zwycięży go”]. Tutaj przed grabieniem, nazwanym „rozdawaniem łupów” – oddawaniem ludziom tego, co zabrały im rządy szatana, łącznie z życiem – następuje zwyciężenie szatana, jako odpowiednik związania go z Mateusza i Marka.

Zatem związanie szatana = zwyciężenie / pokonanie go!

Takie związanie uzurpatora wydaje się bardzo właściwym aktem ze strony Króla, który przychodzi, by odebrać uzurpatorowi nienależne mu Królestwo i czyni to na samym początku WT, antytypicznego sabatu, którego jest Panem (Mar. 2:28).

Potwierdza to też pierwszy element siódmej trąby, trąbiącej od 1874 do końca WT (Obj. 11:15 – można przeczytać do 19, jako że opisane tam sprawy mają teraz miejsce). Już wtedy rozpoczęła się pewna wojna – wojna słowna: prawdy z błędem, która później przeszła w wojnę orężem, w dwóch fazach.

Czy wiązanie to od razu dobiegło końca w 1874?

Nie, ponieważ jest stopniowe!

Skąd wiadomo, że stopniowe? Z łańcucha, którym jest wiązany = ograniczania wpływów szatana, głównie przy pomocy prawd świeckich i religijnych. Takim łańcuchem nie można nikogo związać za jednym podejściem, nawet kłamliwego człowieka.

Wiązanie szatana to proces trwający od 1874 do jakiegoś czasu w przyszłości. W sumie można wyróżnić 4 główne jego części:

1) 1874 do 1914 roku – prawdą świecką i religijną, w wyniku czego nie mógł już panować nad narodami przy pomocy trzech podstawowych doktryn swego imperium (o Boskim Prawie królów, arystokracji i kleru; oraz doktryn pomocniczych – o świadomości umarłych, przemianie ludzi w chwili śmierci w duchy i szczęściu lub wiecznych mękach zmarłych). Pod każdym innym względem szatan nadal pozostał aktywny.

2) Od tamtej pory próbuje podtrzymywać je innymi błędami, szczególnie zjednoczeniowymi (ONZ, UE, NATO, przymierza między narodami, instytucje finansowe, korporacje, związki zawodowe i religijne). Przez prawdy świeckiej i religijnej Jezus wykazuje ich fałsz do takiego stopnia, że by zachować królestwo, szatan zmuszony będzie uciec się do rewolucji, przez co obali obecny porządek. Odwołanie się do światowej rewolucji potwierdzi fakt zakończenia drugiego etapu jego wiązania. Pod każdym innym jeszcze nie związanym względem szatan nadal pozostaje aktywny. Prawdopodobnie obecnie jesteśmy na tym etapie (choć być może już na następnym, zważywszy na socjalistyczny charakter wielu rządów Europy; gdyby tak było, jesteśmy znacznie bliżej Królestwa, niż mogłyby się wydawać).

3) Na fałszywych naukach ustanowi on socjalistyczną formę rządów, którą Jezus w trzecim etapie jego wiązania prawdą świecką i religijną objawi jako błędną. By zachować jakąś formę władzy nad ludzkością, szatan poprowadzi ludzi do anarchii, która potwierdzi zakończenie trzeciego etapu jego wiązania. Pod każdym innym jeszcze nie związanym względem szatan nadal pozostanie aktywny.

4) Czwartym etapem będzie ujawnienie przez naszego Pana prawdą świecką i religijną jego rozpaczliwych i nienawistnych wysiłków użycia anarchistycznych resztek ze wszystkich narodów przeciwko Żydom (II faza ucisku Jakuba). Ówcześni ludzie albo uwierzą, że to może poprawić ich los, albo zrobią to w ataku furii, po czym nie uwierzą już w nic więcej, co szatan mógłby wymyślić.

I tak skończy się cały okres jego zwodzenia. Wielki łańcuch prawdy ograniczy go pod każdym względem, po czym zostanie wrzucony do bezdennej przepaści i do końca WT pozostawiony własnym domysłom i spekulacjom, z dala od możliwości poznania jakiejkolwiek dalszej prawdy.

Wiązanie oznacza zatem ograniczanie szatana prawdą na jakimś polu, z jednoczesnym pozostawieniem mu wolności działania na innych polach, na których jest on ograniczany później. Dopóki ten proces trwa, szatan pozostaje aktywny na polach, na których nie został jeszcze związany . Gdyby zatem wiązanie trwało całe 1000 lat, oznaczałoby to jakąś aktywność szatana do końca WT, co jest nie do pomyślenia w warunkach NP, pod rządami Chrystusa i Kościoła.

Bardzo wyraźnie pokazuje to Obj. 20:1-3: Szatan ma przebywać w przepaści, aż się dopełnią / skończą 1000 lat, co potwierdza, że między jego pochwyceniem a położeniem nad nim pieczęci w przepaści mija jakiś czas, w czasie którego szatan wciąż działa pomimo rozpoczętego i trwającego procesu wiązania (patrz lista czynności, jakie są wobec niego wykonywane – „pochwycił, związał, wrzucił, zamknął, położył pieczęć, aby już więcej nie zwodził” pod żadnym względem, gdyż wtedy – dopiero wtedy, po zapieczętowaniu – szatan nie ma już żadnego pola manewru – jest całkowicie związany i nieczynny).

ZAUWAŻMY: proces wiązania kończy się położeniem nad nim pieczęci, aby już więcej nie zwodził narodów, aż się dopełni te/owych 1000 lat (aż minie ich pozostała część), co oznacza, że część tego 1000 lat zajmuje proces jego wiązania, a pozostałą część wypełni jego przebywanie w otchłani, co w sumie daje pełne 1000 lat (licząc od początku tego aktu w 1874 do 2874, zapewne co do dnia). Potem ma być na krótko wypuszczony, ale to jest dla nas w tej chwili mniej istotne.

Problemem dla nas jest to, że wyobrażamy sobie związanie szatana jako jednorazowy akt, który od razu pozbawi go wolności, a to jest proces, w którym łańcuchem wiążącym jest prawda, a ta wymaga czasu, by obalić błąd w jego licznych rozgałęzieniach.

Związanie szatana na 1000 lat obejmuje zatem dwie rzeczy (w sumie trwające 1000 lat):

(1) nieznany jeszcze dokładnie proces jego wiązania (od 1874 do II fazy ucisku Jakuba);

(2) stan jego związania (od II fazy ucisku Jakuba do rozwiązania pod koniec WT),

gdyż związanie szatana to ograniczanie jego działalności (częściowe lub całkowite), które trwa już od 1874, ponieważ w obecności Króla WT szatan w żadnym wypadku nie może robić tego, co by chciał, co widzimy gołym okiem w walącym się jego królestwie!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *