„Umiarkowanie Jezusa jest równie znamienne jak Jego delikatność. Jego czasy i pokolenie, podobnie do naszych, oczywiście cechowały się wielkimi krańcowościami: w charakterach, zwyczajach i grupach społecznych, ruchach i aspiracjach politycznych, religijnym sekciarstwie i nietolerancji, hierarchii i klerykalizmie, różnicach i niesprawiedliwości ekonomicznej, głębokiej inteligencji i kolosalnej ignorancji oraz w bezmiernej wolności i krańcowym niewolnictwie. Praktycznie każdy został złapany w sidła którejś z tych krańcowości, lecz nie Jezus.
Uprzedzenia i nietolerancja były tak od Niego dalekie, jak daleki jest wschód od zachodu. Jego współczucie było równie rozległe jak potrzeby człowieka. Branie przez Niego pod uwagę zaściankowości, zrozumienie dla osobliwego zachowania się ludzi, możliwie jak najlepsze interpretowanie czyjegoś wątpliwego postępowania, udzielanie upadłym wsparcia w postaci Jego wpływu, liczenie się ze słabościami i ignorancją, znajdowanie wytłumaczenia dla upadłych i grzesznych oraz oddawanie Samego Siebie na korzyść innych – każde z osobna i wspólnie razem objawiają serce prawdziwej dobroci, tj. wielkoduszność.”
– Paul S.L. Johnson, Tom o Biblii (E12), s. 222-223.