Wykład wygłoszony przez Wiktora Szpunara na spotkaniu zboru Pana w Bydgoszczy, 9 lutego 2025 r.

Dwie główne grupy ludzi – wierzący i niewierzący

• 1 Kor. 1:27-30 – tak Jezus postępuje z wierzącymi
• 2. Tes. 3:2 – nie wszyscy bowiem mają wiarę
• Aby w dzisiejszym świecie z powodzeniem się rozwijać duchowo, potrzebna jest wiara [choćby jak gorczyca]
• Niektórzy starają się przyciągnąć do ludu B. ludzi bez wiary

Boskie postępowanie z nie mającymi wiary

• Mar. 4:11-12 – Bóg czyni prawdy Biblii niejasnymi (nie zostali zbawieni – to znaczy nie zostali postawieni na próbie w tym życiu, bo by przegrali)
• Rzym. 11:32 – o Izraelu i całym niewierzącym świecie
• 1 Kor. 2:14 – cielesny człowiek nie może ich poznać

Boskie postępowanie z mającymi wiarę i cel tego postępowania

• Mat. 13:9-16 – WE: nauki Biblii światłem tylko dla klasy wiary
• Ps. 119:18 – potrzebujemy otwarcia oczu
• Ps. 119:104-105 – stopniowość naszego rozwoju
• Pokuta-usprawiedliwienie-poświęcenie-wyzwolenie (1 Kor. 1:30)

Słowo Boże wielką tajemnicą

• 1 Kor. 2:6—8 – zakryta mądrość
• Obj. 5:1-5 – nie ma naszej zasługi, że nam ją odkryto
• Efez. 1:8-10 – i to co jest w niebie i na ziemi (CEL)

Ostateczny cel: błogosławienie niewierzących przez wiernych wierzących

• Rzym. 8:17-22 (poddani marności… w nadziei)
• Tą nadzieją jest potomstwo Abrahama (1 Moj. 22:16-18; Gal. 3:9,16,29); [Obj. 20:6]
• Podstawą jest okup (1 Tym. 2:4-6, Hebr. 2:9)
• Ps. 2:8-9; Obj. 2:26-27; Iz. 19:21-25 – laska żelazna

Porównanie warunków w obecnym świecie i podczas panowania Jezusa (również inna nagroda…)

Wiele moglibyśmy wersetów podaj, ale ja odeślę braci i siostry do E 12, s. 287-288, gdzie podane jest zestawienie obecnego świata i królowania Jezusa:

Paul S.L. Johnson, Tom Epifaniczny 12 (o Biblii), s. 287-288 –

„Stosowne będzie tutaj opisanie panujących wówczas błogosławionych warunków, w celu skontrastowania ich z obecnymi złymi warunkami, na podstawie czego będzie można zauważyć, że po doświadczeniu ze złem nastąpi doświadczenie ze sprawiedliwością, co nauczy rodzinę ludzką całkowicie odmiennej lekcji od tej, jaką uczyło ją doświadczenie ze złem. Dowiedzie to, że grzech jest złą rzeczą, złą w swej naturze i złą w swych skutkach, degradując fizycznie, umysłowo, artystycznie, moralnie i religijnie w niedoskonałość aż do śmierci. Doświadczenie ze sprawiedliwością dowiedzie natomiast, że sprawiedliwość jest dobrą rzeczą, dobrą w swej naturze i dobrą w swych skutkach, podnosząc fizycznie, umysłowo, artystycznie, moralnie i religijnie do doskonałości, do życia. Prosimy czytelnika o zwrócenie uwagi na przeciwstawne rzeczy, jakie zostaną za chwilę podane odnośnie do obecnego doświadczenia ze złem i przyszłego doświadczenia ze sprawiedliwością: (1) Obecnie ziemia pełna jest niedoskonałości i spustoszenia (Izaj. 61:4), które wtedy będą naprawione, a ziemia – zamieniona w raj (Ezech. 36:35; Izaj. 35:1,2). (2) Teraz władzę sprawuje szatan jako okrutny tyran (2Kor. 4:4; Efez. 2:2), wówczas będzie on związany i uwięziony (Obj. 20:1-3), a władzę sprawować będzie Chrystus jako życzliwy Król (Psalm 72:4,8). (3) Teraz wszędzie panoszy się błąd (Mat. 24:11,24; 2Tes. 2:9,10), wówczas błąd będzie zniszczony (Izaj. 25:7 [zasłona uniemożliwiająca jasne widzenie umysłem]), a prawda niczym morze rozleje się po całym świecie (Izaj. 29:18,24; 11:9; Jana 1:9; 1Tym. 2:4). (4) Obecnie szerzy się grzech (Mat. 24:12; 2Tym. 3:13), który wtedy będzie zniszczony (Izaj. 25:7 [grzech niczym przykrycie sprawia, że Bóg odwraca Swoją twarz od ludzkości]), a zapanuje sprawiedliwość (Psalm 72:2,3; Izaj. 1:27; 32:16,17). (5) Obecnie rodzina ludzka jest pod przekleństwem, w niewoli skażenia (Rzym. 5:12; 8:19,22), wówczas zostanie ona uwolniona od klątwy (Rzym. 5:15,16,18,19 – w każdym z wersetów drugie zdanie), aby uzyskać wolność doskonałości oferowaną jej jako dzieciom Bożym (Rzym. 8:21). (6) Teraz codziennością są smutek i łzy (Psalm 30:6; Rzym. 8:22), wtedy smutek i płacz przeminą, a ich miejsce zajmie radość (Izaj. 35:10; Obj. 21:4). (7) Teraz wojny i rewolucje panują wśród ludzkich dzieci (Psalm 46:3,4; Mat. 24:6,7), wtedy narody zaprzestaną przygotowań wojennych, odstąpią od wojny i będą żyć we wzajemnym pokoju pod rządami Księcia Pokoju (Psalm 46:10; Izaj. 2:4; 9:6,7). (8) Obecnie wszelkiego rodzaju nieszczęścia zaburzonej natury szkodzą ludzkości (Mat. 24:7), wówczas natura zostanie uporządkowana w doskonałości, co oznacza koniec nieszczęść (Obj. 21:4,5; Izaj. 35:1,2). (9) Teraz powszechne są na ziemi susze (Jer. 14:1-6; Oz. 13:5), wtedy ich już nie będzie, a ziemia wszędzie będzie obficie rodzić (Psalm 67:7, por. z w. 2,3,5,8). (10) Teraz sprawiedliwi są pogardzani i prześladowani (Mat. 5:10-12; 2Tym. 3:12), wtedy ich pohańbienie zostanie usunięte (Izaj. 25:8), a oni sami będą wyniesieni i szanowani (Psalm 72:7; 92:13; 112:6). (11) Teraz wynoszeni są bezbożni, ponieważ szatan, obecny władca, wynosi ich, by realizowali jego cele (Psalm 37:35; Mal. 3:15), wtedy zostaną oni poniżeni i chłostani w celu naprawy (Psalm 37:13,17,36; 72:4,9; Izaj. 26:9). (12) Obecnie kwitną złe instytucje (Obj. 13:1-8,12-17), wtedy będą one zniszczone, a ich miejsce zajmą dobre instytucje (Izaj. 65:15; 60:14,15). (13) Teraz bezbożne narody i ludzie sprzeciwiają się sprawie Pana i wzajemnie się nienawidzą (Psalm 2:1-3; Obj. 17:14), wówczas te bezbożne narody będą rozbite na kawałki (Psalm 2:4-9; Izaj. 60:13; Obj. 2:26,27), natomiast pokutujące narody i ludzie dostąpią miłosierdzia, będą się wzajemnie miłować i zostaną wyzwoleni (Psalm 2:10-12; 72:12-14; Łuk. 2:14). (14) Teraz ludzie pracują na próżno i rodzą dla udręki, budują domy, a inni niekiedy im je zabierają (Izaj. 65:22,23), wówczas będzie im się wspaniale powodziło w ich przedsięwzięciach, nie niepokojeni i nie oszukiwani będą się cieszyć owocami swej pracy (Izaj. 60:17; 65:21; Mich. 4:4). Pod tymi czternastoma względami wśród ludzkości panują obecnie złe doświadczenia i warunki, natomiast w tysiącletnim panowaniu Chrystusa wśród ludzi panować będą dobre doświadczenia i warunki, a wszelkie zło będzie zdławione.”

Cel naszego głoszenia ewangelii i wielka odpowiedzialność naszej wiary

Po co głosimy ewangelię? Na świadectwo wszystkich ludzom; i dla płaczących i szukających Boga jednostek

Dlaczego nasza wiara jest tak istotna? Bo to sam Bóg wypatrzył nas i pociągnął do siebie, bo wierzy, że damy radę. Skoro nas powołał to możemy dać radę, nie zawiedźmy Go!