Czy Jezus przeklął drzewo figowe za karę? Czy gniewał się na nie, bo był głodny i zareagował zbyt gwałtownie? Nie był to raczej zwykły sposób zachowania Chrystusa. W dodatku, z opisu ewangelisty Marka dowiadujemy się, że nie była to jeszcze pora na figi. O co więc chodzi w całym tym zdarzeniu? Czy kryje się w nim jakaś głębsza nauką? (Marka 11:12-14, Mateusza 21:18-19) Zachęcamy do wysłuchania nagrania prezentacji wygłoszonej przez Adama Urbana w Bydgoszczy, 7 kwietnia 2018 roku.
„Przypowieść o nieurodzajnym drzewie figowym (Łuk. 13:6-9)…
Trzy lata z w. 7 przedstawiają Wiek Żydowski, w którym cielesny Izrael był przedmiotem szczególnej opieki ze strony Boga działającego wobec niego na trzy sposoby: (1) pod Mojżeszem, (2) pod Prorokami i (3) pod Nauczonymi w Piśmie (szczególnie od czasu Ezdrasza – Ezdrasza 7:6,11,12,21). Jednak, jako naród, nie reagowali oni właściwie i gdy Bóg posyłał im proroków i nauczycieli, to źle się z nimi obchodzili i w licznych przypadkach zabijali ich (por. z Mat. 21:33-36). Bóg podjął ostatnią próbę („jeszcze i na ten rok”, Łuk. 13:8) przez Jezusa i Apostołów, którzy zanegowali i przełamali wiele tradycji zaślepionych wodzów (Mat. 15:1-20; Mar. 7:1-23) i podlali symboliczne drzewo figowe dużą ilością Prawdy – wodą Słowa Bożego (Efez. 5:26) – oraz dali mu wiele dobrego pokarmu. Lecz naród żydowski, z wyjątkiem małej resztki, „nie przyjął go”, znienawidzili oni Jezusa i Jego uczniów (Jana 1:11,12; 15:18-25), a ostatecznie zabili Go (Mat. 21:37-39).
Pomimo dodatkowej szczególnej opieki, jaką Bóg roztoczył nad symbolicznym drzewem figowym w Żniwie Żydowskim, ono nie przyniosło pożądanego i właściwego owocu. Bóg więc je odrzucił, wyciął je oraz wrzucił do ognia („bo przeczże tę ziemię próżno zastępuje?” Łuk. 13:7,9,34,35; 21:20-24; Mat. 3:7-11, 23:37-39; 1Tes. 2:14-16), a przywileje niebiańskiego Królestwa dał duchowemu Izraelowi, narodowi przynoszącemu właściwy, podobający się Jemu owoc (Mat. 21:40-44).
Chociaż Bóg odrzucił cielesny Izrael i dozwolił na to, by jako naród zostali zniszczeni, nie odrzucił go na zawsze (Rzym. 11). Słowa Jezusa, podane w Mat. 21:19 i Mar. 11:14, nie znaczą, że symboliczne drzewo figowe zostało odrzucone na zawsze. Rotherham i Diaglott oddają te słowa tak: „Niechaj się więcej z ciebie owoc nie rodzi przez cały wiek”; „Niechajże więcej nikt z ciebie owocu nie je przez cały wiek”.”
(„Teraźniejsza Prawda”, lato 2010, s. 23)
1 thoughts on “Przeklęte drzewo figowe – dlaczego Jezus przeklął drzewo”