Na pewno znakomity duch pokory znajduje się w nowo wybranym duszpasterzu, który został jednomyślnie wybrany na urząd duchownego, za wyjątkiem jednego przeciwnego głosu. Zauważywszy, że osoba, która głosowała przeciwko niemu, niezadowolona zagroziła opuszczeniem kościoła, powiedział do niej „Zgadzam się z tobą, że nie jestem wart wyboru dokonanego przez kościół, lecz skoro tylko ja i ty o tym tak sądzimy a pozostali myślą inaczej, to my powinniśmy poddać się wyborowi wszystkich pozostałych”. Ta uwaga uspokoiła i przekonała osobę stawiającą opór o słusznym wyborze kościoła.
*****
Pewne zgromadzenie poszukiwało pastora i zastanawiano się jaki powinien być wysoki? Jedna z odpowiedzi brzmiała: „Tak wysoki, by na kolanach sięgał aż do nieba”.
Wynotowane z artykułu pt. „Pokora”. „Teraźniejsza Prawda”, styczeń-luty 1982, s. 16.
Zobacz inne świadectwa.