Benjamin Franklin
Pokora strzeże przed licznymi mocnymi uderzeniami, jakie sprowadza pycha, o czym może nam coś powiedzieć doświaczenie Benjamina Frankina (jednego z ojców założycieli USA), gdy nie usłuchał on Cottona Mathera i w porę się nie pochylił.
Historia ta jest najlepiej opowiedziana własnymi słowami Franklina, który w liście do syna Cottona Mathera, dr-a Samuela Mathera, napisał:
„Kiedy ostatnio widziałem Twego ojca był to rok 1724. Rozstając się ze mną pokazał mi krótszą drogę prowadzącą z domu przez Wąskie przejście, u pułapu którego była zawieszona belka. My, wychodząc z pokoju, w dalszym ciągu rozmawialiśmy ze sobą, on szedł za mną, a ja odwróciłem się do niego, kiedy on pośpiesznie powiedział »Pochyl się! Pochyl!« Nie zrozumiałem, aż poczułem uderzenie głową w belkę. Był on człowiekiem, który nigdy nie omieszkał wykorzystać okazji do udzielenia pouczenia i w związku z tym wydarzeniem powiedział mi »Ty jesteś młody i świat jest przed tobą. Pochylaj się, idąc przez życie, a unikniesz wielu różnych mocnych uderzeń«”.
Tę lekcję poświęceni mogą przyjąć do swych serc i pochylać się, gdy pokora tak nakazuje. Pokora jest szczególną drogą prowadzącą nas do Boga, gdyż bez niej zbliżenie się do Boga jest niemożliwe. Jest też ona szczególną drogą Boga do nas, bo gdyby On się nie pochylił, ażeby Swego Syna uczynić naszym Zbawicielem, gdyby się nie pochylił objawiając Się nam, jak moglibyśmy posiąść prawdziwą wiedzę o Nim? Gdyby On się nie pochylił ucząc nas pokuty, wiary, czy poświęcenia, skąd dowiedzielibyśmy się jak zbliżyć się do Niego i w jaki sposób moglibyśmy to zrobić? Tak więc, ażeby objawić nam Siebie Samego, Swój charakter, Plan i dzieła musiał się zniżyć i przystosować się do naszego stanu — zniżyć się do tych, którzy są niższego stanu:
„Tak bowiem mówi Wysoki i Wzniosły,
którego stolica jest wieczna, a imię «Święty»:
Zamieszkuję miejsce wzniesione i święte,
lecz jestem z człowiekiem skruszonym i pokornym,
aby ożywić ducha pokornych
i tchnąć życie w serca skruszone.”
(Księga Izajasza 57:15)
Wynotowane z artykułu pt. „Pokora” (cz. 2).
„Teraźniejsza Prawda”, marzec-kwiecień 1982, s. 21.
_______
Zobacz inne świadectwa.