Fot. strona „Ścieżki we mgle” na Facebooku
Jak mamy rozumieć Księgę Objawienia (Apokalipsy) 1:7, która mówi, że wszelkie oko ujrzy Go w Jego drugim przyjściu?
W Objawieniu 1:7 czytamy: „Oto idzie z obłokami [utrapieniami w wielkim ucisku, por. Mateusza 24:21], i ujrzy Go wszelkie oko, i ci, którzy Go przebili.” Jeśli „obłoki” z tego wersetu będziemy traktować literalnie, to on nie będzie miał sensu… a gdy wyrażenie „wszelkie oko” zinterpretujemy jako stosujące się do fizycznego wzroku, to będzie ono sprzeczne z 1 Listem do Tymoteusza 6:16 i Ewangelią Jana 14:19:
„Jeszcze trochę, a świat już Mnie nie zobaczy. Wy jednak będziecie Mnie widzieć” (Jana 14:19)
„On mieszka w światłości niedostępnej, którego żaden z ludzi nie widział ani zobaczyć nie może” (1 do Tymoteusza 6:16)
Rozumie się samo przez się, że cześć dla Słowa Bożego powinna powstrzymać nas przed interpretowaniem Pisma Świętego w sposób sprzeczny z innymi wyraźnymi oświadczeniami Biblii.
Jak możemy interpretować ten oraz inne podobne wersety i zachować zgodność Biblii? Odpowiadamy, że 1 do Tymoteusza 6:16 i Jana 14:19 oczywiście są literalne i odnoszą się do literalnego wzroku, natomiast oczy z Objawienia 1:7 muszą być symboliczne i odnoszą się do naszego duchowego wzroku – naszych oczu zrozumienia. Dlatego ten werset najwidoczniej znaczy, że naszemu Panu w Jego drugiej obecności towarzyszą obłoki ucisku i że oczy zrozumienia wszystkich ludzi, włączając nawet Żydów, ostatecznie zostaną otwarte na właściwe poznanie Go. To w tym znaczeniu widzenia Apostoł Paweł mówi: „Jezusa widzimy” (Hebrajczyków 2:9). Oczywiście, Apostoł nie miał na myśli, że on i ci, którzy z nim byli, widzieli Jezusa fizycznym wzrokiem, ponieważ On był wówczas w niebie, lecz raczej jego i naszymi oczami zrozumienia, umysłowym wzrokiem.
Taka interpretacja jest uzasadniona nie tylko przez jej sensowność i zgodność z zastosowaniem jej w innych wersetach biblijnych, lecz także przez symboliczny charakter Księgi Objawienia. Nasz Pan udzielił Objawienia Janowi w znakach lub symbolach. Dlatego jest właściwe, by obłoki, oko i widzenie z Objawienia 1:7 traktować symbolicznie. Wzmianka uczyniona w tym wersecie wobec Żydów, którzy Go przebili, jako widzących Go, rozstrzyga sprawę; ponieważ Jezus powiedział im we środę przed Swym ukrzyżowaniem, dwa dni wcześniej, zanim Żydzi ostatni raz widzieli Go fizycznym wzrokiem, że więcej nie będą Go widzieć, aż w Jego drugim adwencie, kiedy przywitają Go okrzykiem: „Błogosławiony, który idzie w imieniu Pańskim” (Mateusza 23:39). Ten werset dowodzi, że nie ma tu mowy o fizycznym wzroku, ponieważ Żydzi ujrzeli Pana na krzyżu fizycznymi oczami dwa dni potem, gdy wypowiedział te słowa.
Zatem chodzi tutaj o duchowy wzrok i werset ten wskazuje, że ci, którzy przebili Pana, ujrzą Go podczas Jego drugiej obecności, nie fizycznym wzrokiem, lecz umysłowymi oczami zrozumienia.
Więcej na ten temat:
(A także w wersji tekstowej tego wykładu.)
Ponadto wiemy o tym, ponieważ Jezus dwa dni wcześniej, w dniu Swego triumfalnego wjazdu do Jerozolimy oraz cztery dni przed Swoją śmiercią, ogłosił umysłowe zaślepienie, które przyszło na Żydów z powodu ich grzechów (Łukasza 19:42,44); a Apostoł Paweł zapewnia nas, że taka ich ślepota musi trwać, dopóki nie zostanie zebrana zupełna liczba wybranych z pogan (List do Rzymian 11:7-10, 25-33). Wtedy, w czasie drugiej obecności Pana ich zaślepienie będzie stopniowo usuwane i oni ujrzą (dojdą do zrozumienia) Jezusa jako swego Mesjasza i Wyzwoliciela. Fragment z Ewangelii wgMateusza 26:64 jest bardzo podobny do Objawienia 1:7 pod względem znaczenia i metody interpretacji. Wersety przedstawione powyżej są zgodne z wyraźnymi stwierdzeniami z 1 do Tytemousza 6:16 oraz Jana 14:19 i dlatego razem dowodzą, że powrót naszego Pana jest niewidzialny dla fizycznego wzroku ludzi, chociaż ostatecznie będzie dostrzeżony przez ich duchowe postrzeganie, oczami zrozumienia.
_____
Źródło: „Sztandar Biblijny” nr 225, s. 79