„Z jednego człowieka Bóg wywiódł wszystkie plemiona ludzkie, aby zamieszkały całą ziemię. Określił też im właściwy czas i granice zamieszkania, aby szukały Boga, czując Jego obecność, i aby Go znalazły, bo rzeczywiście jest On niedaleko od każdego z nas.”

Dzieje Apostolskie 17:26 – tłumaczenie Biblii Poznańskiej

Podczas pobytu w Atenach apostoł Paweł zaproszony został do przemówienia w klubie filozofów, który składał się z epikurejczyków i stoików (werset 18). Dzieje Apostolskie, rozdział 17, wersety 15-30, podają opis tego wykładu, w którym Paweł głosił doktrynę zmartwychwstania. W tym krótki artykule skupimy się na wersecie 26.

Św. Paweł słusznie jest nazywany „apostołem narodów”. W Dziejach Apostolskich 15 czytamy o zgromadzeniu w Jerozolimie, w którym uczestniczyli najważniejsi przedstawiciele kościoła. Oprócz Pawła był też apostoł Piotr, który z Pańskiego polecenia otrzymał zaszczyt pozyskania pierwszego poganina, Korneliusza, dla wiary chrześcijańskiej. Wydarzenie to jest szczegółowo opisane w Dziejach Apostolskich 10, gdzie odsyłamy.

Zarówno Piotr, jak i Paweł, rozumieli, że błogosławieństwa usprawiedliwienia z wiary nie są już dłużej ograniczone tylko do nawróconych spośród Żydów. Naród ten, przez ukrzyżowanie swojego Mesjasza, odrzucił Jezusa i w związku z tym stracił swoje wyjątkowe miejsce jedynego ukochanego ludu Bożego; wysokie (niebiańskie) powołanie zostało wtedy zaproponowane innym narodom. Zobacz np. Ewangelię wg Łukasza 19:41-44 (W Liście do Rzymian, rozdział 11, Paweł opisuje tę doniosłą zmianę, ale podkreśla, że Bóg nie opuścił całkowicie Izraela, jeśli chodzi o ich ostateczne zbawienie).

Jeden ojciec, jedna rasa

W naszym głównym tekście Paweł stwierdza jedność całej rodziny ludzkiej: Adam jest tym „jednym człowiekiem”, to znaczy praojcem wszystkich narodów, wszystkich „plemion ludzkich” – greckie słowo 'ethnos’ poprawnie oddać można jako ludzi „każdej rasy” lub każdego pochodzenia etnicznego. Gdyż ludzie każdej rasy znajdują się pod życzliwym spojrzeniem Boga i wszyscy otrzymają w odpowiednim czasie możliwość zbawienia do życia wiecznego.

W związku z tym żaden chrześcijanin nie ma usprawiedliwienia, by trzymać wobec kogokolwiek rasistowskie poglądy lub uprzedzenia. Jest jeden Zbawiciel wszystkich mężczyzn i kobiet, bez wyjątku, jak stwierdza apostoł Paweł (1 Tymoteusza 2:4-6):

„Bóg chce [postanowił], aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. Bo jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwych czasach.”

Nie powinniśmy dyskryminować także naszych współbraci – chrześcijan, z których każdy, bez względu na kolor skóry, pozycję społeczną lub powierzchowność, został uznany za sprawiedliwego w Synu Bożym (List do Galatów 3:28):

„Nie ma już Żyda ani Greka, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście jednością w Chrystusie Jezusie.”

*****

Powyższe myśli ze strony UK Bible Students uzupełnimy jeszcze o kilka odnośników biblijnych. 1 Księga Samuela 16:7 podaje bardzo ważną myśl, że „człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce”.

Jezus umarł za ludzi każdej rasy (Ewangelia wg Jana 3:16). Dlatego właśnie, do połączonych w ten sposób w jedną rodzinę wierzących, apostoł Paweł napisał w Liście do Efezjan 4:4-6:

„Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.”