Chrześcijański zbór w Bydgoszczy
Prawdziwe piękno [„Wiersze Brzasku”, nr 25] Piękne są ręce, których nie trudzi, Dzieło szlachetnych i wiernych ludzi, Któremu służą cały dzień długi. Piękne są twarze, na których widać, Że w duchu radość, nic ująć nic przydać, Nieważne, twarz Greka czy Żyda. Prawdziwe piękno, Bogu przyjemne, To dusze prawe, dusze bezcenne. _________ – Wiersze Brzasku w wersji Czytaj dalej…
Jezus [„Wiersze Brzasku”, nr 22] Ni wiatru powiew łagodny wśród sosen, Ni śpiew skowronka radosny o świcie, Ni szmer strumyków, co w cieniu płyną, Ni deszczu dźwięki pośród nocy Nie brzmią przyjemniej niż Jego imię. I żadna sztuka przedstawić nie zdoła tak wdzięcznie, A ręka mistrza nie stworzy milszego uśmiechu Ani nie odda potęgi czystego Czytaj dalej…
Zawsze do Jezusa [„Wiersze Brzasku”, nr 19] Ja zawsze do Jezusa, Gdy kłopot albo znój. W Nim schraniać się wciąż muszę, Bo w Nim spoczynek mój. Przedstawiam Mu swe prośby, Przynoszę smutki moje. A gdy me usta mówią, On ulgę sercu daje. Kiedy jestem ponury I we łzach cały tonę, Odpędza ciemne chmury, Obawy gna Czytaj dalej…
Chrystus w nas [„Wiersze Brzasku”, nr 15] Żyjący Chrystus, cudownie zrodzony, Ponurymi chodził ścieżkami ziemi, Promieniejąc światłem, swoją świętością W głąb nocy grzechu, walcząc z ciemnością. Umierający Chrystus, krew Jego cenna To pieczęć pokoju z Bogiem bezcenna. Wypełnia duszę najwspanialszą miłością I przygotowaną w górze wspólną radością. Chrystus wywyższony, wszystko dokonane, Świat odkupiony, zwycięstwo odniesione. Czytaj dalej…
Tylko Jezus [„Wiersze Brzasku”, nr 14] Tylko Jezus! Gdy w cieniu bywamy Chmury ciemnej i zimnej. Kiedy trwamy w miłości, ufamy, Pan z nami, my z Panem . Wszystko zakryte, choć nas tak blisko, I Tylko Jezus! – to nasze wszystko. Tylko Jezus! Kiedy już w chwale, Kiedy już wszystkie znikną cienie, Widząc jak pięknie Czytaj dalej…
Niech wątpliwości nas nie przygniatają [„Wiersze Brzasku”, nr 13] Często wątpimy, Lękając się, że grzech nas pokona, Ponieważ tyle pokus wokół widzimy, Ponieważ odwaga nasza nadwątlona. I tak wzdychamy, Czyż to możliwe, że znamy Pana, Czy z Panem naprawdę społeczność mamy, Czy moc Jego słowa przez nas odczuwana? Czy życie marne To preludium do wieczności Czytaj dalej…
Chrystus – wszystko we wszystkim [„Wiersze Brzasku”, nr 12] W Chrystusie zupełność się mieści wszelaka, Co dla grzesznego potrzebna człowieka. W nim pokój znajdą ciężko zranieni, Smutek skruszonych w radość się zmieni. I miłość znajdą, z której przebaczenie, I łaskę troski leczącą i drżenie, Współczucie, w którym się serce rozpływa, I prawdę, co radość wieczną Czytaj dalej…