Chrześcijański zbór w Bydgoszczy
On leczy mą duszę [„Wiersze Brzasku”, nr 21] Często zmęczony jestem smutkiem I walką z grzechem umęczony. Z bojaźnią myślę o mym jutrze, Czy mi nie będzie wstęp wzbroniony Do odpoczynku wspaniałego, Zapewnionego w Mieście Boga, Gdzie nie przeniknie już nic złego, Gdzie już nie wkroczy ani cień wroga. Lecz kiedy bój mój jest najsroższy, Czytaj dalej…
Ustawiczna pomoc [„Wiersze Brzasku”, nr 20] Chociaż dzień ten tak ponury, Bóg w jasny zmienić go może. Ufaj Panu Bogu, który Pieśń ci przyśle w nocnej porze. Chociaż ścieżka jest ukryta, Bóg wskaże nam gdzie droga, Gdy szukamy przewodnika, Gdy modlimy się do Boga. Choć krzyż ciąży niesłychanie, Wciąż czujemy przy swym boku Wielkie z Czytaj dalej…
Zawsze do Jezusa [„Wiersze Brzasku”, nr 19] Ja zawsze do Jezusa, Gdy kłopot albo znój. W Nim schraniać się wciąż muszę, Bo w Nim spoczynek mój. Przedstawiam Mu swe prośby, Przynoszę smutki moje. A gdy me usta mówią, On ulgę sercu daje. Kiedy jestem ponury I we łzach cały tonę, Odpędza ciemne chmury, Obawy gna Czytaj dalej…
Nie ja, lecz Chrystus [„Wiersze Brzasku”, nr 18] Nie ja, lecz Chrystus, niech będzie czczony, kochany i wywyższany; Nie ja, lecz Chrystus, niech będzie widziany, poznany i słyszany ; Nie ja, lecz Chrystus, w każdym spojrzeniu moim i w tym, co robię, Nie ja, lecz Chrystus, w każdej mej myśli i w każdym słowie. Nie Czytaj dalej…
Chrystus – nasz nauczyciel! [„Wiersze Brzasku”, nr 17] Pozwól się uczyć, o duszo znużona; (Psalm 27:11) Niech dotyk Jego ręki uzdrowienia dokona; (Ijoba 5:18) Pokojem Jego w sercu bądź uspokojona. (Kol. 3:15) Pozwól, aby cię uczył! Pozwól, aby On sprawiedliwości ścieżkami (Psalm 23:3) Wiódł cię przez życie ze swymi błogosławieństwami; (Psalm 67:7) Niech chroni cię Czytaj dalej…
Skoro do Chrystusa… [„Wiersze Brzasku”, nr 16] Skoro do Chrystusa należymy, Czym wstyd lub straty, jakie ponosimy? Korona chwały będzie błyszcząca, Gdy doniesiemy nasz krzyż do końca. _________ – Wiersze Brzasku w wersji tekstowej – Więcej nagrań z serii Wiersze Brzasku
Chrystus w nas [„Wiersze Brzasku”, nr 15] Żyjący Chrystus, cudownie zrodzony, Ponurymi chodził ścieżkami ziemi, Promieniejąc światłem, swoją świętością W głąb nocy grzechu, walcząc z ciemnością. Umierający Chrystus, krew Jego cenna To pieczęć pokoju z Bogiem bezcenna. Wypełnia duszę najwspanialszą miłością I przygotowaną w górze wspólną radością. Chrystus wywyższony, wszystko dokonane, Świat odkupiony, zwycięstwo odniesione. Czytaj dalej…