W niedzielę, 8 grudnia 2024 r., w zborze chrześcijańskim przy ul. Zduny 10 A w Bydgoszczy, zgłaszani byli kandydaci do służby jako starsi i diakoni. Przy tej okazji na temat znaczenia tych stanowisk i na temat samych nominacji i wyborów wykład przedstawił brat Czesław Ruciński:

Znaczenie nominacji i wybory

Każdego roku poświęceni Bogu członkowie zboru w demokratyczny sposób wybierają starszych i diakonów. Tydzień przed wyborami odbywają się nominacje, które pozwalają przez ten czas z modlitwą przeanalizować czy decydujemy się głosować za czy przeciw danej kandydaturze.

Wybory w zborze odbywają się w sposób jawny, otwarty i szczery. Używamy biblijnej metody znanej jako 'kierotoneo’ czyli głosowanie przez podniesienie ręki (por. Dzieje Apostolskie 14:23).

Dzieje Apostolskie 14:23

A gdy im przez głosy postanowili starsze w każdym zborze i modlili się z postami, poruczyli je Panu, w którego uwierzyli.

Zgłaszane osoby powinny być dobrze znane zborowi, ponieważ starszy i diakon to przede wszystkim służba oparta na codziennym życiu dla Boga i braci.

Kwalifikacje starszych i diakonów

Słowo Boże dostarcza wyraźnych wskazówek dotyczących kwalifikacji osób pełniących funkcje starszych i diakonów:

Starszy: Powinien być nie tylko osobą z doświadczeniem duchowym, ale także odznaczać się odpowiednimi cechami, jak określa to 1 List do Tymoteusza 3:2-7 i Tytusa 1:5-9. Starszy ma być człowiekiem poważnym, trzeźwym, opanowanym, przykładnym w życiu rodzinnym, wiernym w nauce i zdolnym do nauczania.

1 List do Tymoteusza 3:2-7

Biskup więc ma być nienaganny, mąż jednej żony, czujny, trzeźwy, przyzwoity, gościnny, zdolny do nauczania; Nieoddający się piciu wina, nieskłonny do bicia, niełakomy na brudny zysk, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy; Dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w posłuszeństwie i wszelkim szacunku; Jeśli bowiem ktoś nie umie rządzić własnym domem, jakże będzie mógł troszczyć się o kościół Boży? Nie nowicjusz, żeby nie wbił się w pychę i nie wpadł w potępienie diabelskie. Musi też mieć dobre świadectwo od tych, którzy są na zewnątrz, żeby nie ściągał na siebie hańby i nie wpadł w sidła diabła.

List do Tytusa 1:5-9 

Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co tam jeszcze zostało do zrobienia, i ustanowił w każdym mieście starszych, jak ci nakazałem; Jeśli ktoś jest nienaganny, mąż jednej żony, mający dzieci wierne, nieobwiniane o hulaszcze życie lub niekarność. Biskup bowiem, jako szafarz Boży, ma być nienaganny, niesamowolny, nieskory do gniewu, nieoddający się piciu wina, nieskłonny do bicia, niegoniący za brudnym zyskiem; Lecz gościnny, miłujący dobro, roztropny, sprawiedliwy, święty, powściągliwy; Trzymający się wiernego słowa, zgodnego z nauką, aby też mógł przez zdrową naukę napominać i przekonywać tych, którzy się sprzeciwiają.

Diakon: Z kolei diakoni, o których mowa w 1 Liście do Tymoteusza 3:8-13, powinni być ludźmi godnymi zaufania, nieobłudnymi i oddanymi służbie. To oni wspierają funkcjonowanie zboru w codziennych potrzebach.

1 List do Tymoteusza 3:8-13

Diakoni także mają być poważni, niedwulicowi, nienadużywający wina, niełakomi na brudny zysk; Zachowujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu. I niech będą najpierw wypróbowani, a potem niech służą, jeśli są nienaganni. Kobiety także niech będą poważne, nierzucające oszczerstw, trzeźwe, wierne we wszystkim. Diakoni niech będą mężami jednej żony, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami. Ci bowiem, którzy dobrze pełnią służbę, zyskują sobie zaszczytny stopień i wielką śmiałość w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie.

Wspomniany w Dziejach Apostolskich 6:1-7 podział obowiązków między starszymi a diakonami pokazuje, jak ważne jest harmonijne działanie w zborze. Każdy członek ma swoje zadania do wykonania, a wybór odpowiednich osób to krok w stronę umacniania porządku i wzrostu duchowego.

Dzieje Apostolskie 6:1-7

A w tych dniach, gdy liczba uczniów wzrastała, helleniści zaczęli szemrać przeciwko Żydom, że zaniedbywano w codziennym posługiwaniu ich wdowy. Wtedy dwunastu, zwoławszy całe mnóstwo uczniów, powiedziało: Nie jest rzeczą słuszną, żebyśmy porzucili słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcie więc, bracia, spośród siebie siedmiu mężczyzn, mających dobre świadectwo, pełnych Ducha Świętego i mądrości, którym zlecimy tę sprawę. My zaś oddamy się modlitwie i posłudze słowa. I spodobało się to całej gromadzie zebranych. Wybrali więc Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich apostołom, którzy modląc się, położyli na nich ręce. I rozszerzało się słowo Boże, i liczba uczniów w Jerozolimie bardzo się pomnażała; także bardzo wielu kapłanów stawało się posłusznych wierze.

Postawa, którą powinniśmy pielęgnować

Duch służby to nie tylko działania, ale i postawa serca. Starsi i diakoni powinni:

1. Odznaczać się miłością, pokorą i łagodnością
2. Unikać zaogniania sporów
3. Być przykładami w mowie i uczynkach, ukazując życie na wzór Chrystusa
4. Kierować się mądrością Bożą (List Jakuba 3:17)

Nie jest to łatwe zadanie, ale Biblia przypomina nam, że mamy dążyć do doskonałości – nie przez własne siły, lecz dzięki łasce Bożej. Jak czytamy w Ewangelii Mateusza 5:48, nasze starania powinny być ukierunkowane na bycie „doskonałymi jak Ojciec”.

W tym samym czasie mamy jednak zdawać sobie sprawę, że przyjęci przez Boga jesteśmy wyłącznie dzięki naszej wierze w zbawczą, drogocenną krew naszego Zbawiciela, dzięki Jego sprawiedliwości.

Niepopularność jako droga ucznia Chrystusa

Zbór Boży zawsze był obiektem niechęci i sprzeciwu. Jak podkreśla Ewangelia Jana 15:18, „Jeśli was świat nienawidzi, wiedzcie, że mnie wpierw niż was znienawidził”. Jezus doświadczył odrzucenia, ponieważ Jego życie i nauki demaskowały błędy i obłudę. Podobnie jest ze społecznością wiernych – wierność prawdzie sprawia, że nie zawsze jesteśmy akceptowani.

Ta niepopularność nie powinna nas zniechęcać. Wręcz przeciwnie, jest dowodem naszej bliskości z Panem i Jego prawdą. Mamy jednak pamiętać, by żyć w sposób czysty, nie dając powodu do słusznych oskarżeń.

Podsumowanie

Nominacje i wybory w naszym zborze są okazją do refleksji nad rolą służby, odpowiedzialnością wobec Boga i wspólnoty oraz naszym własnym wzrostem duchowym. Zachęcamy każdego członka zboru, by podchodził do tego czasu z modlitwą i rozwagą, kierując się miłością i troską o rozwój naszego duchowego domu.

Modlimy się o Pańskie prowadzenie nas w tych wyborach, które odbędą się w niedzielę, 15 grudnia 2024 roku.

Cenne informacje na temat kwalifikacji i roli starszych i diakonów znaleźć można w artykule z TP nr 445, s. 20-24, pt. „Wybory sług Kościoła”, a także w 6 rozdziale książki „Nowe Stworzenie” („Wykłady Pisma Świętego”, tom VI), pt. „Porządek i karność Nowego Stworzenia”.