Wiem ze nade mną Oko Opatrzności.
Oko które widzi w ciemności i mgle.
Widzi moje drogi pośród znikomości
Nie da mi ponownie pobłądzić we mgle.
Chociaż poplątane mego życia drogi,
Bom błądziła nie wiedząc gdzie dobro, gdzie zło.
Puste moje ręce, obolałe nogi
Idąc naprzeciwko ciemnościom i mgłom.
Choć nad moją głową zimne wiatry wieją,
Choć czasem się czuję jak jesienny liść,
Biedne moje serce krzepi się nadzieją.
Pod Twą Opatrznością pragnę dalej iść.
Nie daj mnie złym wilkom kiedy zejdę z drogi.
We właściwą stronę pokieruj me nogi
I do domu Ojca zaprowadź bezpiecznie
Bym za Twoją dobroć chwaliła Cię wiecznie.
10.04.07
– Czesława-Regina
Kliknij tutaj, by przeczytać więcej wierszy Autorki