Rada dla starszych sióstr
Również i starsze, zaawansowane wiekiem niewiasty, dojrzałe i rozwinięte siostry, posiadają wzorzec wystawiony przez Ap. Pawła.
Tyt. 2:3a
że starsze kobiety mają również zachowywać godną postawę, jak przystoi świętym;
SP/BG pisze o przystojnym ubiorze, co jest zawężonym tłumaczeniem. Chociaż przyzwoity strój należy do godnej postawy poświęconej siostry, to jednak NP/BW podaje lepsze i szersze tłumaczenie. Godna postawa to nie tylko zewnętrzny strój czy fryzura, ale przede wszystkim zachowanie. Interlinearne tłumaczenie wydawnictwa Vocatio podaje: „w zachowywaniu się godne świętości”. Naszym gorącym pragnieniem jest mieć wśród nas siostry, które ich postawą manifestują świętość, jak pisze Paweł. On zachęca was tymi słowy do zupełnego poświęcenia się Bogu, do rezygnacji z własnej woli, własnego ja i przyjęcia woli Boga. To nie tylko ubiór czy słowa powinny wyrażać wasze uświęcenie, wasze oddanie dla Pana, Prawdy i braci, ale przede wszystkim wasze codzienne życie. W dalszej części tego zdania Apostoł podaje kilka dobrych przykładów, jak się to może w życiu uwidocznić.
Tyt. 2:3b
że nie mają być skłonne do obmowy, nie nadużywać wina, dawać dobry przykład;
Starsze niewiasty nie mają być potwarliwe, oczerniające i oszczercze. Nie powinny używać oskarżających, zniesławiających lub szyderczych słów względem innych. Nie powinny zajmować się sprawami innych w sensie obgadywania czy plotkowania. Inną rzeczą jest nie nadużywanie wina, tj. nie lubowanie się w spożywaniu alkoholu lub innych szkodliwych używek, powinny stronić od tego, aby nie popadły w nałóg, a raczej powinny być przykładne, poczciwe, nienaganne, poważne, pilne, sumienne i uczciwe. Mają dawać dobry przykład, a dosłownie: nauczające piękna (etycznego).
To piękno etyczne to postawa wewnętrzna i zewnętrzna, to nastawienie, to usposobienie, czasem przez milczenie, czasem przez słowa, a czasem przez czyny. W taki sposób starsze siostry mogą nauczać innych rzeczy szlachetnych i dobrych a nie sprośnych i gorszących. Ich wpływ jest wielki, a ich pole pracy szerokie. Zgodnie z zaleceniem Biblii nie mamy w zwyczaju, aby siostry nauczały publicznie w zgromadzeniach. Ich główna działalność to ich własny dom i rodzina, główna ale nie jedyna. W ramach możliwości i potrzeb mogą pomagać innym, rodzinie czy sąsiadom, mogą odwiedzać chorych, mogą pocieszać osoby w żałobie itp. Pod ich dobrym wpływem mogą rozwijać się także młodsze siostry, o czym za chwilkę powiemy. Salomon w Przypowieściach podaje przykład szlachetnej niewiasty, której należy się szacunek (Przyp. 31:10-31).