Powrót Króla

Obserwowane wydarzenia na świecie, a zwłaszcza w Izraelu i jego otoczeniu, mają też swój duchowy wymiar – wypełniają biblijne proroctwa. W tle jest trwająca już niewidzialna obecność (paruzja) Jezusa Chrystusa.

Wykład wygłoszony przez brata Marka Bejgera na spotkaniu zboru w Bydgoszczy, 15 czerwca 2025 r.

Zdetronizowanie władzy doczesnej – upadek króla Sedekiasza

Ezechiel 21:25–27 (UBG):

„A ty nieczysty bezbożniku, książę Izraela, którego dzień nadszedł, gdy nieprawość osiągnęła swój kres! Tak mówi Pan Bóg: Zdejmij zawój, znieś koronę; to się już nie ostoi. Co niskie, będzie wywyższone, a co wysokie, będzie poniżone. Zniszczenie, zniszczenie, zniszczenie uczynię z niego! I już nie będzie, aż przyjdzie ten, który ma do niego prawo, jemu je dam.”

To proroctwo dotyczy króla Sedekiasza, który sprzeciwił się Babilonowi i za to został pozbawiony wzroku. Od tego czasu Izrael nie ma własnego króla – aż do przyjścia Tego, który ma do tego prawo, czyli Mesjasza.

Grzech Jerozolimy – większy niż Sodomy i Samarii

Ezechiel 16:49–52 (UBG):

„Oto to była wina twojej siostry Sodomy: pycha, obfitość chleba i beztroski spokój u niej i u jej córek; ale ubogiego i potrzebującego nie wspierała. (…) A ty, Jerozolimo, nawet ich usprawiedliwiłaś swoimi grzechami.”

Mimo że Sodoma i Samaria były grzeszne, to Izrael (Jerozolima) wypada gorzej, ponieważ miał większe światło i przywileje. Jak Waszyngton symbolizuje USA, tak prorok używa Jerozolimy jako symbolu całego Izraela.

Koniec rządu teokratycznego – wybór królów przez Izrael

1 Samuela 8:5–7 (UBG):

„(…) ustanów nad nami króla, aby nas sądził, jak to jest u wszystkich narodów. (…) I PAN powiedział do Samuela: (…) mnie odrzucili, żebym nie królował nad nimi.”

Izrael odrzucił Boże panowanie i wybrał ludzkich królów, co stało się początkiem wielkich problemów narodu.

Geneza królowania – Nimrod i Babilon

1 Mojżeszowa 10:9–10 (UBG):

„Był on dzielnym myśliwym przed PANEM. Dlatego mówi się: Jak Nimrod, dzielny myśliwy przed PANEM. Początkiem jego królestwa był Babilon (…).”

Nimrod to pierwszy władca wspomniany w Biblii – jego rządy rozpoczęły babiloński model władzy. Od tego czasu królestwa ludzkie stawały się narzędziem opresji.

Obietnica mesjańska – „Szylo” z pokolenia Judy

1 Mojżeszowa 49:10 (UBG):

„Nie zostanie odjęte berło od Judy ani buława od jego nóg, aż przyjdzie Szylo, i jemu będą posłuszne narody.”

To zapowiedź Mesjasza – Jezusa, który miał wywodzić się z pokolenia Judy i panować nie tylko nad Izraelem, ale nad wszystkimi narodami.

Mateusza 2:4–6 (UBG) potwierdza, że Mesjasz narodził się w Betlejem, zgodnie z proroctwem.

Pierwsza paruzja (adwent) Jezusa – niewidoczna obecność

Jana 1:26 (UBG):

„Jan im odpowiedział: Ja chrzczę wodą, ale pośród was stoi ten, którego wy nie znacie.”

Już pierwsza obecność Jezusa była ukryta – nie został rozpoznany. Jan wiedział, że Jezus był już wśród ludzi, lecz niezauważony w sensie duchowym – nierozpoznany jako Mesjasz.

Jana 1:29 (UBG):

„Nazajutrz Jan zobaczył Jezusa idącego do niego i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.”

Choć Jezus był obecny, ludzie nie wiedzieli, kim On jest. 

Druga paruzja Jezusa – trwająca obecność w Królestwie

W nauczaniu Biblii, druga obecność Jezusa rozpoczęła się niewidzialnie, w roku 1874. Trwa obecnie proces związywania Szatana i przygotowywania świata na Królestwo pokoju i sprawiedliwości, którego Królem będzie Jezus Chrystus.

Mateusza 12:29 (UBG):

„Albo jak może ktoś wejść do domu mocarza i zagrabić jego dobra, jeśli najpierw nie zwiąże tego mocarza? A wtedy ograbi jego dom.”

Dlaczego Jezus działa powoli? Cierpliwość dla zbawienia wielu

Choć Jezus ma władzę, nie działa w pośpiechu, bo:

„Pan nie zwleka z wypełnieniem obietnicy, jak niektórzy sądzą, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, ale chce, aby wszyscy przyszli do pokuty.”
(2 Piotra 3:9, UBG)

Tempo Jego działania jest dostosowane do najsłabszych, aby jak najwięcej mogło osiągnąć życie wieczne.

Obietnica – kluczowe jest to, od kogo pochodzi

Mamy w Biblii obietnicę Królestwa. Czy to dużo czy mało? To zależy, kto obiecał.

Te słowa przypominają, że obietnica Boża ma ogromne znaczenie. 

Julian Tuwim pisał w wierszu „Nauka”:

Trudna lekcja. Nie mogłem od razu.
Lecz nauczę się… po pewnym czasie…
Proszę! Zostaw mnie na drugie życie,
Jak na drugi rok w tej samej klasie.

Być może nie rozumiał tego dokładnie, a na tym właśnie polega idea restytucji, gdy w warunkach dobra i mądrego panowania Jezusa ludzkość otrzyma szansę przyjścia do dobrej relacji z Bogiem i zdobycia życia wiecznego na ziemi.

Obecne wydarzenia na świecie mają duchowy wymiar i są częścią trwającej już paruzji Jezusa Chrystusa – Szylo, który przygotowuje ludzkość do Królestwa Bożego. Od czasów Sedekiasza tron Izraela jest pusty i czeka na jedynego prawowitego Króla. Jego przyjście (paruzja) nie jest spektakularne, lecz niewidzialne dla świata, zauważalne jednak duchowo przez Jego naśladowców. Z czasem stanie się ono jasne dla wszystkich ludzi.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *