Nie smućcie się, gdyż radość Pana jest waszą ostoją.
– Księga Nehemiasza 8:10
Smutek rzeczywiście może przychodzić i często przychodzi jak potop, lecz w tym wszystkim Pan jest naszym Pomocnikiem. Dusza, która nigdy nie poznała dyscyplinowania smutkiem i udręką, nie doświadczyła jeszcze wartości miłości i pomocy ze strony Pana. To właśnie w czasie przytłaczającego smutku, kiedy przybliżamy się do Pana, On staje szczególnie blisko nas.
Psalmista (130) przekonał się o tym, gdy w głębokim utrapieniu wołał do Pana i rozważał o Jego sprawiedliwości, mówiąc:
Z głębokości wołam do Ciebie, o Panie!
Panie, usłysz mój głos:
nakłoń uszu Twych do głosu próśb moich.
Odczuwając własne braki i tęsknotę do pełnego wyzwolenia z wszelkiej niedoskonałości i prorokując o obfitych postanowieniach Boskiego planu co do zbawienia przez Chrystusa, dodaje:
Panie, jeśli będziesz nieprawości upatrywał [przypisał je nam], któż się ostoi? Ale u Ciebie jest odpuszczenie, aby się Ciebie bano [czczono].
Źródło: Codzienna niebiańska manna, s. 382.
*****
O, nie smuć się…