Fot: flickr.com/photos/danieldslee/
W procesie rozwoju charakteru zdarza się, że się potykamy i odkrywamy, że nie jesteśmy tak święci, jak nam się wydawało. Zderzymy się z sytuacjami, w których nasza wiara nie czuje się na siłach i chwieje się w obliczu kłopotów lub cierpienia. Mija dziesięć, dwadzieścia lub więcej lat naszej chrześcijańskiej wędrówki i przekonujemy się, że jest ona dłuższa i bardziej skomplikowana niż się spodziewaliśmy. Być może kusi nas, żeby się poddać.
Kiedy z miłością nas karci, Pan może pozwolić, żeby przyszły na nas ciężkie próby. Robimy wtedy bilans i poświęcamy się na nowo sprawie Mistrza; aby przejść ponowne nawrócenie, aby odmłodzić naszą pierwszą miłość do Pana, usunąć wszystkie nagromadzone śmieci ze strychu naszej duszy i zacząć od nowa – mocniej niż wcześniej (Psalm 119:67):
„Zanim doznałem utrapienia [upokorzenia], błądziłem; lecz teraz przestrzegam Twego słowa.”
Piotr, niegotowy
Dobrym przykładem jest apostoł Piotr, który dosłownie zaparł się Pana trzy razy, co później gorzko i ze łzami sobie wyrzucał, i został przywrócony do łaski Chrystusa. Jezus włożył wiele wysiłku w tej rozmowie nad jeziorem, by podkreślić swoje przebaczenie (Jana 21:15-19). Wiemy z późniejszych pism i świadectwa jego apostolskich braci, że Piotr dokonał później wzorowej służby dla wczesnego kościoła i dla tych w Wieku Ewangelii.
Czy czasami jesteśmy Piotrami? Może nie wyrzekliśmy się Pana słowami, ale mogliśmy dać innym zły przykład, rozwadniając zasady, za którymi On stoi i które my, jako ambasadorzy Chrystusa, powinniśmy reprezentować. Może staliśmy się nieostrożni lub mniej podatni na Jego prowadzenie. Jednak odwagi, bo Chrystus może nas doskonale zbawić (Hebrajczyków 7:25):
„Dlatego też całkowicie może zbawić tych, którzy przez niego przychodzą do Boga, bo zawsze żyje, aby wstawiać się za nimi.”
Jak błogo to wiedzieć (posłuchaj pieśni).
***
Saviour, breathe forgiveness o’er us:
All our weakness thou dost know;
Thou didst tread this earth before us,
Thou didst feel its keenest woe;
Lone and dreary, faint and weary,
Through the desert thou didst go.
Spirit of our God, descending,
Fill our hearts with heavenly joy,
Love with every passion blending,
Pleasure that can never cloy:
Thus provided, pardoned, guided,
Nothing can our peace destroy.
— J. Edmeston (1821)
______
Źródło: UK Bible Students, Our Next Conversion.