(oparty na Psalmie 8)
O, Panie, mocny na niebiosach!
Twe Imię, jak niebiańska rosa.
Po wszystkiej ziemi chwałą słynie,
Święte i straszne Twoje Imię.
Z ust niemowlątek, ssących dzieci
Ugruntowałeś moc, ażeby w śmierci
Wyniszczyć nieprzyjaciół wszelkich.
O, Panie Boże! Jesteś Wielki!
Kiedy oglądam dzieła Twoje,
Gdy widzę księżyc, gwiezdne roje,
Patrząc w niebieskie firmamenty,
Wołam: O Boże! Jesteś Święty!
I dzieł Twych palców aż się boję.
Który wystawiasz gwiezdne roje,
I dziwię się, że człowiek lichy
Przez Cię nawiedzon. W sercach cichych
Ty czynisz Swoje zamieszkanie,
I koronujesz, chwałą, Panie
I czcią obdarzasz. Jak anieli
Lub mało mniej, człek cześć Twą dzieli.
Dałeś mu moc, aby panował
Nad zwierzętami, by sprawował
Opiekę. Owce, woły, łanie,
Dałeś nad nimi panowanie.
I co po morskich ścieżkach chodzi.
Niech im panuje a nie szkodzi.
Ryby, co w wodzie mają ścieżkę.
Nad głową ptactwo ma niebieskie.
O Panie! Mocny na niebiosach!
Niech spływa łaska, niby rosa
I niechaj święte Twoje Imię
Po wszystkiej ziemi chwałą słynie.
– Czesława-Regina
Kliknij tutaj, by przeczytać więcej wierszy Autorki
Od razu przypomniały mi się letnie noce spędzone na wpatrywaniu się w gwiazdy i to poczucie, że choć jestem taka malutka, to jednak niesamowicie ważna w Bożym planie. Czesławo, Twoje słowa sprawiają, że czuć tę wielkość i świętość Boga, jakby unosiły się w powietrzu. Dziękuję, że potrafisz tak pięknie oddać to, co czasem trudno ubrać w słowa.