Sarah Ferrie (ilustracja z książki „Memoirs of Aunt Sarah”, wspomnień o „cioci Sarze” napisanych przez Minnę Edgar)
Od pierwszej dystrybucji „Pokarmu dla myślących chrześcijan” w Anglii [1881 r.] wiele zainteresowanych jednostek było w kontakcie z Pastorem [C.T. Russellem], a w roku 1883 w północnym Londynie została zainicjowana grupa do badania i dyskutowania tych rzeczy w domu dość niezwykłej kobiety i jej męża.
Elizabeth Horne była typem osoby, która po uzyskaniu wyjaśnienia Boskiego Planu, które rozwiewało jej wszystkie teologiczne wątpliwości i obawy, musiała opowiedzieć je innym. W przeciągu kilku lat wraz z innymi ze swojej grupy prowadziła ona w Hyde Parku w Londynie spotkania na otwartym powietrzu, być może pierwsze „publiczne zebrania”, które stały się tak wyrazistą cechą społeczności w latach późniejszych. Zapisano, że ta budząca respekt dama głosiła w parku przez trzy godziny bez przerwy, wobec „uważnych, pełnych szacunku tłumów zdyscyplinowanych, wyglądających na zadumanych ludzi, którzy zbierali się, by słuchać”, by zacytować zapisy. Nieco później, w roku 1891, zorganizowała ona zgromadzenia na pierwszą wizytę Pastora Russella w tym kraju, goszcząc go w swoim domu, z czego wynika, że była równie dobrym organizatorem co kaznodzieją.
(…)
Temu zastrzykowi świeżej krwi dla stolicy, wraz z pojawieniem się w roku 1896 Forest Gate, towarzyszył podobny rozwój w drugim mieście Wielkiej Brytanii, Glasgow. Od kilku lat pewna pani Hodge, członek pierwotnej grupy z Glasgow, próbowała nawrócić swoją własną siostrę, Sarę Ferrie (znaną późniejszym pokoleniom społeczności jako „Ciocia Sara”). Po przeczytaniu pierwszych trzech tomów „Wykładów Pisma Świętego” w roku 1897 Sara Ferrie została przekonana. Będąc osobą o zdecydowanych przekonaniach i najwyraźniej nieograniczonej energii, w roku 1898 rozpoczęła ona wieczorne spotkania na terenie własnej firmy i niezwłocznie przystąpiła do ewangelizowania swoich klientów i kontaktów biznesowych. Ilustracja jej niekonwencjonalnych metod wiele lat później została opowiedziana przez obserwatora, który wraz z grupą szkockich braci w 1906 roku był na dworcu kolejowym, odprowadzając gościa z Ameryki. Gdy pociąg stał na stacji, Ciocia Sara podeszła do motorniczego, wychylającego się ze swej kabiny i czekającego na sygnał do odjazdu, wręczyła mu kilka traktatów i poleciła mu : „Jedź bardzo ostrożnie, ponieważ jeden z synów Króla jest w pociągu”. Natychmiastowa reakcja motorniczego nie jest zapisana, lecz długoterminową konsekwencją było to, że przyszedł on do prawdy i był obecny na dużej konwencji w Glasgow dwa lata później, gdy Pastor Russell odwiedził to miasto. Nie można oprzeć się pokusie stwierdzenia, że ta Sara Ferrie być może była w Glasgow wersją Elizabeth Horne z Londynu!
[Sara Ferrie była ciocią Johna, Mortona i Minny Edgarów i miała wpływ na poznanie przez nich ewangelii]
_________
Źródło: A. O. Hudson, Badacze Biblii w Brytanii. Historia stu lat
Zobacz inne świadectwa.