Ludzie często windują drugich wysoko w górę, ale u Boga jest to nieco inaczej. Z jakiego więc powodu Pan Jezus został tak wysoko wyniesiony przez Boga?
„Który, będąc w kształcie Bożym, nie poczytał sobie tego za przedmiot pożądania równym być Bogu, ale wyniszczył samego siebie, przyjąwszy kształt niewolnika, stawszy się podobny ludziom; I postawą znaleziony jako człowiek, sam się poniżył, będąc posłusznym aż do śmierci, a to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię; Aby w imieniu Jezusowem wszelkie się kolano skłaniało, tych, którzy są na niebiesiech i tych, którzy są na ziemi, i tych, którzy są pod ziemią.”
– List do Filipian 2:6-10
Pierwsze zbawienie, które udziela, to zbawienie nie do życia wiecznego, ale od śmierci Adamowej. Ono pozwala człowiekowi na ubieganie się o życie wieczne.
Pan Jezus został wywyższony przez swoje posłuszeństwo i uniżenie.
Wykład wygłoszony przez brata Czesława Rucińskiego na spotkaniu zboru w Bydgoszczy, 19 marca 2023 roku:
Nasz Pan nie oczekiwał pomników, medali, ale ustanowił tylko Pamiątkowej swojej ofiarniczej śmierci.
„A on jest ubłaganiem za grzechy nasze; a nie tylko za nasze, ale też za grzechy wszystkiego świata.”
– 1 Jana 2:2
On umarł nie tylko za swoich przyjaciół, ale za grzechy całego świata. Czy ludzkość wie o tym? Nie, ale dowie się w słusznym czasie.
Bóg, Ojciec święty, posłał na świat swojego Syna. Jedyny prawdziwy Ojciec święty i Bóg nas wszystkich (Jana 17:3).
„Patrząc na Jezusa, wodza i dokończyciela wiary, który dla wystawionej sobie radości, podjął krzyż, wzgardziwszy sromotę, i usiadł na prawicy stolicy Bożej.”
– List do Hebrajczyków 12:2
Celem Jezusa było czynić wolę Bożą, nie gmatwać nauk, nie mieszać, ale wydać świadectwo Prawdzie.
Jezus nie cofnął się ani na krok. On nie cofnął się nawet na centymetr. Spokojnie, w zrównoważony sposób, ale zawsze i wszędzie głosić Prawdę.
Co mówi Słowo Boże? Jezus uczynił tyle cudów, ale nie uwierzyli Mu. Zamiast wzbudzać to w Żydach szacunek i miłość, Jego dobre uczynki wzbudzały w nich tym większą nienawiść.
Cierpienia i próby naszego Pana był drogą do Jego udoskonalenia i wywyższenia. Jezusa nie dziwiło, że ktoś go zdradził, że ktoś innych się go zaparł. Bo to wszystko zapowiedziane przez proroków.
Jaka to lekcja dla nas? Posłuszeństwo jest lepsze niż ofiara. Najpierw sprawiedliwość, potem miłość.
Dla Ojca także było cierpieniem wiedzieć cierpienie syna, ale było radością widzieć Jego miłość i determinację w poświęceniu.
„Tedy rzekł: Oto idę, abym czynił, o Boże wolę twoję; znosi pierwsze, aby wtóre postanowił.”
– List do Hebrajczyków 10:9
Kiedy pod krzyżem uczeni w Piśmie mówili: „Zejdź z krzyża, a ci uwierzymy!”, była to wielka próba, ale nasz Pan wytrwał, pełniąc wolę Boga aż do krzyżowej śmierci.
Gdy żołnierze przyszli po Jezusa, nie uciekał, śmiało spytał: po kogo przyszliście? Po popędliwej reakcji Piotra, uleczy ucho Malchusa. Gdy Piłat mówił: mam moc ciebie wypuścić! Jezus odpowiedział: nie miałbyś żadnej mocy nade mną, gdyby ci nie była dana z góry.
„Ojciec załatwi ci dobre miejsce” – czasami ludzie tak mówią. U Pana było inaczej. On oddał wszystko dla wspólnej sprawy Ojca i Jego, i za to został nagrodzony.
10-go Nisan Jezusa chciano obwołać królem. 14-go Nisan ci sami ludzie wołali: „Ukrzyżuj go!”. Nie kierujmy się tym, co mówi tłum. Naszym kierunkiem ma być Słowo Boże.
„Albowiem należało na tego, dla którego jest wszystko i przez którego jest wszystko, aby wiele synów do chwały przywodząc wodza zbawienia ich przez ucierpienie doskonałym uczynił.”
– List do Hebrajczyków 2:10
Lud Boży dalej jest niezrozumiany tak jak Pan był niezrozumiany. W coś tam wierzą, z ludźmi się za bardzo nie spotykają, jacyś fanatycy. „Dziwowisko dla świata” (por. 1 do Koryntian 4)
Bóg prowadzi lud Boży trudnymi ścieżkami, są jak śmieci tego świata. Po co ich w taki sposób rozwija? By razem z Jezusem i razem z Abrahamem mogli błogosławić w przyszłości wszystkie narody ziemi (1 Mojżeszowa 22:16-18).
Prawda nie jest dziś udzielana jako ciekawostka, ale jako moc przeobrażająca Jego lud.
Dzieje Ap. 7:59-60: SZCZEPAN (wspaniałe, przebaczające, kochające serce tego człowieka; jego modlitwa pociągnęła później SZAWŁA – ap. Pawła)
Łuk. 23:34: PAN JEZUS. „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”
Cały 11 rozdział Listu do Hebrajczyków mówi o wiernych sprzed misji Pana Jezusa. Wersety 37:38 – kamienowani, piłą przecierani…
Bóg zawsze miał i do dzisiaj ma swój lud na ziemi, który stara się iść śladem starożytnych godnych, a zwłaszcza śladem Jezusa i wiernych Wieku Ewangelii. Próbą były i nadal są wiara i posłuszeństwo (Abraham, Marcin Luter itd).
Boskie pragnienie wobec nas dzisiaj: szczere posłuszeństwo. Jednak nic nie dzieje się z ludem Bożym przypadkiem. Gdzie jesteśmy? W SZKOLE CHRYSTUSOWEJ. W tej szkole możemy kształtować nasze wnętrza. Pan będzie nam pomagał. My byśmy chcieli czasami inaczej, ale Pan chce nam dopomóc zobaczyć różne rzeczy w nas. Są rzeczy bardziej widziane i bardziej ukryte, ale Bóg każdego z nas z osobna wychowuje i ćwiczy.
Nawzajem wspierajmy się i pomagajmy sobie. Bóg pragnie naszego społecznego miłowania się, a w prawdziwej miłości będzie cierpliwość, przebaczenie. Nie ma w miłości furii, trzaskania drzwiami. „Bo mnie zdenerwował/a”. To nie daj się zdenerwować! 🙂 (1 Piotra 2:21-23)
Wspaniałomyślność, przykrywanie słabości drugich miłością – to cechy właściwe dla chrześcijańskiej społeczności. Patrzmy na Jezusa i na Jego wielką ofiarę.
„Przetoż przyobleczcie jako wybrani Boży, święci i umiłowani, wnętrzności miłosierdzia, dobrotliwość, pokorę, cichość, cierpliwość, Znaszając jedni drugich i odpuszczając sobie wzajemnie, jeźli ma kto przeciw komu skargę: jako i Chrystus odpuścił wam, tak i wy.”
– List do Kolosan 3:12-13
Każdego dnia błądzimy i upadamy, więc starajmy się być podobnie wspaniałomyślni jak Jezus, który nam przebacza. Także w świecie między ludźmi starajmy się przeprosić, pokazać cos swoim przykładem.
„Mówiących głosem wielkim: Godzien jest ten Baranek zabity, wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo.”
– Objawienie 5:12