1 list św. Pawła do Koryntian 15:21-23
Bo skoro przez człowieka śmierć, przez człowieka też powstanie umarłych. Gdyż jak w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą. Ale każdy w swoim rzędzie, Chrystus jako pierwiastek, a potem ci, co są Chrystusowi, w dniu Jego powtórnego przyjścia.
Kiedyś w sposób jak najbardziej nieżyczliwy i niesprawiedliwy pojmowaliśmy oświadczenie Biblii, że Stwórca potępił wszystkich z rodu Adama wraz z nim z przyczyny jego „pierworodnego grzechu”. Teraz jednak, w świetle coraz jaśniejszego odsłaniania Słowa Bożego, mamy przywilej patrzeć inaczej. Obecnie zauważamy nie tylko, że Bóg nie popełnił żadnej niesprawiedliwości wobec dzieci Adama, lecz przeciwnie – że w tej bardzo szczególnej kwestii okazał im wielką łaskę i że Jego postępowanie było ogólnie w interesie ludzkości. Obawiamy się, że stwierdzenie to wyda się paradoksalne dla tych, którzy nie uzyskali jeszcze właściwego poglądu na Boski plan.
Wieczne męki w piekle – najbardziej szkodliwa nauka chrześcijaństwa
Kluczem do usunięcia trudności jest odpowiednie postrzeganie kary nałożonej na Adama i jego rodzaj. Błędny, niebiblijny pogląd na tę karę, pochodzący z „ciemnych wieków”, uczy, że Bóg skazał Adama i Ewę oraz każde dziecko, jakie się im urodziło, na wieczne tortury z rąk diabłów. To niebiblijne, irracjonalne spojrzenie na zapłatę za grzech pierworodny spowodowało całą naszą trudność. W istocie, niezawodnie można stwierdzić, że żadna inna fałszywa nauka wyznawana przez lud Boży nie odwiodła kiedykolwiek tak wielu inteligentnych umysłów od Boga i od społeczności Kościoła.
Chrześcijanie w sercu odrzucają te wyznaniowe błędne wyobrażenia o Bogu i Jego Słowie. Tym niemniej jednak temat ten nie jest dla nich jasny; boją się oni, że wyrzeczenie się doktryny wiecznych mąk w piekle oznaczałoby odrzucenie Biblii i utratę wiary. I na tym właśnie polega ich błąd. Większość wyznawców chrześcijaństwa nie jest badaczami Biblii. Wiedzą, co MYŚLEĆ o Biblii, czego, jak SĄDZĄ, ona uczy, co im POWIEDZIANO, że jest jej nauką i czego W MYŚL katechizmu naucza. Nigdy jednak nie przeprowadzili osobiście krytycznego badania Biblii, aby się dla samych siebie NAUCZYĆ, co naprawdę jest jej nauką, aby mieć dla swojej wiary owo: „Tak mówi Pan!”.
„Zapłatą za grzech jest śmierć”
Chociaż czytaliśmy naszą Biblię w przeszłości, to przypisaliśmy jej na podstawie wyznań wiary z mrocznego czasu szkodliwy błąd, że gdy Słowo Boże oświadcza, iż śmierć jest karą za grzech, to tak naprawdę oznacza to coś odwrotnego ? życie, wieczne życie w wiecznych męczarniach.
Kto był upoważniony, żeby przekręcić owe natchnione słowa w tak diabelski sposób? Kto miał prawo dodać coś do Bożego Słowa i w taki sposób pozbawić znaczenia jego prawdziwą naukę? Oto słowa Apostoła: „Albowiem zapłata za grzech jest śmierć; ale dar z łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” ? Rzym. 6:23. Jakież stwierdzenie mogłoby być prostsze? Dla niegodziwych w ogóle nie ma gwarancji życia, ani w przyjemności, ani w bólu. Oni znajdują się pod wyrokiem śmierci ? zniszczenia. Życie wieczne jest DAREM i zostanie dane jedynie tym, dla których będzie błogosławieństwem, którzy przyjmą je przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Wszyscy inni doświadczą jak najbardziej kary śmierci, którą Bóg zapowiedział ojcu Adamowi i jego potomstwu, gdy grzech pojawił się na świecie.
Udajmy się do Księgi Rodzaju i zwróćmy uwagę na oświadczenia skierowane do naszych pierwszych rodziców odnośnie grzechu i kary zań. Zauważmy, że bez przekręcania teologii nie będziemy mieć żadnej trudności z tym, jak zrozumieć Boski wyrok, tak jak wyraźnie zrozumieli go nasi pierwsi rodzice. Wyrok wypowiedziany przeciwko ojcu Adamowi za jego nieposłuszeństwo brzmiał: „Śmiercią umrzesz”, „boś proch, i w proch się obrócisz”; „Przeklęta będzie ziemia dla ciebie, w pracy z niej pożywać będziesz po wszystkie dni żywota twego. A ona ciernie i oset rodzić będzie tobie … aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty” (1 Mojż. 2:17, 3:17?19). Jak pięknie proste, jasne i sensowne! Bóg zabrał naszym pierwszym rodzicom przywilej życia, ponieważ nie wykorzystali swego błogosławieństwa w zgodzie z Jego prawem.
„Wszyscy w Adamie – wszyscy w Chrystusie”
Nie byłoby żadnej nadziei przyszłego życia, dobrego lub złego, gdyby Bóg w swoim miłosierdziu nie zapewnił Zbawiciela ? Dawcy życia ? jak słowo to oddaje tekst syriacki. W Boskim właściwym czasie przedłożył On swemu Synowi, Logosowi, możliwość stania się Odkupicielem człowieka. Logos stał się ciałem (Jan 1:14) i posłusznie dał samego siebie na śmierć ? „zakosztował śmierci za KAŻDEGO” [Hebr. 2:9 NB]. Jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wyrok śmierci przyszedł na ród Adama, tak i przez posłuszeństwo „człowieka Jezusa Chrystusa” aż do śmierci usprawiedliwienie do życia przyszło na cały rodzaj ? możliwość powrotu do pierwotnej doskonałości, jaką posiadał Adam, zanim upadł.
Teraz widzimy mądry powód dozwolenia na to, żeby wyrok przeszedł z powodu nieposłuszeństwa jednego człowieka na wszystkich jego potomków. W ten sposób jedna ofiara za grzech mogła uczynić możliwym pojednanie całej ludzkości.
List do Koryntian
Przeczytajmy teraz nasz tekst (1 Kor. 15:21-23) i przeniknijmy głębię jego piękna i mocy. Zmartwychwstanie ludzkości ze stanu grzechu, śmierci i grobu do pełnej doskonałości i wyobrażenia Boga, od jakiego rodzaj ludzki odpadł w Adamie, jest zbawieniem, jakie Bóg przygotował dla wszystkich. Kto zaniedba osiągnięcia pełnego odwrócenia się od stanu grzechu i śmierci, sam poniesie odpowiedzialność za odrzucenie chwalebnych ustaleń, jakie Bóg poczynił przez Chrystusa i w Chrystusie.
Pierwsze zmartwychwstanie
Bóg dzieli zbawienie ludzkości na dwie części: jedna to zbawienie Kościoła do duchowej natury, a druga ? zbawienie świata do doskonałej ludzkiej natury. Tę pierwszą realizuje On w ciągu obecnego Wieku Ewangelii. Drugiej dokona przez Chrystusa i Kościół w ciągu Wieku Tysiąclecia ? podczas królowania Mesjasza przez tysiąc lat.
Kościół, „mała trzódka” świętych, którzy są powoływani, ćwiczeni i sprawdzani na wąskiej drodze w czasie obecnego Wieku, mają stanowić klasę „pierwszego zmartwychwstania” i staną się Oblubienicą Chrystusa. Połączą się oni z wielkim Odkupicielem w Jego przyszłej pracy. Będą uczynieni podobnymi do Niego, zostaną przemienieni z natury ziemskiej do niebiańskiej, dzieląc Jego chwałę, cześć i nieśmiertelność. Po uwielbieniu Kościoła zostanie pod całym niebem zainaugurowane Królestwo Boże. Wtedy dla całej ludzkości rozpocznie się błogosławienie, zbawianie, podnoszenie, zmartwychwstanie ze stanu grzechu i śmierci ? nie do stanu duchowego, lecz do doskonałego, ziemskiego życia w doskonałym, ziemskim domu ? w przywróconym raju.
„Kto chce, niech bierze wodę żywota darmo”
Wszyscy chętni (Obj. 22:17) i posłuszni będą błogosławieni przez wielkiego Dawcę życia, który dziewiętnaście wieków temu umarł, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, i który tymczasem wybiera tych, co połączą się z Nim w pracy podnoszenia ludzi. Z tą klasą Oblubienicy będzie On panował, by błogosławić wszystkie narody ziemi. A o dobrowolnie nieposłusznych, świadomie niepobożnych czytamy: ?Wszystkich niepobożnych wytraci? (Psalm 145:20). Nie będzie ich On przechowywał na mękach albo w jakiś inny sposób. Umrą śmiercią wtórą.
Nikt jednak nie umrze wtórą śmiercią z powodu przestępstwa Adamowego. Chrystus umarł za to przestępstwo i uwolni od niego Adama oraz cały jego rodzaj, nawet jeśli poniosą odpowiedzialność za każdą dobrowolną winę, otrzymując za to plagi bądź karanie w tym celu, żeby nauczyli się miłować sprawiedliwość i nienawidzić nieprawości (Dzieje Ap. 3:19-23).
Dziękuję Bogu za to światło wyrozumienia odnośnie pogańskiej nauki o wiecznych mekach, i za Odkupiciela- Pana Jezusa, który dał przez swą śmierć ofiarniczą każdemu człowiekowi sposobność uzyskania zycia wiecznego- daru Bożego. Allelujah!