Wykład ze spotkaniu zboru Pana w Bydgoszczy, 24.04.2022 r.
***
Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta. (Przyp.Sal.16:31)
Przyp. Sal. 25:28 :
BG Mąż, który nie ma mocy nad duchem swoim, jest jako miasto rozwalone bez muru.
BT Miastem odkrytym, bez murów, jest człowiek nieopanowany.
BW Człowiek nieopanowany jest jak miasto z rozwalonym murem.
UBG Człowiek, który nie panuje nad swoim duchem, jest jak miasto zburzone i bez muru.
Definicje
wola, psychol., filoz. dyspozycja człowieka do świadomego i celowego regulowania swego postępowania, do podejmowania decyzji i wysiłków w celu realizacji zamierzonych działań, zachowań, postaw, a zaniechania innych, zwłaszcza jeżeli działania te są związane z przezwyciężeniem wewnętrznych lub zewnętrznych przeszkód.
Wola – cecha jednostek przeważnie samoświadomych, umożliwiająca i wspomagająca reagowanie, ogólne działanie i podejmowanie świadomych decyzji
Wola
- zdolność psychiczna człowieka do świadomego i celowego regulowania swego postępowania
- to, czego ktoś chce, co ktoś postanowił
Wola to zdolność do stawiania i realizowania celów w sytuacjach, które wymagają pokonania pewnych przeszkód, podjęcia decyzji, rozwiązywania konfliktów. / MEP –edycja 2002 /
Wola – dyspozycja psychiczna człowieka do świadomego i celowego regulowania swego postępowania, do podejmowania decyzji i wysiłków w celu realizacji pewnych działań, przyjęcia pewnych postaw, a zaniechania innych. / Sł. j. pol./
Wola jest to najwyższa duchowa władza zdolna chcieć lub nie chcieć, postanowić, dążyć do wykonania i wykonać myśl czy plan, który się podoba i uznany jest przez rozsądek i sumienie.
/ Konkordancja /
Synonimy ( wyrazy bliskoznaczne):
- Chęć (wola, pragnienie)
- Życzliwość (dobra wola)
- Testament ( ostatnia wola)
- Wytrwałość (silna wola)
- Bezsilność (słaba wola)
- Nieżyczliwość (zła wola)
Przykłady użycia słowa
- Coś jest zgodne z czyjąś wolą. Dać wyraz swej woli.
- Opanować się całym wysiłkiem woli.
- Podporządkować się czyjejś woli. Kształcić wolę.
- Narzucać komuś swoją wolę.
- Nie mieć swojej woli – być uzależnionym od kogoś, nie być samodzielnym,
- mieć słabą wolę.
Co ma wpływ na podejmowane przez nas decyzje?
- doświadczenie
- wychowanie
- wiedza
- charakter
- sumienie
- temperament
- uczucia
- wiara
- impuls
Mamy wolę – zdolność chcenia, pragnienia.
To czego pragniemy (intencje), jak bardzo pragniemy i co w tym kierunku robimy zależy
od w/w spraw.
Śmierć ludzkiej woli: kiedy, jak, co to znaczy?
Książka pytań s.716 : Musisz mieć wolę, aby czynić wolę Bożą zanim zaczniesz ją czynić.
Cytaty:
Manna 4 maja : … nigdy nie bądźmy niedbali względem woli lub / czyli / intencji rządzących naszym postępowaniem w życiu, lecz pamiętajmy, że każde zaniedbanie będzie oznaczało proporcjonalną utratę duchowego życia.
Manna 1 lipca : … jeśli nasza wola jest martwa, a Pańska w pełni przyjęta w jej miejsce w myśli, słowie i działaniu – to znaczy, że pełnimy wolę Bożą…
Tom VI s.744 : Ale chociaż dawna wola jest porzucona zupełnie i na zawsze, chociaż jest uznana za martwą / przez Pana i przez wszystkich, którzy z tego stanowiska zapatrują się na tę sprawę / chociaż i ciało uważa się za umarłe pod względem grzechów, ale żywe dla Boga, ożywione Jego obietnicami i oddane pod kontrolę nowej woli – to jednak ta śmierć ciała i jego woli, oraz to wskrzeszenie ciała jako służącego nowej woli, aby służyło Panu i Prawdzie na zasadach złotej reguły, jest tylko sprawą poczytaną. Stan „umarły” i stan „żywy” wymagają ustawicznej kontroli…. 1Kor.9:27 (Ale karzę ciało moje i w niewolę podbijam, abym snać innym każąc, sam nie był odrzucony.)
Manna 16 lipca: Miara napełnienia się duchem wiary i posłuszeństwa będzie odpowiadała mierze naszego opróżnienia się z ducha samolubstwa. /…/ Napełnienie Duchem dla uczniów Chrystusowych oznacza zdominowanie ich przez pierwszorzędne łaski, harmonijnie do siebie dostosowane..
Manna 2 września : Prawda otrzymana przez ducha powoduje posłuszeństwo. A posłuszeństwo zawsze powoduje oczyszczenie przez Prawdę naszego umysłu I serca, usuwając z nich grzech, błąd , samolubstwo i światowość. Prawda dokonuje jeszcze więcej: ona buduje w każdej dobrej myśli, zalecie, słowie i uczynku. Pobudza nas do pozostawania umarłymi dla siebie i świata, a żywymi
dla Boga, do wzrastania w wiedzy, do czuwania, modlitwy, służby, budowania charakteru i wytrwałości wobec zła.
Książka pytań s. 714 mówi o takiej sytuacji : …że wola ciała okazała się tak mocna, że wola Nowego Stworzenia nie zdołała jej pokonać…
Książka pytań s. 327 : …istotnie mamy coś nowego, że jesteśmy nowymi w porównaniu z tym cośmy przedtem byli, w tym znaczeniu, że mamy nowy umysł, i że Bóg liczy się z nowym umysłem, a nie z ciałem. Jeżeli tedy Bóg liczy się z nowym umysłem, to musi to być w istocie nowy umysł, nowa wola, nowy cel, nowy zamiar.
Wolna wola, wolność woli, jeden z podstawowych elementów antropologii chrześcijańskiej – oznacza, że człowiek … w decyzjach dotyczących wyboru między dobrem a złem nie jest bez reszty zdeterminowany czynnikami od siebie niezależnymi…. / MEP – edycja 2002 /
Wolna wola a determinizm:
E1, s. 379 – Kolejna rzecz mocno uderza w materializm: odrzuca on wolną wolę. Jak ujmuje to Strecker, materialiści uważają, że wola człowieka podlega kontroli praw fizycznych. Tak więc z konieczności postępuje on tak, jak musi, choć przyznaje , iż naiwnie wyobraża sobie, że jest wolny, ponieważ wybiera to chce. Dodaje jednak, że chce tego, czego pragnie zgodnie z niezmiennym prawem swej istoty, które zmusza go do wyborów zgodnych ze składem swoich atomów. Jest to z pewnością nieprawda, i to z wielu powodów. Na przykład, powodowany zasadą, często wybiera, czego nie chce, a często nie wybiera tego, co lubi robić. Równie często przestaje lubić to, poprzednio lubił , a zaczyna lubić to, czego poprzednio nie lubił, lub też staje się obojętny na to, co kiedyś lubił lub nie lubi. Jesteśmy świadomi wolnego wyboru – niekiedy o oparciu wyłącznie o zasady, niekiedy wyłącznie o przesądy, a niekiedy w oparciu o jedno i drugie. We wszystkich przypadkach wiemy, że gdybyśmy chcieli, moglibyśmy wybrać inaczej. Naszej wolnej woli dowodzi także to, że po namyśle żałujemy naszego wcześniejszego wyboru i odwołujemy go. Materializm, który temu zaprzecza, sprowadza człowieka do maszyny lub – jak nazywają go niektórzy z nich – do świadomego automatu zmuszonego do podejmowania decyzji i działania przez ślepe prawa fizyczne. Takie zdegradowanie ludzkiej natury, i to w przeciwieństwie do faktów doświadczenie i świadomości, mocno świadczy przeciwko niemu.
Ci, którzy odrzucają wolną wolę człowieka, odrzucają jego moralną odpowiedzialność.
Teologiczny problem to, jak pogodzić wolną wolę z uprzednią wiedzą Boga, wszechwiedzą, przewidzeniem.
Człowiek niedoskonały, a wolna wola ( skłonności upadłej natury):
Rzym. 7, 14-25
14 Wiemy przecież, że Prawo jest duchowe. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu. 15 Nie rozumiem bowiem tego, co czynię, bo nie czynię tego, co chcę, ale to, czego nienawidzę – to właśnie czynię. 16 Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, to tym samym przyznaję Prawu, że jest dobre. 17 A zatem już nie ja to czynię, ale mieszkający we mnie grzech.
18 Jestem bowiem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać – nie. 19 Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię właśnie zło, którego nie chcę. 20 Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka. 21 A zatem stwierdzam w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, narzuca mi się zło. 22 Albowiem wewnętrzny człowiek [we mnie] ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym. 23 W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i bierze mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach. 24 Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, [co wiedzie ku] tej śmierci? 25 Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego! Tak więc umysłem służę Prawu Bożemu, ciałem zaś – prawu grzechu.
Co zrobić, byśmy wybierając, korzystając z wolnej woli, wybierali to, co dobre?
Ps. 37:5,6 Spuść na Pana drogę twoję i ufaj w Nim, a on wszystko uczyni; i wywiedzie jako światłość, sprawiedliwość twoję.
Poznawanie woli Bożej:
Bóg nas prowadzi do poznania swej woli (Filip.2:13 Bóg jest, który sprawuje w nas chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego)przez:
Swoje Słowo – 2 Tym. 3:16 Wszystko Pismo od Boga jest natchnione, i pożyteczne ku nauce, ku strofowaniu, ku naprawie, ku ćwiczeniu, które jest w sprawiedliwości.
Swoją Opatrzność – zewnętrzne okoliczności, przeszkody ( ich pokonanie wymusza powrót do zasad), skuteczne przy szczerej postawie serca.
Swego Ducha – boże myśli, pragnienia, uczucia.
1 Piotr.1:22 Oczyszczając dusze wasze w posłuszeństwie prawdy przez ducha świętego ku nieobłudnej braterskiej miłości, z czystego serca jedni drugich miłujcie uprzejmie.
2 Piotr. 1: 5-8
Dlatego też właśnie wkładając całą gorliwość, dodajcie do wiary waszej cnotę, do cnoty poznanie, do poznania powściągliwość, do powściągliwości cierpliwość, do cierpliwości pobożność, do pobożności przyjaźń braterską, do przyjaźni braterskiej zaś miłość. Gdy bowiem będziecie je mieli i to w obfitości, nie uczynią was one bezczynnymi ani bezowocnymi przy poznawaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Gal. 5:22 Ale owoc Ducha jest miłość, wesele, pokój, nieskwapliwość, dobrotliwość, dobroć, wiara, cichość, wstrzemięźliwość.
Te cechy (łaski) filtrują to, co pojawia się w naszym umyśle i umożliwiają podjęcie właściwej decyzji, zgodnej z wolą Bożą.
„KTO PANUJE SERCU SWEMU LEPSZY JEST NIŻELI TEN CO DOBYŁ MIASTO”.
Nie powinniśmy zapominać faktu, iż mamy być „współpracownikami Bożymi” w uskutecznianiu tego wielkiego dzieła, jakie ma być dokonane w nas przez odnowienie naszego umysłu. Walka ze samym sobą jest największą walką i mamy zapewnienie Słowa Bożego, że Kto panuje sercu swemu (swemu własnemu umysłowi, swej woli) lepszy jest niżeli ten co dobył miasto, bo na ile kto zwyciężył samego siebie na tyle nauczył się używać mocy prawdziwego charakteru we właściwym kierunku – w kierunku panowania nad sobą.
Aby się zaś powolnością naszego postępu nie zniechęcać, należy pamiętać, iż ostatecznie zdobywa się kontrolę nad własnym duchem, czyli nad naszym umysłem a zarazem jest możliwe doprowadzenie go do zupełnej uległości i harmonii z Panem i na ile to możliwe do harmonii z tymi, którzy są z Nim w zgodzie a jak informuje nas o tym apostoł, dochodzi się do tego stopniowo przez wytrwanie w uczynku dobrym (Rzym.2:7) i przez spoleganie na Boskim zapewnieniu udzielenia nam Jego łaski i pomocy w każdym czasie potrzeby.
Kierujmy więc całą naszą energię ku temu ostatecznemu i zacnemu rozwojowi. Niechaj on będzie naszym sztandarem, naszym ideałem i celem, a choć będziemy raz po raz upadać to, gdy będziemy biegli właściwie to nawet upadki nasze będą nas wzmacniały, bo każdy upadek pomoże nam do lepszego rozeznania słabej strony naszego charakteru wynikające z pierworodnego grzechu. A gdy każdą słabą stronę naszego charakteru spostrzeżemy i na nią na przyszłość będziemy zwracać pilniejszą uwagę, to przy łasce Bożej i pod kierownictwem naszego wielkiego Nauczyciela, przez Jego Słowo i opatrznościowe kierownictwo, dojdziemy z czasem do tego pożądanego stanu, gdzie znajdziemy się w zupełnej zgodzie z wolą Bożą.
Tacy, spoglądając wstecz widzą, że nawet ich upadki wczas spostrzeżone pobudzały ich do wznoszenia lepszych fortyfikacji przeciwko atakom onego nieprzyjaciela, oraz słabościom ciała; poznają więc że takowe były pod nadzorem Pana, obracane na ich dobro zgodnie z Jego obietnicą iż „tym, którzy miłują Boga wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu”. – Rzym.8:28.
Manna 24 kwietnia:
Ale które padło na ziemię dobrą, ci są, którzy w sercu szczerym i dobrym zachowują usłyszane słowo i owoc przynoszą w cierpliwości – Łuk. 8:15
Ktokolwiek chce być ofiarnikiem, musi z konieczności być cichy, pokorny i dawać się pouczyć, gdyż w przeciwnym razie szybko zejdzie z drogi ofiarowania. Musi się także nauczyć rozwijać łaskę Pana pod kątem cierpliwości, która jest konieczna w zapieraniu się siebie, a niekiedy w znoszeniu niesprawiedliwości, gdy nie ma możliwości jej uniknięcia bez szkodzenia sprawie Pana lub Jego ludowi. Oznacza to także rozwijanie braterskiej uprzejmości, jednym słowem – rozwój zupełnej woli Bożej w naszym sercu i życiu, czyli miłości, która musi zostać osiągnięta w wielkiej i przezwyciężającej mierze, nim ukończymy nasze dzieło ofiarowania. (R 3265)
Uczciwe i dobre serce jest najlepszą rzeczą, jaką możemy posiadać. Takiemu sercu Bóg daje bowiem prawdę, w takim sercu prawda pozostaje i przez takie serce prawda działa, przynosząc obfity owoc, który ostatecznie dojrzewa w podobieństwo Boże, potrzebne wszystkim, którzy chcą mieć udział z Chrystusem w zarządzaniu sprawami Królestwa.