Choć w Słowie Bożym istnieje nieco inny podział miesięcy i lat i zawsze odnosi się on do nowiu Księżyca, świecki Nowy Rok 2024 to jednak dobra okazja, by zwrócić uwagę na przesłanie Pisma Świętego. Za podstawę użyjemy dziś 2 Listu Piotra 3:11-14 –
„”Skoro to wszystko ma się rozpłynąć, to jakimi wy powinniście być w świętym postępowaniu i pobożności; Oczekując i spiesząc się na przyjście dnia Boga, w którym płonące niebiosa rozpuszczą się, a rozpalone żywioły się roztopią. Lecz my, zgodnie z jego obietnicą, oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, abyście zostali przez niego znalezieni bez skazy i nienaganni, w pokoju”
Wykład wygłoszony przez brata Marka Bejgera na nabożeństwie noworocznym zboru Pana w Bydgoszczy, 1 stycznia 2024 roku:
1 Jana 2:15-17 – „”Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeśli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Wszystko bowiem, co jest na świecie – pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha życia – nie pochodzi od Ojca, ale od świata. A świat przemija wraz ze swoją pożądliwością, ale kto wypełnia wolę Boga, trwa na wieki.”
Starajmy się żyć z Panem, oddaleni od „obecnego złego świata”, aby nie rozpuścić się razem z nim.
Jesteśmy przechodniami, wędrowcami, dążymy do Nowego Jeruzalem.
Pamiętajmy, że kto wynosi się ponad drugimi, należy do „dzieci diabła”, Abraham taki nie był. My powinniśmy myśleć inaczej.
Ważne pomoce do rozważań na kolejny rok chrześcijańskiego życia:
– Kazanie na górze (Ewangelia wg Mateusza, rozdziały 5-7)
„[Osiem błogosławieństw:] Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy [ludzie] wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.”
– Hymn o miłości (1 List do Koryntian, rozdział 13)
„Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce. Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: z nich zaś największa jest miłość.”
Świat martwi rok 2050, 2030, 2028… To jednak nadmierna troska. „Bóg chwyta mądrych tego świata i obraca ich mądrość w głupstwo”. Świat bez Boga nie jest w stanie uratować się od zagłady, od przemijania.
Jak my dzisiaj powinniśmy żyć?
Mat. 7:1 – „Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni”. To znaczy, że to, co okazujemy drugim, tak też sami będziemy oceniani. Nie powinniśmy obmawiać, ale raczej rozumieć i pomagać.
List do Galatów 5:22-25 wymienia owoce ducha. Jeśli jesteśmy prowadzeni przez ducha świętego powinniśmy je w sobie zauważać. Są też owoce ciała, wymienione w Liście do Galatów 5:19-21.
Starajmy się żyć według ducha i pracować nad rozwojem owoców ducha. Wiara, nadzieja i miłość. Czy są to dary od Boga czy owoce, które musimy wypracować? Zalążki tych cech są darem, ale ich rozwój jest owocem.