Samotność

Powód rozważań: wojna, choroby, wiek…

1 Mojż. 2: 18:  Rzekł też Pan Bóg: Nie dobrze być człowiekowi samemu; uczynię mu pomoc, któryby była przy nim… A dał Adam imiona wszystkiemu bydłu, i ptactwu niebieskiemu, wszelkiemu zwierzowi polnemu. Lecz Adamowi nie była znaleziona pomoc, któryby przy nim była .I zbudował Pan Bóg… niewiastę i przywiódł ją do Adama.

Człowiek istota społeczna

Wielki i dobry Bóg obdarzył nas ludzi wspaniałymi możliwościami. Przygotował dla nas najkorzystniejsze warunki. Stworzył piękny świat zwierząt i roślin. A człowieka wyposażył w zdolności pozwalające cieszyć się bogactwem kolorów i dźwięków. Człowiek został też stworzony z darem rozkoszowania się obecnością drugiego człowieka. Człowiek jest istotą społeczną. Człowiek ma w związku z tym  potrzebę obcowania z drugim człowiekiem. Nie jest to możliwe, gdy jesteśmy sami. Stąd też Bóg dał Adamowi partnerkę.

Odtąd szli razem, na dobre i złe. Historia bogata jest w opisy wielu relacji międzyludzkich. Mamy wiele przykładów miłości, przyjaźni, sympatii, przynależności religijnej, narodowej, plemiennej itp. Ludzie maję wiele wspólnie przeżytych lat. Jedne więzy były i są mniej, inne bardziej zacieśnione (ważne). Istotne jest nie tylko to, że ktoś jest obok nas, ale to, kto nam towarzyszy. Czasem te relacje są tak bliskie, że wydaje się nam, iż bez nich nie moglibyśmy żyć. Dlatego nie dziwi nas lęk przed samotnością. Wypływa on z naszej potrzeby: przyjaźni, miłości, pomocy,  aprobaty, uznania, dopingu, pomysłu itp.

Nagranie wykładu wygłoszonego 15.01.2023 r. (mówi brat Leszek Szpunar)

Na początek cytaty ( Temat częsty w literaturze, czyli ważny dla nas ludzi ):

Władysław Tatarkiewicz:
Samotność jest przyjemnością dla tych, którzy jej pragną, i męką dla tych, co są do niej zmuszeni.

Karl Kraus:
Samotność byłaby idealnym stanem, gdyby można było wybrać sobie ludzi, których się uniknie.

Maksim Bahdanowicz (W kraju słonecznym, gdzie ja umieram):
Nie jestem sam, ja książkę mam…

Adam Mickiewicz (Dziady, część III):
Samotność mędrców mistrzyni.

Stanisław Gołąb:
Samotność na pustkowiu od tej w tłumie różni się ciszą.

Daniel Defoe:
Kto posiada kota, nie musi się obawiać samotności.

Katarzyna Nosowska:
Opcja: zaprzyjaźnij się z samym sobą jest idealna, a właściwie jedyna, żeby nie czuć się megasamotnym w życiu.

Paulo Coelho (Jedenaście minut):
Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

Stanisław Jerzy Lec:
Samotności, jakaś ty przeludniona!

Adam Mickiewicz (Do samotności, 1861 r.):
Samotności! do ciebie biegnę jak do wody
z codziennych życia upałów.

Aldous Huxley:
Jeśli ktoś jest odmienny, to jest skazany na samotność.

Henry David Thoreau:
Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.

Czym zatem jest samotność? Jest ona rozumiana jako:

• Brak towarzystwa i wszystko, co się z tym wiąże ( nie ma do kogo ust otworzyć ).
• Stan ducha – poczucie odosobnienia, alienacji, wyobcowania, osamotnienia – będący skutkiem wspomnianego wyżej braku towarzystwa albo z braku akceptacji innych, zrozumienia przez innych, z powodu obojętności, braku ciepła innych, pewnej wrażliwości

Towarzyszy temu często zwątpienie, brak odwagi do dalszego życia i działania. Jednym słowem zły to stan. Gdy trwa dłużej, prowadzi do destrukcji, do samounicestwienia.

Drodzy! Nie jesteśmy osamotnieni w swojej samotności; wielu ludzi zmaga się z tym poczuciem odizolowania.

Nie jest to rozważanie tylko dla „chrześcijańskich singli.” Możemy czuć się samotnie w każdej sytuacji, w każdym wieku, nawet jeśli otaczają nas ludzie,  jesteśmy w związku i  mamy wielu przyjaciół czy znajomych. Samotność jest uczuciem duszy, czujemy się odizolowani, niezrozumiani, niedopasowani do otoczenia, itd.

Czy może dotyczyć ludu Bożego?

Tak, stan ten nie jest obcy ludowi Bożemu.

By nie być gołosłownym, podam kilka przykładów, zaczerpniętych z Pisma Świętego (A pewnie wiele moglibyśmy znaleźć w naszym życiu):

1 Mojż.2:18 ( samotność Adama, o której mówi podstawowy werset )

2 Mojż. 6:9-12 (samotność Mojżesza, brak zrozumienia i akceptacji u braci Izraelitów, odbiera mu odwagę, by pójść do faraona )

1 Król.19:1-10 ( Eliasz – przeświadczenie, że jest jedynym  prorokiem  pańskim, opada go zniechęcenie )

Ijob 3; 4:5; 17:7; (nawet  pseudo-przyjaciele nie wspierali Go w jego trudnej sytuacji ; wykazał się dojrzałością, wiarą w Boga i Bogu, nie cofał się nawet przed śmiercią )Czy Boga w tym czasie nie było? To tak jak ze słońcem …

Mat.26:36-45 ( Jezus oddala się od tłumu, ale zależy mu na obecności Jego uczniów, jednak oni nie do końca się sprawdzili jako najbliżsi  )

Mat.27: 46 ( Jezus – chwilowy brak kontaktu z Ojcem; woła z obawą, do Ojca; nie był do tego przyzwyczajony; zawsze miał kontakt ze swym Bogiem i Ojcem )

Dowodzi tego również nasze życie.

Ogólnie ludzie są sami w bólu, cierpieniu, chorobie i ostatecznie śmierci. Jednak to nie jest prawdą w wypadku ludzi wierzących. ( obecność Boga w ich życiu )

Samotność i co dalej?

Wobec tego, że samotność może dopaść nawet osoby wierzące, poświęcone Bogu, musimy sobie z nią jakoś radzić.

Przypomnijmy: Nie jesteśmy osamotnieni w swojej samotności; wielu ludzi zmaga się z tym poczuciem odizolowania, lecz ci, którzy ufają Bogu, otrzymują pomoc w Jego Słowie.

Przypomnijmy: To nie jest rozważanie tylko dla „chrześcijańskich singli.” Możemy czuć się samotnie w każdej sytuacji, w każdym wieku, nawet jeśli otaczają nas ludzie,  jesteśmy w związku i mamy wielu przyjaciół czy znajomych. Samotność jest uczuciem duszy, czujesz się odizolowany, niezrozumiany, niedopasowany do otoczenia, itd.

Co zatem powinniśmy robić?

Musimy z nią (1) walczyć,  a nawet (2) wykorzystać dla swoich potrzeb

Jako że są to niepożądane stany ducha ( osamotnienie, zwątpienie ) musimy i możemy je przezwyciężać. Jest to nasz dobry bój wiary z 1 Tym.6:12 Bojuj on dobry bój wiary, chwyć się żywota wiecznego, do którego jesteś powołany, i wyznałeś dobre wyznanie przed wieloma świadkami.

W jaki sposób to czynić?

1. Skieruj wzrok na rzeczy niebiańskie

Nie wypełniaj swojej samotności pustymi, bezsensownymi sprawami, które oddziałują na nas i pogłębiają poczucie odizolowania. Nawet coś, co niekoniecznie jest złe, może nam zaszkodzić poprzez reakcje, jakie w nas wywołuje.

Wypełniajmy się tym, co niebiańskie, zamiast szukać zaspokojenia w ziemskich rzeczach.

Popatrzmy na nagrodę – nawet jeśli w dalszym ciągu „czujemy się” samotni, wiedzmy, że nasz czas na ziemi jest krótki, tymczasowy. Bóg cały czas nas widzi i w końcu będziemy ze swoim Zbawcą na wieki bliskiej społeczność z Nim i ze świętymi.

II List do Koryntian 4;17

„Albowiem nieznaczny chwilowy ucisk przynosi nam przeogromną obfitość wiekuistej chwały.”

List do Kolosan 3;1-4

„A tak, jeśliście wzbudzeni z Chrystusem, tego co w górze szukajcie, gdzie siedzi Chrystus po prawicy Bożej; O tym, co w górze, myślcie, nie o tym, co na ziemi. Umarliście bowiem, a życie wasze jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu; Gdy się Chrystus, który jest życiem naszym, okaże, wtedy i wy okażecie się razem z nim w chwale.”

2. Ufajmy Bogu i szukajmy wartościowego połączenia z Nim

Bóg jest wierny i niezależnie od tego, co akurat odczuwamy, bez względu na to, jak bardzo jesteśmy samotni, czy wszyscy nas opuścili, On jest z nami. On miłuje nas bardziej, niż kiedykolwiek bylibyśmy w stanie to pojąć i zrozumieć. Jest prawdą to, że nasze relacje i połączenie z Bogiem może zaspokoić wszelką potrzebę. Szukajmy Go, a osobiście doświadczymy Jego miłości.

Księga Izajasza 58;11

„Pan będzie ciebie stale prowadził i nasyci twoją duszę nawet na pustkowiach, i sprawi, że twoje członki odzyskają swoją siłę, i będziesz jak ogród nawodniony i jak źródło, którego wody nie wysychają.”

Ew. Mateusza 6;33

„Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane.”

List do Filipian 4;19

„A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie.”

List Jakuba 4;8

„Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was (…)”

Psalm 121;7-8

„Pan strzec cię będzie od wszelkiego zła, strzec będzie duszy twojej. Pan strzec będzie wyjścia i wejścia twego, teraz i na wieki.”

Księga Izajasza 41;10

„Nie bój się, bom Ja z tobą, nie lękaj się, bom Ja Bogiem twoim! Wzmocnię cię, a dam ci pomoc, podeprę cię prawicą sprawiedliwości Swojej.”

Ew. Mateusza 11;28

„Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie.”

I List do Koryntian 10;13 „Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść.”

3. Wypracuj wartościowe relacje, a nie czekaj, aż same pojawią się w twoim życiu.

Łatwo rozkoszować się rolą ofiary, myśleć, że nikt nie ma tak ciężko w życiu, jak ja. Zaczynamy wierzyć w argumenty, którymi szatan karmi nas, byśmy myśleli, że to prawda i zaczęli użalać się nad sobą. Przychodzi pokuszenie i sprawia, że siedzimy samotnie, zatapiamy się we własnych uczuciach, zamiast je przezwyciężyć, wyjść i zrobić coś – z innymi lub dla innych. To buduje miłość, jedność, braterstwo i społeczność; chroni przed samotnością.

List do Galacjan 6;2

„Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełnicie zakon Chrystusowy.”

Ew. Jana 15;13

„Większej miłości nikt nie ma nad tę, jak gdy kto życie swoje kładzie za przyjaciół swoich.”

List do Filipian 2;3-4

„I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie; Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze.”

4. Zbór Chrystusowy, Kościół, ciało

Jest najlepszym antidotum na samotność. Wszyscy ci, którzy naśladują Chrystusa i są ciałem Chrystusowym. W Nim stajemy się jedno, pomimo różnic; mamy społeczność w Duchu, nawet jeśli jesteśmy gdzieś sami. Mamy jeden zmysł, jednego ducha, jeden zamiar i jeden cel. Jeśli poświęcimy swoje życie, by przez osobistą wierność budować ciało Chrystusowe, to Bóg zapewni nam miejsce i służbę w tym ciele.

List do Rzymian 12;5

„Tak my wszyscy jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie, a z osobna jesteśmy członkami jedni drugich.”

I List do Koryntian 12;12

„Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż ich jest wiele, tworzą jedno ciało, tak i Chrystus.”

I List do Koryntian 12;26

„I jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeśli doznaje czci jeden członek, radują się z nim wszystkie członki.”

List do Efezjan 2;19-22

„Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus, na którym cała budowla mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu, na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu.”

Z Bogiem przy boku i Jego Duchem, który nas prowadzi, możemy żeglować po wodach samotności. Możemy otrzymać odpocznienie i pokój, który pojawia się, gdy porzucimy wszelkie wysiłki, by zaspokoić swoje ludzkie pragnienia i oddamy się całkowicie Bogu.

Co możemy wykorzystać w tej walce?

– wykorzystywanie przykładów innych chrześcijan

– modlitwa; przybliżanie się do Boga i Jezusa

– szukanie społeczności z wierzącymi, nie opuszczajcie społecznego zgromadzenia

– angażowanie się w służbę dla Boga ( braci ) – o czym wspominałem.

-pamiętanie o cennych obietnicach, dodających odwagi ( jeśli Bóg za nami…); Jezus obiecał nam:

stałą obecność Mat.28:20 – …A oto Jam jest z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata. Amen.

że odpowie na nasze prośby Mat. 7: 7 – Proście, a będzie wam dano, szukajcie, a znjdziecie ; kołaczcie, a będzie wam otworzono.

obiecał Ducha Świętego i pokój Filip. 4: 7 – A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, będzie strzegł serc waszych, i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.

Jak wykorzystać samotność?

Czemu dobremu może służyć fakt, iż nieraz popadamy w taki stan osamotnienia i zwątpienia?

• uczymy się prawdy o nas samych, dowiadujemy się jacy jesteśmy
• uczymy się współczucia, zrozumienia dla drugich
• przygotowują nas do naszej przyszłej misji ( skarb w naczyniu, w niebie)
• stajemy się silniejsi

Chciałbym jeszcze powiedzieć o chwilach samotności z wyboru, chwilach, które są nam potrzebne i które nas wzmacniają; chwilach sam na sam z Bogiem i przyrodą; chwilach, które same w sobie są modlitwą. Zbliżają nas one bardzo do Boga i napawają Jego pokojem.

Często z tej możliwości korzystał nasz Mistrz Jezus Chrystus. ( wyciszenie ) Mat. 14:12,13 A przyszedłszy uczniowie jego wzięli ciało i pogrzebali je, a szedłszy powiedzieli Jezusowi. To usłyszawszy Jezus, ustąpił stamtąd w łodzi na miejsce puste osobno; a usłyszawszy lud, szli za Nim z miast pieszo.

Jak znosimy samotność i z czego to wynika?

Różnimy się między sobą w wielu sprawach. Dotyczy to także tego, jak znosimy samotność. Zależy to od naszej osobowości, od tego, jak jesteśmy ukonstytuowani. Jedni łatwiej, inni trudniej znoszą samotność.

Dobrze jest wiedzieć, co czyni nas bardziej wrażliwymi na samotność. Kiedy wydaje się ona tak trudna, że gotowi jesteśmy poświęcić wiele, by jej nie odczuwać. Oto niektóre przypadki: Jeśli towarzyszy nam poczucie niezdolności do samodzielnego decydowania o sobie, bezradność w sytuacji osamotnienia.

Brak wiary we własne możliwości i umiejętności.

Konieczność posiadania kogoś, komu chcemy się przypodobać, na czyjej opinii bardzo nam zależy.

Potrzeba upewniania się w zakresie codziennie podejmowanych decyzji.

Te potrzeby prowadzą do obawy przed rozpadem związku czy relacji. Często prowadzi to do poszukiwania nowych, często niefortunnych znajomości. Pcha do tego lęk przed pozostaniem samym. W skrajnym przypadku takie osoby będąc same, czują się zagubione i bezradne, nie potrafią podjąć żadnych decyzji samodzielnie – nawet tych najprostszych. Można powiedzieć, że im bardziej jesteśmy uzależnieni od innych, tym trudniej jest nam znosić samotność.

Kochani!

Coś optymistycznego

Jeśli czujesz się jakbyś był całkiem sam (całkiem samotny),kiedy wybierasz stanie przy Bogu, pamiętaj że:

1. tylko osiem osób weszło na arkę
2. tylko cztery osoby wyszły z Sodomy i Gomory
3. tylko Dawid stanął przeciwko Goliatowi
4. tylko Eliasz stanął przeciwko prorokom Baala
5. tylko trzech hebrajskich młodzieńców odmówiło kłaniania się królewskim bożkom
6. tylko jedna kobieta namaściła stopy Pana Jezusa
7. tylko jeden apostoł stał pod krzyżem Jezusa.

Bycie prawdziwym chrześcijaninem może uczynić Cię samotnym, ale bycie wybraną mniejszością na końcu zawsze jest tego warte!