„Z głębokości wołam do Ciebie, Panie!” (Psalm 130:1)
„Prześladowani, lecz nie opuszczeni, powaleni, ale nie zgładzeni.” (2 Koryntian 4:9)
Zapraszamy do wysłuchania wykładu na temat przezwyciężania osamotnienia i zwątpienia. Czy uczucia takie mogą dotykać chrześcijan? Według Biblii – tak! Jednak Pan daje pomoc także, a może szczególnie w tych najtrudniejszych chwilach na naszej drodze.
Osamotnienie rozumiane jest, po pierwsze, jako:
- Brak towarzystwa?nie grozi nam dzisiaj, gdy jest nas kilkaset osób, ale gdy wrócimy do domów?
- Stan ducha ? poczucie odosobnienia, alienacji, wyobcowania, będący skutkiem
a) wspomnianego wyżej braku towarzystwa
b) z braku akceptacji innych, zrozumienia przez innych, z powodu obojętności, braku ciepła innych.
Towarzyszy temu często zwątpienie, brak odwagi do dalszego życia i działania. Jednym słowem zły to stan. Gdyby trwał dłużej prowadzi do destrukcji, do samounicestwienia.Czy może to dotyczyć ludu Bożego? Tak, stan ten nie jest obcy ludowi Bożemu.
By nie być gołosłownym, podam kilka przykładów, zaczerpniętych z Pisma Świętego:
- 1 Mojż.2:18 ( samotność Adama )
- 1 Mojż.21:9-21 ( samotność Agary )
- 2 Mojż. 6:9-12 (samotność Mojżesza )
- 1 Król.19:1-10 ( Eliasz ? jedyny prorok Pański )
- 2 Król.6: 15-17 ( sługa Elizeusza )
- Ijob 3; 4:5; 17:7; czy Boga w tym czasie nie było? To tak jak ze słońcem i ciemnymi chmurami?
- Mat. 26:36-45 ( Jezus ? uczniowie )
- Mat.27: 46 ( Jezus ? Ojciec )
Te niepożądane stany ducha ( osamotnienie, zwątpienie ) musimy i możemy przezwyciężać.
Jest to nasz dobry bój wiary z 1 Tym.6:12.
Polega on na:
- czytaniu Słowa Bożego i wykorzystywanie jego nauk
- wykorzystywaniu przykładów innych chrześcijan
- modlitwie;
- przybliżaniu się do Boga i Jezusa
- szukaniu społeczności z wierzącymi
- angażowaniu się w służbę dla Boga ( braci )
- pamiętaniu o cennych obietnicach, dodających odwagi ( jeśli Bóg za nami?);
Jezus obiecał nam:
- stałą obecność Mat.28:20
- że odpowie na nasze prośby
- obiecał Ducha Świętego i pokój ( Jak.14:26,27 )
warunek to wiara.
Czemu służy fakt, iż nieraz popadamy w taki stan osamotnienia i zwątpienia! ( ku dobremu ):
uczymy się prawdy o nas samych
uczymy się współczucia, zrozumienia dla drugich
przygotowują nas do naszej przyszłej misji ( skarb )
Chciałbym jeszcze powiedzieć o chwilach samotności z wyboru, chwilach, które są nam potrzebne i które nas wzmacniają; chwilach sam na sam z Bogiem i przyrodą; chwilach, które same w sobie są modlitwą. Zbliżają nas one bardzo do Boga i napawają Jego pokojem. Często z tej możliwości korzystał nasz Mistrz Jezus Chrystus. ( wyciszenie )