Paruzja, druga obecność lub drugi adwent. Wszystkie te określenia dotyczą powrotu Jezusa Chrystusa na ziemię. Jednak cele, sposób i znaki drugiego adwentu są często błędnie rozumiane. Oto skrótowy przegląd tego tematu:
1. Cele:
Jednym z najważniejszych jest zebranie i wyzwolenie przez Jezusa Jego Oblubienicy, małej trzódki lub Kościoła (wszystkie te określenia dotyczą tej samej grupy osób).
Główny jednak cel to błogosławienie całej rodziny ludzkiej (zarówno żywych, jak i umarłych) czasami odnowienia lub możliwością uzyskania restytucji.
Wspominają o tym Dzieje Apostolskie 3:20-21 – „I pośle Bóg tego, który był wam głoszony, Jezusa Chrystusa; którego niebo musi zatrzymać aż do czasów odnowienia [restytucji] wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków.”
Restytucja oznacza powrót do początkowego stanu; dla ludzkości oznacza to przywrócenie pierwotnego stanu przed upadkiem, kiedy ludzie zamieszkiwali ogród Eden (Księga Rodzaju 1:26-27,31, [1]). [Zobacz więcej w odpowiedzi na temat biblijnych czasów odnowienia]
2. Sposób:
W Biblii pojawiają się wypowiedzi dosłowne i przenośne. Brak rozróżnienia między nimi doprowadził do niezrozumienia oznak powrotu Jezusa. Klasyczny werset na ten temat to Dzieje Apostolskie 1:11 – „Mężowie z Galilei, czemu stoicie, wpatrując się w niebo? Ten Jezus, który od was w górę został uniesiony do nieba, powróci w taki sposób, jak Go widzieliście idącego do nieba.” Wnioskujemy z tego, że tak jak w odejściu Chrystusa uczestniczyło stosunkowo niewielu – wierni – i w tajemnicy przed innymi, taki też będzie Jego powrót. Ludzkość ogólnie nie zauważy dowodów jego obecności (przynajmniej na początku).
3. Znaki:
Jeden ze znaków powrotu Jezusa dotyczy wydarzeń w tym czasie. Ma to być okres nieustającej walki, której kulminacją będzie ogólnoświatowy kryzys nie dający się opanować. Jest on zapowiedziany w Piśmie Świętym w wyrazistych figurach retorycznych (Ewangelia wg Łukasza 21:25-27): „Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w chmurze z wielką mocą i chwałą”. Jezus przepowiada, że w tym okresie nastąpi szczególny wzrost bezbożności, a w konsekwencji upadek moralności w sferze prywatnej i publicznej. Opisuje to Ewangelia wg Mateusza 24:12 – „A z powodu rozmnożenia się nieprawości, miłość wielu oziębnie”.
_______
Źródło: „The Second Advent”, UK Bible Students, 2009.
[1] Księga Rodzaju 1:26-27,31 – „A wreszcie rzekł Bóg: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi! Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył … A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.”
„Ta sama myśl zawiera się w wersetach, które nauczają, że Jego powrót będzie w swym sposobie podobny do postępowania złodzieja w nocy (1 do Tesaloniczan 5:1-6; 2 Piotra 3:10; Objawienie 16:15). Kiedy złodziej przychodzi włamać się do jakiegoś domu, czy niesie ze sobą jasne światło i czy trąbi w trąbę, krzycząc do ludzi: „Hej, ludzie! Zbudźcie się! Idę okradać wasze domy”? Oczywiście wiemy, że nie czyni niczego takiego. Dlatego też nasz Pan nie czyni niczego takiego, gdy powraca jak złodziej w nocy. Złodziej w nocy przychodzi cicho, ukradkiem, kryjąc się w ciemnościach, stąpając bezszelestnie na podbitych butach lub boso, rozbrajając zamki i otwierając drzwi lub okna z cichą zręcznością, ukrywając w ten sposób swoją obecność przed niczego nie podejrzewającymi ofiarami. Nasz Pan przychodzi w podobny sposób, w tajemnicy przed światem. Jednak tak jak obecność złodzieja w okradanym domu, może dzięki pewnym znakom być wiadoma jego wspólnikom, którzy mogą oczekiwać go w jakimś konkretnym domu, tak i Pan obiecał, że po Swym powrocie przez pewne znaki i dowody obwieści Swoim wiernym i czuwającym świętym fakt Swego powrotu (Mateusza 24:3,30-33). Zauważmy, jak w 1 do Tesaloniczan 5:1-6 apostoł mówi nam, że świat nie będzie świadomy powrotu Pana, ponieważ powrót ten będzie podobny do przyjścia złodzieja, lecz Jego czujny i czuwający lud miał być tego świadomy. Gdyby świat widział Jego powrót naturalnym wzrokiem, oczywiście byłby tego świadomy. Brak świadomości świata dowodzi zatem, że nie zobaczy on drugiego adwentu, który z tego powodu musi być niewidzialny dla cielesnego wzroku.”
– Paul S.L. Johnson, „Tysiąclecie”, s. 203