Wieczerza Pańska (Ewangelia wg św. Łukasza 22:1,7-14)
A przybliżyło się święto przaśników, które zowią wielkanocą…
(25 marca 2021 r. o godz. 19:00 spotkaliśmy się, by wspólnie upamiętniać największe wydarzenie w historii ludzkości czyli śmierć naszego Pana Jezusa Chrystusa dla odkupienia wszystkich ludzi.)
Przed całym światem chrześcijańskim oczekiwanie Świąt Wielkanocnych. Różnie są one pojmowane. Długo kształtowała się tradycja dotycząca zarówno daty ich obchodzenia, jak i treści, które im nadano. Obrzędy, które przylgnęły do tych świąt przez lata, są najdziwniejsze i nie mają najczęściej nic wspólnego z pierwotnym świętem. Jeżeli nie dziwi baranek, to niewątpliwie budzą zdumienie i pisanki, i zajączki, i wędzonka i wiele innych elementów tej tradycjii. Mamy podstawy, by mówić o wielkim zamieszaniu w tym względzie. Jan 5:30 – …bo nie szukam woli mojej, ale woli tego, który mnie posłał.
Tak powiedział Jezus i my tak powtarzamy
Obrzędy prawdziwego Kościoła:
– Chrzest
– Pamiątka zmartwychwstania – niedziela /Dz.Ap.20:7/
– Pamiątka śmierci naszego Pana.
Wróćmy do podstawowych wersetów: Jakie święto obchodził nasz Pan z Apostołami ? – święto przaśników, które zowią wielkanocą.
Zgodnie z nakazem Boga i tradycją narodu izraelskiego obchodzono pamiątkę wydarzeń sprzed wielu lat, wydarzeń które przyniosły Izraelitom wolność.
Historia – Egipt, faraon, Izrael, ucisk, Mojżesz, zagrożenie pierworodnych, baranek, krew baranka, wielka noc -> wyzwolenie.
Czym święto przejścia było dla żydów?
– najważniejszym z obchodzonych świąt
– nie znali typicznego znaczenia
– pamiątką wydarzeń, jakie przeżyli w związku z opuszczenem Egiptu
Po wyjściu z Egiptu corocznie zabijano baranka, przypominając zdarzenia, które zaszły w Egipcie / 2 Mojż.12: 26,27 . A gdy wam rzeką synowie wasi: Cóżto z obrzędy wasze ? Tedy rzeczecie: Ofiara to przejścia Pańskiego, który przestępował domy synów Izraelskich w Egipcie, gdy zabijał Egipt, a domy nasze wyzwalał. Zatem schylił się lud i pokłonił się./
Aż do czasów Jezusa. W. 14: A gdy przyszła godzina, usiadłza stół, i dwanaście Apostołów z nim – pewien określony, zamierzony i zapowiedziany przez Boga czas /2Mojż.12:3,6 Rzeczecie do wszystkiego zgromadzenia Izraelskiego, mówiąc: Dziesiątego dnia miesiąca tego weźmiecie sobie każdy baranka według familii, baranka wedłg domu…I będziecie go chowali aż do czternastego dnia miesiąca tego; a zabije go wszystkie zebranie zgromadzenia Izraelskiego między dwoma wieczorami -mowa o czasie obchodzenia wieczerzy /.
Jezus mówił, że spożywa z nimi baranka ostatni raz , że bardzo czekał na ten moment. Odtąd dla naśladowców Jezusa zabijanie baranka przestaje być ważne. Dlaczego ?
Bowiem / 1 Kor.5: 7 / Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany jest Chrystus. Jezus udziela jeszcze ostanich lekcji – u m y w a n i e n ó g / Jan 13: 4-9 /.
Zdarzenia, w których uczestniczyli Izraelici miały typiczny charakter:
/1 Kor.5:7,8 – Wyczyśćcie tedy stary kwas, abyście byli nowym zaczynieniem, jako przaśnymi jesteście; albowiem Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany, jest Chrysts. A tak obchodźmy święto nie w starym kwasie, ani w kwasie złości i rozpusty, ale w przaśnikach szczerości i prawdy.
Były one:
– zapowiedzią przyjścia i ofiarniczej śmierci Mesjasza /zabijanie baranka w Egipcie/
– zapowiedzią przyszłego uwolnienia świata z niewoli grzechu i zła
– zapowiedzią przyszłego obchodzenia Pamiątki śmierci Jezusa / coroczne spożywanie baranka /
Nowa Pamiątka – to święto miało być obchodzone nie na pamiątke egipskiego baranka, ale na pamiątkę moją mówi Jezus / Łuk.22: 19 /, na pamiątkę Jego śmierci / 1Kor. 11: 26 / – śmierć Pańską opowiadając.
Mamy opowiadać, obchodząc tę Pamiątkę, że typ się wypełnił, że Jezus umarł, aby nas wyzwolić z jarzma grzechu i śmierci. I w tym celu Jezus ustanowił nowy obrządek.
Jak czytamy : gdy oni jedli – użył tych produktów, które jedli, nadając im nowy sens, nowe symboliczne znaczenie. Zastąpiły one baranka i zioła.
Chleb – to jest ciało moje / to przedstawia ciało moje, ludzka naturę /
Chleb przaśny – wolny od grzechu, święty, niewinny; kwas symbolem grzechu.
Wino – krew Jezusa, życie oddane przez Jezusa, Jego ofiara.
Ich jedzenie i picie – przyswajanie wiarą zasługi Jezusa.
Głębsze znaczenie chleba i wina w odniesieniu do Kościoła:
– współudział Kościoła w ofierze za grzech: 1 Kor. 10: 16,17 Kielich błogosławienia, który błogosławimy, izali nie jest społecznością krwi Chrystusowej ? Chleb, który łamiemy, izali nie jest społecznością ciała Chrystusowego ? Albowiem jednym chlebem, jednym ciałem wiele nas jest: bo wszyscy chleba jednego jesteśmy uczestnikami.
– chleb powstaje z wielu zmielonych ziaren, wino z wielu zgniecionych gron.
– wraz z odejściem tej klasy zanikło to znaczenie
Kto może uczestniczyć w obchodzeniu Pamiątki ? Poświęceni / owoc usprawiedliwienia /. Do nas indywidualnie należy udzielenie sobie odpowiedzi czy spełniamy te warunki . Czytamy w 1 Kor. 11: 27-29: A tak, ktoby jadł ten chleb,albo pił ten kielich Panski niegodnie, będzie winien ciała i krwi Pańskiej. Niechże tedy każdy samego siebie doświadczy, a tak niech je z chleba tego, i z kielicha tego niechaj pije. Albowiem kto je i pije niegodnie, sąd sobie samemu je i pije, nie rozsądzając ciała Pańskiego.
Kto spożywał baranka w Egipcie ? – Wszyscy obrzezani.
Co to znaczy ? To znaczy, że wszyscy poświęceni wszystkich czasów mają prawo i przywilej obchodzenia Pamiątki, przywilej manifestowania w symbolu tego, co przeżywają cały rok. Błogosławiony to przywilej.
1 thoughts on “Pamiątka śmierci naszego Pana”