Pamiątka śmierci naszego Pana

Wieczerza Pańska (Ewangelia wg św. Łukasza 22:1,7-14)

A przybliżyło się święto przaśników, które zowią wielkanocą…

(25 marca 2021 r. o godz. 19:00 spotkaliśmy się, by wspólnie upamiętniać największe wydarzenie w historii ludzkości czyli śmierć naszego Pana Jezusa Chrystusa dla odkupienia wszystkich ludzi.)

Symbole ciała i krwi Pana Jezusa

Przed całym światem chrześcijańskim oczekiwanie Świąt Wielkanocnych. Różnie są one pojmowane. Długo kształtowała się tradycja dotycząca zarówno daty ich obchodzenia, jak i treści, które im nadano. Obrzędy, które przylgnęły do tych świąt przez lata, są najdziwniejsze i nie mają  najczęściej nic wspólnego z pierwotnym świętem. Jeżeli nie dziwi baranek, to niewątpliwie budzą zdumienie i pisanki, i zajączki, i wędzonka i wiele innych elementów tej tradycjii. Mamy podstawy, by mówić o wielkim zamieszaniu w tym względzie. Jan 5:30 – …bo nie szukam woli mojej, ale woli tego, który mnie posłał.

Tak powiedział Jezus i my tak powtarzamy

Obrzędy prawdziwego Kościoła:

– Chrzest

– Pamiątka zmartwychwstania – niedziela /Dz.Ap.20:7/

– Pamiątka śmierci naszego Pana.

Wróćmy do podstawowych wersetów: Jakie święto obchodził nasz Pan z Apostołami ? – święto przaśników, które zowią wielkanocą.

Zgodnie z nakazem Boga i tradycją narodu izraelskiego obchodzono pamiątkę wydarzeń sprzed wielu lat, wydarzeń które przyniosły Izraelitom wolność.

Historia – Egipt, faraon, Izrael, ucisk, Mojżesz, zagrożenie pierworodnych, baranek, krew baranka, wielka noc -> wyzwolenie.

Czym święto przejścia było dla żydów?

– najważniejszym z obchodzonych świąt

– nie znali typicznego znaczenia

– pamiątką wydarzeń, jakie przeżyli w związku z opuszczenem Egiptu

Po wyjściu z Egiptu corocznie zabijano baranka, przypominając zdarzenia, które zaszły w Egipcie / 2 Mojż.12: 26,27 . A gdy wam rzeką synowie wasi: Cóżto z obrzędy wasze ? Tedy rzeczecie: Ofiara to przejścia Pańskiego, który przestępował domy synów Izraelskich w Egipcie, gdy zabijał Egipt, a domy nasze wyzwalał. Zatem schylił się lud i pokłonił się./

Aż do czasów Jezusa. W. 14: A gdy przyszła godzina, usiadłza stół, i dwanaście Apostołów z nim – pewien określony, zamierzony i zapowiedziany przez Boga czas /2Mojż.12:3,6 Rzeczecie do wszystkiego zgromadzenia Izraelskiego, mówiąc: Dziesiątego dnia miesiąca tego weźmiecie sobie każdy baranka według familii, baranka wedłg domu…I będziecie go chowali aż do czternastego dnia miesiąca tego; a zabije go wszystkie zebranie zgromadzenia Izraelskiego między dwoma wieczorami -mowa o czasie obchodzenia wieczerzy /.

Jezus mówił, że spożywa z nimi baranka ostatni raz , że bardzo czekał na ten moment. Odtąd dla naśladowców Jezusa zabijanie baranka przestaje być ważne. Dlaczego ?

Bowiem / 1 Kor.5: 7 / Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany jest Chrystus. Jezus udziela jeszcze ostanich lekcji –  u m y w a n i e   n ó g / Jan 13: 4-9 /.

Zdarzenia, w których uczestniczyli Izraelici miały typiczny charakter:

/1 Kor.5:7,8 – Wyczyśćcie tedy stary kwas, abyście byli nowym zaczynieniem, jako przaśnymi jesteście; albowiem Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany, jest Chrysts. A tak obchodźmy święto nie w starym kwasie, ani w kwasie złości i rozpusty, ale w przaśnikach szczerości i prawdy.

Były one:

– zapowiedzią przyjścia i ofiarniczej śmierci Mesjasza /zabijanie baranka w Egipcie/

– zapowiedzią przyszłego uwolnienia świata z niewoli grzechu i zła

– zapowiedzią przyszłego obchodzenia Pamiątki śmierci Jezusa / coroczne spożywanie baranka /

Nowa Pamiątka – to święto miało być obchodzone nie na pamiątke egipskiego baranka, ale na pamiątkę moją mówi Jezus / Łuk.22: 19 /, na pamiątkę Jego śmierci / 1Kor. 11: 26 / – śmierć Pańską opowiadając.

Mamy opowiadać, obchodząc tę Pamiątkę, że typ się wypełnił, że Jezus umarł, aby nas wyzwolić z jarzma grzechu i śmierci. I w tym celu Jezus ustanowił nowy obrządek.

Jak czytamy : gdy oni jedli – użył tych produktów, które jedli, nadając im nowy sens, nowe symboliczne znaczenie. Zastąpiły one baranka i zioła.

Chlebto jest ciało moje / to przedstawia ciało moje, ludzka naturę /

Chleb przaśny – wolny od grzechu, święty, niewinny; kwas symbolem grzechu.

Wino – krew Jezusa, życie oddane przez Jezusa, Jego ofiara.

Ich jedzenie i picie  – przyswajanie wiarą zasługi Jezusa.

Głębsze znaczenie chleba i wina w odniesieniu do Kościoła:

– współudział Kościoła w ofierze za grzech: 1 Kor. 10: 16,17 Kielich błogosławienia, który błogosławimy, izali nie jest społecznością krwi Chrystusowej ? Chleb, który łamiemy, izali nie jest społecznością ciała Chrystusowego ? Albowiem jednym chlebem, jednym ciałem wiele nas jest: bo wszyscy chleba jednego jesteśmy uczestnikami.

– chleb powstaje z wielu zmielonych ziaren, wino z wielu zgniecionych gron.

– wraz z odejściem tej klasy zanikło to znaczenie

Kto może uczestniczyć w obchodzeniu Pamiątki ? Poświęceni / owoc usprawiedliwienia /. Do nas indywidualnie należy udzielenie sobie odpowiedzi czy spełniamy te warunki . Czytamy w 1 Kor. 11: 27-29: A tak, ktoby jadł ten chleb,albo pił ten kielich Panski niegodnie, będzie winien ciała i krwi Pańskiej. Niechże tedy każdy samego siebie doświadczy, a tak niech je z chleba tego, i z kielicha tego niechaj pije. Albowiem kto je i pije niegodnie, sąd sobie samemu je i pije, nie rozsądzając ciała Pańskiego.

Kto spożywał baranka w Egipcie ? – Wszyscy obrzezani.

Co to znaczy ? To znaczy, że wszyscy poświęceni wszystkich czasów mają prawo i przywilej obchodzenia Pamiątki, przywilej manifestowania w symbolu tego, co przeżywają cały rok. Błogosławiony to przywilej.

1 thoughts on “Pamiątka śmierci naszego Pana”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *