„Okup warunkuje wszystkie pozostałe biblijne doktryny. Potwierdza jedność Boga, ponieważ Odkupiciel nie może być częścią Tego, którego sprawiedliwość musi być zaspokojona. Potwierdza śmiertelność człowieka, ponieważ wymaga śmierci zarówno duszy, jak i ciała. Dowodzi, że karą za grzech jest śmierć, ponieważ Chrystus złożył cenę okupu przez śmierć. Potwierdza zmartwychwstanie Chrystusa jako duchowej istoty: gdyby bowiem odebrał Swe człowieczeństwo, nie miałby ceny okupu dostępnej do kupienia nas. Potwierdza drugi adwent, dzień sądu, wzbudzenie umarłych oraz przyszłą próbę jako cele Królestwa dla błogosławienia niewybranych, ponieważ w tym życiu okup jest stosowany tylko dla korzyści wybranych. Potwierdza, że życie wieczne na ziemi w ludzkiej naturze jest nagrodą dla sprawiedliwych w następnym Wieku, a wieczna śmierć – unicestwienie – karą dla wszystkich tych, którzy zmarnują swą szansę otrzymania życia – udzieloną w tym lub w następnym Wieku, ponieważ „Chrystus więcej nie umiera” i „nie zostaje już ofiara za grzechy”. Obala także doktrynę wyznaniowej trójcy jako różną od biblijnej trójcy, nieśmiertelność człowieka, wieczne męki, próbę ograniczoną do obecnego życia lub do wybranych, uniwersalizm, ewolucję oraz każdy inny błąd doktrynalny. Jest on probierzem prawdy i błędu. Jak już stwierdziliśmy, jest piastą, z której rozchodzą się, niczym szprychy w kole, wszystkie doktryny Biblii.”
– Paul S.L. Johnson, „Chrystus – Duch – Przymierza”, s. 192-193 [pobierz książkę w wersji pdf]