2 kwietnia brat Leszek Szpunar podzielił się wykładem pt. „Odnowienie i wzrost”. Podstawą były słowa zapisane w 2 Liście do Koryntian 4:16 – „Dlatego nie zniechęcamy się, bo chociaż nasz zewnętrzny człowiek niszczeje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień.”
List do Tytusa 3:5 – Nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym.
2 Kor. 4:16 – Dlatego nie poddawajmy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień.
Odnowić znaczy uczynić coś takim, jakim było, gdy było nowe, przywrócić do stanu
wyjściowego. Nas interesować będzie odnowienie poświecenia się Bogu.
Wzrastać znaczy pomnażać (zwiększać) przez przyrastanie lub dodawanie; znaczy rosnąć, dojrzewać, doskonalić się.
Lud Boży powinien stale duchowo się odnawiać i wzrastać (wykazywać aktywność w tym kierunku).
Ilustracja: Jeśli idąc do jakiegoś celu zejdziemy z ustalonej drogi, zboczymy z trasy, to lepiej będzie wrócić do miejsca, w którym zeszliśmy z drogi.
Jako niedoskonałym ludziom zdarza się nam, że upadniemy, zgrzeszymy. Odnowa oznacza cofnięcie się do tego miejsca (etapu) w procesie naszego chrześcijańskiego wzrastania, w którym byliśmy przed naszym grzechem, by stamtąd ponownie rozpocząć wzrost. Wzrost oznacza sięganie po rzeczy nowe, które są przed nami ( Apostoł nie uchwycił, gdy pisał słowa: Bracia! Ja o sobie nie rozumiem, żebym już uchwycił – Filip.3: 13 ).
Jakub (1:23-24) przestrzega przed taką sytuacją: Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. Bo przejrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był.
Rozważmy odnowę:
Ale występki, któż zrozumie? Od tajemnych występków oczyść mnie. I od swawolnych zachowaj sługę twego, aby nie panowały nademną; tedy doskonałym będę, a będę oczyszczony od przestępstwa wielkiego. Niechże będą przyjemne słowa ust moich, i rozmyślania serca mego przed obliczem twojem, Panie, skało moja i odkupicielu mój! ( Ps,19: 13-15 )
Grzechy tajemne: a) nieznane nam – nie zdajemy sobie z nich sprawy b) nieznane innym.
Grzechy swawolne: świadome wykraczanie przeciwko prawu Bożemu, mogą doprowadzić do grzechu na śmierć.
Musimy unikać jednych i drugich.
Ps. 51: 4,5,10,12,14 – modlitwa Dawida po poważnym grzechu ( Natan ):
Omyj mnie doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mnie. Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy. Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył. Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! A ducha prawego odnów we wnętrznościach moich. Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mnie.
Chodzenie w nowości żywota : Azaż nie wiecie, iż którzykolwiek ochrzczeni jesteśmy w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego ochrzczeni jesteśmy? Pogrzebieniśmy tedy z nim przez chrzest w śmierć, aby jako Chrystus wzbudzony jest z martwych przez chwałę ojcowską, tak żebyśmy i my w nowości żywota chodzili. (Rzym.6: 3,4)
Nie dotyczy to chrztu w wodzie, ale chrztu w sercu. Zgodnie ze słowami Psalmu 40:8,9:
Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie; Abym czynił wolę twoję, Boże mój! Pragnę, albowiem zakon twój jest w pośrodku wnętrzności moich.
Mamy odnawiać ducha poświęcenia, jaki towarzyszył nam w pierwszych dniach poświęcenia. Odnawiać, aby wzrastać, aby nie dotyczyły nas słowa, iż odnowienie do pokuty jest niemożliwe.
Odnowienie umysłu waszego: A nie przypodobywajcie się temu światu, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu waszego na to, abyście doświadczyli, która jest wola Boża dobra, przyjemna i doskonała. ( Rzym. 12: 2 )
Jan Edgar powiedział: Codziennie odnawiajcie przymierze poświęcena i codziennie starajcie się je wykonywać. Każda okazja jest dobra do podjęcia takiej decyzji i działania.
W Liście do Ef. 4: 22-24 czytamy: To jest, żebyście złożyli według pierwszego obcowania starego człowieka, który się psuje przez pożądliwości oszukiwające; I odnowili się duchem umysłu waszego; I oblekli onego nowego człowieka, który według Boga stworzony jest w sprawiedliwości i w świętobliwości prawdy.
Odnowienie to odrzucenie złych rzeczy; wzrost, to przyobleczenie nowego człowieka.
W czym mamy wzrastać ?
1. Wzrost w wierze (jej pomnażanie) – Łuk.17: 5 I rzekli Apostołowie Panu: Przymnóż nam wiary. Oznacza to wzrost w znajomości (umysł), spolegliwości, ufności ( serce) i aktywności (wola, która ukaże żywa wiarę)
2. Wzrost w miłości (jej pomnażanie)
Ef.4: 14-16 Abyśmy więcej nie byli dziećmi, chwiejącymi się i unoszącymi się każdym wiatrem nauki przez fortel ludzki, i przez chytrość podejścia błędem.
Ale szczerymi będąc w miłości rośmy w onego we wszystkim, który jest głową, to jest w Chrystusa. Z którego wszystko ciało przystojnie złożone i spojone we wszystkich stawach, przez które jeden członek drugiemu posiłku dodaje przez moc, która jest w każdym członku, według miary jego, wzrost ciału należący bierze ku budowaniu samego siebie w miłości.
1 Tes. 3: 12 A was Pan niech pomnoży i obfitującymi uczyni w miłości jednego ku drugiemu, i ku wszystkim, jako i nas ku wam.
1 Kor. 12: 31 Starajcie się usilnie o lepsze dary; a ja wam jeszcze zacniejszą drogę ukażę. Te lepsze dary to opisana najpiękniej jak można w rozdziale 13. miłość.
Jan 15: 12,13 Toć jest przykazanie moje, abyście się społecznie miłowali, jakom i ja was umiłował. Większej miłości nad tę żaden nie ma, jedno gdyby kto duszę swoję położył za przyjacioły swoje.
Marek 12: 30, 31 Przetoż będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkiej myśli twojej, i ze wszystkiej siły twojej; toć jest pierwsze przykazanie. A wtóre temu podobne to jest: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie. Większego przykazania innego nad to niemasz.
Wszyscy potrzebujemy więcej miłości obowiązkowej i miłości bezinteresownej.
Szczególnie, gdy wśród braci doświadczenia ( nie izolujmy się ). Wzrost w miłości prowadzi do wzrostu w służbie.
3. Wzrost w służbie: Mamy śpiewać symboliczną nową pieśń:
a) pieśń Mojżesza ( przesłanie ST), mówiącą o restytucji i ziemskim zbawieniu w Królestwie
b) pieśń Baranka ( przesłanie NT ), mówiącą o zbawieniu dla wybranych.
Powinniśmy wykazywać się gotowością i gorliwością w służbie, zgodnie ze
słowami Izajasza 6: 8 Potemem słyszał głos Pana mówiącego: Kogóż poślę ? a kto nam pójdzie ? Tedym rzekł: Otom ja, poślij mnie.
Nasza służba jest jednym ze sposobów okazywania czci Bogu.
Jak osiągnąć duchowe odnowienie i wzrost ? TRZEBA :
1. Pragnąć tego ( nieustannie i szczerze ).
2. Modlić się o odnowienie i wzrost jak Jeremiasz w Trenach 5: 21 Nawróć nas do siebie, o Panie! A nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna bywały.
3. Podjąć niezłomne postanowienie. 2 Piotra 1: 5-8 Ku temu tedy samemu wszelkiej
wszelkiej pilności przykładając, przydajcie do wiary waszej cnotę, a do cnoty umiejętność, A do umiejętności powściągliwość, a do powściągliwości cierpliwość, a do cierpliwości pobożność; A do pobożności braterską miłość, a do miłości braterskiej łaskę. Albowiem gdy to będzie przy was, a obficie będzie, nie próżnymi, ani niepożytecznymi wystawi was w znajomości Pana naszego Jezusa Chrystusa.
4. Starać się lepiej poznawać prawdę i przekazywać ją innym, napełniać się duchem, zdobywać owoce ducha i w ten sposób wzrastać.
Nie wiemy, co przyniosą nam dalsze lata życia, nie wiemy, co przyniesie jutrzejszy dzień, ale wiemy, że ciąży na nas odpowiedzialność, aby każdego dnia być użytecznym w służbie dla Pana. Człowiek, który zgodnie z Ew. Mat. 25: 14-30 otrzymał talent a nie użył go, popełnił grzech, grzech zaniechania; nie użył powierzonego mu talentu, nie wzrastał, nie pomnażał.
Nie bądźmy mu podobni! Niechaj Bóg błogosławi nasz wzrost i nasze odnawianie poświęcenia!