„Dobra jest sól”, powiedział Jezus, odnosząc się do symbolizmu jej sprawiedliwości oraz jej oczyszczającego, uzdrawiającego i konserwującego wpływu; „miejcie sól [czystość, sprawiedliwość] sami w sobie” (Marka 9:50). Jeśli nie mamy soli w sobie, jak możemy być solą* ziemi? Jeśli prawdziwie i szczerze nie jesteśmy sprawiedliwi, jak możemy wywierać oczyszczający i uzdrawiający wpływ na innych? Jedynie zewnętrzne wyznawanie sprawiedliwości na nic się nie zda jako substytut soli prawdziwej i szczerej świętości. Samo wyznawanie nie ma właściwości uzdrawiających i nigdy nie może wypełnić naszych zobowiązań wobec świata. Dlatego, miejmy w sobie sól prawdziwej świętości, tak byśmy mogli być prawdziwymi listami Chrystusowymi, znanymi i czytanymi przez wszystkich ludzi, ku chwale Bożej:
„Wy jesteście naszym listem, pisanym w sercach naszych, listem, który znają i czytają wszyscy ludzie. Powszechnie o was wiadomo, żeście listem Chrystusowym dzięki naszemu posługiwaniu, listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego; nie na kamiennych tablicach, lecz na żywych tablicach serc.”
– 2 do Koryntian 3:2-3
„Umiłowani! Proszę, abyście jak obcy i przybysze powstrzymywali się od cielesnych pożądań, które walczą przeciwko duszy. Postępowanie wasze wśród pogan niech będzie dobre, aby przyglądając się dobrym uczynkom wychwalali Boga w dniu nawiedzenia za to, czym oczerniają was jako złoczyńców.”
– 1 Piotra 2:11-12
Według starej legendy, pewien król zapytał swoje trzy córki jak bardzo go kochają. Jedna powiedziała, że kocha go bardziej niż srebro. Druga, że miłuje go lepiej niż złoto. Lecz najmłodsza córka powiedziała: „Mój drogi ojcze, ja kocham cię bardziej niż sól, ponieważ bez ciebie nic nie jest dobre!” Podobnie i my miłujmy Boga, wiedząc, że On jest najwyższym źródłem prawdziwej świętości, i że bez Niego nie ma nic naprawdę dobrego (Łukasza 18:19).
***
* Sól jest dobrze znana jako przyprawa i jako środek oczyszczający, leczący i konserwujący. W symbolach biblijnych jest ona wykorzystywana na różne sposoby. Na przykład jest użyta do symbolizowania trwałości przymierza (2 Kronik 13:5 – „przymierze soli”) z powodu swych konserwujących właściwości.
Jezus, jednorodzony Ojca, „pełen łaski i prawdy”, miał ducha świętego bez miary (Jana 1:14; 3:34), zatem bardziej niż ktokolwiek inny miał oczyszczający, uzdrawiający, konserwujący i pouczający wpływ na tych, z którymi się stykał. On jest także określony jako „światło świata” (Jana 1:9; 8:12; 9:5; Izajasza 49:6; Łukasza 2:32). Bardziej niż ktokolwiek inny, On uczył zasad sprawiedliwości imiłości w sposób, który wywierał głęboki wpływ na ludzi.
_____
Źródło: „Sztandar Biblijny”, październik 2004