PYTANIE: Co mówi Pismo Swięte w Apokalipsie św. Jana na temat końca świata? Czy to co się teraz dzieje, te kataklizmy, są zapowiedzią? A co na ten temat mówi Jezus?
ODPOWIEDŹ: W Piśmie Świętym często używane jest wyrażenie koniec świata. Święty Piotr mówi nam, że koniec świata nastał w czasie potopu (2 Piotra 3:6). Nie był to koniec ziemi; jedynie porządek lub stan rzeczy, który był przed potopem, przestał istnieć. Został wówczas zapoczątkowany nowy świat, nowy porządek rzeczy. Pozostaje to w ścisłej zgodności z poprawnym przekładem tekstu greckiego. Powszechne tłumaczenie niestety wprowadziło w błąd wielu ludzi. Określenie „koniec świata” lepiej byłoby czytać jako „koniec wieku”.
Powyższy wykres to graficzne przedstawienie planu zbawienia człowieka zawartego w Biblii. W swojej mądrości Bóg zaplanował wiek wiary oraz przyszły czas naprawienia i powrotu do doskonałości wszystkich chętnych – posłusznych Chrystusowi ludzi. Kliknij obrazek, aby dowiedzieć się więcej.
Wieki przemijają i nastają kolejne, lecz Biblia oświadcza, że „ziemia na wieki stoi” (Kazn. 1:4); że Bóg „nie na próżno stworzył ją, na mieszkanie utworzył ją” (Iz. 45:18). Ziemia nigdy nie nadawała się w całości do zamieszkania ani nie była nigdy zasiedlona we właściwym znaczeniu tego słowa. Dziełem Mesjańskiego Królestwa będzie uczynienie ziemi chwalebnym podnóżkiem Boga i dostosowanie jej dla tych, którzy zostaną przywróceni do Jego łaski. Kolejnym jego dziełem będzie podniesienie człowieka i przywrócenie go do tego wszystkiego, co zostało utracone w Edenie, a odkupione na Kalwarii. Pan zniszczy tylko tych, którzy będą niepoprawni.
Objawienie Jana
Księga Objawienia jest księgą symboli (Obj. 1:1). Rzeczy takie jak świeczniki, gwiazdy, harfy, trąby, błyskawice, grzmoty, ogień itd. są symboliczne, a więc muszą być interpretowane zgodnie z ich symbolicznym użyciem w innych wersetach Pisma Świętego.
Święty Jan zobaczył w sposób alegoryczny rzeczy, które miały pojawić się później, w całym Wieku Wiary, jak i w czasie końca świata (porządku rzeczy) i po nadejściu „przyszłego świata” (Żyd. 2:5), „nowych niebios i nowej ziemi” (2 Piotra 3:13). Zbadanie wszystkich fragmentów Apokalipsy zajęłoby nam zbyt wiele czasu, aby dowiedzieć się więcej, polecamy książkę pt. Boski plan wieków. Teraz rozważymy tylko kilka kluczowych kwestii.
Księga Objawienia 11:15,18:
I zatrąbił Anioł siódmy i stały się głosy wielkie na niebie mówiące: Królestwa świata stały się królestwami Pana naszego i Chrystusa jego, i królować będzie na wieki wieków … I rozgniewały się narody, i przyszedł gniew twój i czas umarłych, aby byli sądzeni i abyś oddał zapłatę sługom twoim, prorokom i świętym, i bojącym się imienia twego, małym i wielkim, i abyś wytracił tych, co psują ziemię.
Jak widać, czas powrotu naszego Pana jako króla ma być czasem niezwykłym dla ziemi. Z jednej strony wierni chrześcijanie dostrzegą w nim panującego władcę. Z drugiej – narody będą rozgniewane i przyjdzie na nie gniew Boga. Ten 'gniew’ w Biblii opisany jest na wiele sposobów. Spójrzmy na Księgę Sofoniasza 3:8 – „Przetoż oczekiwajcie na mię, mówi Pan, do dnia, którego powstanę do łupu; bo sąd mój jest, abym zebrał narody, i zgromadził królestwa, abym na nie wylał rozgniewanie moje i całą popędliwość gniewu mego; ogniem zaiste gorliwości mojej będzie pożarta ta wszystka ziemia”. Opis ten zapowiada czas straszny, jednak nadzieję niesie werset 9: „Wtedy bowiem przywrócę narodom wargi czyste, aby wszyscy wzywali imienia Pana i służyli Mu jednomyślnie”.
Jest jasne, że literalna ziemia nie zostanie zniszczona, skoro w tym czasie ma się rozpocząć przywracanie mieszkańcom ziemi czystych warg – otrzymywanie i docenianie przez nich prawdziwych nauk Biblii. Podobnie mówią o tym Prorok Aggeusz (2:7,8) i Święty Paweł (Żyd. 12:25-28), którzy zapowiadają wstrząsy i zniszczenie nieba oraz ziemi, ale pocieszając nas dodają: „I [gdy to się stanie] pożądanie wszystkich narodów przyjdzie” (Agg. 2:8; lub w innym przekładzie: pragnienie wszystkich narodów się spełni).
Szczegóły na ten temat znaleźć można w artykule pt. Pragnienie wszystkich narodów.
Apokalipsa a koniec świata
Końcowe rozdziały Apokalipsy omawiają działania wiecznego króla, Chrystusa, podczas jego drugiej obecności. Pokazują też jak dojdzie do upadku obecnego porządku rzeczy i początku restytucji rodziny ludzkiej. Jak zostało to opisane w rozdziałach 17 i 18, tzw. „koniec świata”, powiązany jest z upadkiem Babilonu – nominalnych systemów chrześcijaństwa (tych, które uzurpują sobie nazwę „chrześcijaństwo”), wraz z jego matką, Wielkim Babilonem, czyli papiestwem. Będzie się to działo wśród światowej rewolucji i anarchii, o czym upewnia nas Księga Objawienia 16:18-20:
I nastąpiły błyskawice i głosy, i gromy, i nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nie było, odkąd jest człowiek na ziemi: takie trzęsienie ziemi, tak wielkie. A wielkie miasto rozpadło się na trzy części i miasta pogan runęły. I wspomniał Bóg na Wielki Babilon, by mu dać kielich wina gniewu zapalczywości swej. I pierzchła każda wyspa, i gór już nie znaleziono.
W symbolach Objawienia oraz innych księgach Biblii ta nadchodząca światowa rewolucja opisywana jest jako symboliczne trzęsienie ziemi, które zniszczy symboliczne wyspy (republiki) oraz góry (królestwa) w jednym powszechnym jęku, huku i rozpadzie symbolicznej ziemi (społeczeństwa). W czasie rewolucji nastanie jeszcze większy głód i choroby od tych, jakie towarzyszyły wojnie światowej. Straty w postaci ludzkiego życia, majątku, wygód i zdrowia będą jeszcze większe niż te z wojny światowej (Jer. 25:29-33). Jej koniec będzie świadkiem obalenia każdego rządowego, religijnego i arystokratycznego systemu na ziemi.
Napełniałoby to nas przerażeniem, gdyby nie cudowne obietnice zawarte w rozdziałach 20-22, które dokładnie omawiamy w artykule pt. 7 obrazów tysiącletniego Królestwa Chrystusa i jego dzieła. Rozdziały te mówią o trwających 1000 lat czasach naprawy wszystkich rzeczy (Dz. Ap. 3:19-21) i małym okresie (Obj. 20:3,7), w którym szatan po raz ostatni będzie mógł zwodzić ludzkość, ale jak sądzimy powiedzie mu się to jedynie z tymi, którzy nie docenią Bożego miłosierdzia w zbawieniu człowieka i świadomie wybiorą zło i śmierć pomimo warunków sprzyjających do dobra i życia.
Podzielmy ten fragment Biblii na siedem części.
Siedem obrazów z Księgi Objawienia 20-22
- Obj. 20:1-3 ….. Temat główny: Szatan związany na 1000 lat.
- Obj. 20:4,5 ….. Temat główny: Obalenie władz rządowych; Odpoczynek i panowanie świętych.
- Obj. 20:6-10….. Temat główny: Błogosławione panowanie Chrystusa; Mały Okres: Rozwiązanie szatana; Próba ludzkości; Wieki Chwały: Usunięcie zła na wieki.
- Obj. 20:11-15…. Temat główny: Tron sprawiedliwości; Próba do życia dla świata; Mały Okres: Koniec próby świata; Wieki Chwały: Doskonała ludzkość żyje w wiecznym szczęściu.
- Obj. 21:1-8…… Temat główny: Święte miasto; Oblubienica; Bóg mieszka wśród ludzi; Zniesienie klątwy; Mały Okres: Zniszczenie złych; Wieki Chwały: Wierni odziedziczają nowy świat.
- Obj. 21:19-27…. Temat główny: Nowe Jeruzalem światłem narodów.
- Obj. 22:1-3,17….. Temat główny: Rzeka wody żywota; Wieki Chwały: Śmierci już nie ma.
Czytając w ten sposób dostrzeżemy piękno Boskiego planu zbawienia i jego przełomowych momentów.
Jezus zapowiadał koniec świata
W Ew. Mateusza 24:3 znaleźć może trzy pytania, które uczniowe zadali Jezusowi na Górze Oliwnej.
- Kiedy świątynia zostanie zniszczona?
- Jaki będzie znak Obecności Chrystusa?
- Jaki będzie znak końca świata [wieku]?
Odpowiedź Jezusa jest jednym z najbardziej znamiennych proroctw Pisma Świętego, które odnosi się do czasów tzw. „końca świata”, czyli przełomu Wieku Wiary i Wieku Mesjanistycznego. Jego dokładną wykładnię znaleźć można w czwartym tomie serii Wykładów Pisma Świętego, w rozdziale XII pt. Wielkie proroctwo naszego Pana. Tam też odsyłamy wszystkich zainteresowanych. Zaspokajając ciekawość naszej Czytelniczki możemy jedynie wspomnieć, że kataklizmy są częścią tego proroctwa, a ich nasilająca się liczba w ostatnim czasie jest jednym z wyraźnych znaków „czasu końca” i obecności Chrystusa wśród nas (Mar. 13:8).
Jak wykazaliśmy już na podstawie Księgi Objawienia jeszcze istotniejsze od fizycznych wstrząsów wydają się jednak wstrząsy społeczno-polityczne, o których proroczo mówi Psalm 46:3,4 – „Przeto się nie boimy, choćby waliła się ziemia i góry zapadały w otchłań morza. Niech wody jego burzą się i kipią, niech góry się chwieją pod jego naporem”.
Skąd wiadomo, że mowa tu o grzesznych ludziach, którzy będą chcieli niszczyć świat ? porządek rzeczy i obalić góry ? władze? Księga Izajasza 57:20,21 mówi wprost: „Bezbożni zaś są jako morze wzburzone, które się nie może uciszyć i którego fale wyrzucają muł i błoto”.
Wesele Baranka i powrót łaski do Izraela
Prosimy pamiętać, że jednym z istotnych znaków „końca świata” wg Księgi Objawienia 19 miało być „pierwsze zmartwychwstanie” Oblubienicy Chrystusowej (Kościoła) i jej symboliczne zaślubiny z Jezusem. Czas ten opisano w Obj. 19:5-7:
I wyszedł głos od tronu, mówiący: Chwalcie Boga naszego, wszyscy Jego słudzy, którzy się Go boicie, mali i wielcy! I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu i jakby głos mnogich wód, i jakby głos potężnych gromów, które mówiły: Alleluja, bo zakrólował Pan Bóg nasz, Wszechmogący. Weselmy się i radujmy, i dajmy Mu chwałę, bo nastało wesele Baranka, a Jego Małżonka przystroiła się …
Jesteśmy przekonani, że czas ten już nastąpił. Wskazuje na to choćby stopniowy powrót łaski Bożej do Izraela, który zapowiada apostoł Paweł w swoim Liście do Rzymian 11:25-26:
Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do czasu, gdy wejdzie [do Kościoła] pełnia pogan. I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba.
Zdajemy sobie sprawę, że omawiany temat jest wielki, a Boski plan zbawienia pełen ważnych szczegółów, które nie sposób było krótko omówić. Zachęcamy więc do zadawania kolejnych pytań lub skorzystania z innych form kontaktu.