Harmonia Biblii #2 – wieczność i zniszczenie świata

Jaka jest biblijna przyszłość Ziemi?

Dość częstym zarzutem wobec Biblii jest to, iż przeczy sama sobie. Często jednak grupy wersetów, które pozornie wydają się sprzeczne, nie są takie z lepszej perspektywy. Jednym z przykładów jest trwałość i zagłada nieba i ziemi.

Trwałość nieba i ziemi

Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi, a ziemia trwa po wszystkie czasy.
– Kohelet 1:4

Alleluja. Chwalcie Pana z niebios, chwalcie Go na wysokościach! Chwalcie Go, wszyscy Jego aniołowie, chwalcie Go, wszystkie Jego zastępy! Chwalcie Go, słońce i księżycu, chwalcie Go, wszystkie gwiazdy świecące. Chwalcie Go, nieba najwyższe i wody, co są ponad niebem: niech imię Pana wychwalają, On bowiem nakazał i zostały stworzone, utwierdził je na zawsze, na wieki; nadał im prawo, które nie przeminie.
– Psalm 148:1-6

I zniszczenie nieba i ziemi

Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.
– Mateusza 24:35

Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono.
– Apokalipsa 20:11

Harmonię można znaleźć w dostrzeżeniu różnicy między:

Literalną ziemią

Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widząc, że były dobre, rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». I stało się tak. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre. […] o czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi».
– Rodzaju 1:10-12,28

Eliasz był człowiekiem podobnym do nas i modlił się usilnie, by deszcz nie padał, i nie padał deszcz na ziemię przez trzy lata i sześć miesięcy.
– Jakuba 5:17

i literalnym niebem

Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.
– Rodzaju 1:1

I znów błagał, i niebiosa spuściły deszcz, a ziemia wydała swój plon.
– Jakuba 5:18

a symboliczną ziemią

Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi.
– Mateusza 5:13

Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię.
– Rodzaju 9:11

i symbolicznym niebem

Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze.
– Daniela 12:3

rozhukane bałwany morskie wypluwające swoją hańbę… gwiazdy zabłąkane, dla których nieprzeniknione ciemności na wieki przeznaczone…
słowa mówiące symbolicznie o fałszywych nauczycielach, Judy 1:13

Jak zauważa Charles Taze Russell, autor serii Wykładów Pisma Świętego: „W całym Piśmie Świętym ziemia, gdy jest wspominana symbolicznie, przedstawia zorganizowane społeczeństwo; góry przedstawiają królestwa; niebo – panujące siły duchowe; morza – niespokojne, buntujące się i niezadowolone wielkie rzesze świata. Ogień przedstawia zniszczenie tego, co jest palone – kąkolu, żużlu, ziemi (systemów społecznych) itp. A gdy w symbolicznym obrazie do ognia dodana jest siarka, podkreślona jest myśl o zniszczeniu, bowiem dla wszystkich form życia nie ma nic bardziej zabójczego niż dym siarki.” (Boski plan wieków, s. 318)

Mając taką podstawę całkiem inaczej odczytać można 2 List Piotra 3:7-14, wiążąc ten fragment ze słowami modlitwy Pańskiej – Przyjdź Królestwo Twoje; bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi.

Warto pamiętać, że jednym ze znaków czasu drugiej obecności Mesjasza i zwiastunem zmartwychwstania miał być powrót Izraela do swej ziemi, a następnie ich przyjście do wiary i łaski Bożej (Rzymian 11:25-29). Bóg nie sprowadził Żydów do ich ziemi bez powodu, lecz dlatego, że Królestwo Boże na ziemi rozpocznie się właśnie w Izraelu (Izajasza 2:3).

Innym znakiem są przemiany klimatyczne itp., które prowadzą do wypełnienia proroctw: „Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne(…)” (Izajasza 35:1-2) Znów – jest tu warstwa symboliczna, ale gdy przeklęcie ziemi weźmiemy dosłownie – myśląc o planecie – tutaj mamy słowo nadziei, że pustynie i spieczona ziemia rodząca osty zakwitną kiedyś jak róże… „Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód” (Izajasza 35:5-7)

Warto to obserwować, bo dzieje się na naszych oczach.

1 thoughts on “Harmonia Biblii #2 – wieczność i zniszczenie świata”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *