Charles Haddon Spurgeon
Wykonywanie woli Jehowy było i wciąż jest przywilejem i obowiązkiem każdego poświęconego dziecka Bożego! Najwyższym życiowym celem człowieka nie jest tylko czynienie dobra albo pozyskiwanie dusz, choć najwyraźniej wielu tak myśli. Jest nim raczej pełnienie woli Bożej. „[…] abyście stali doskonałymi i zupełnymi we wszelkiej woli Bożej” (Kol. 4:12). Czasem, lub dla niektórych osób, może oznaczać to wykonywanie pewnych dobrych uczynków, czy pozyskiwanie dusz, a czasem, lub wobec innych osób, Bóg może nie oczekiwać akurat tych konkretnych rzeczy. Dla prawdziwego chrześcijanina odpowiedź na pytanie: „Co jest celem mojego życia?” brzmi: „Czynić wolę Bożą, jakakolwiek ona będzie”. Dla niektórych może to być mówienie kazań w dużym zgromadzeniu, dla innych – w małym, dla jeszcze innych – praca na utrzymanie rodziny (1 Tym. 5:8), czy wreszcie cieszenie się słodkim odpoczynkiem (BS 1971, s. 50).
Wielki angielski kaznodzieja baptystów, Charles Haddon Spurgeon, został „powołany”, by wygłosić kazanie do bardzo dużego zgromadzenia, lecz wiedząc, że nie jest to wolą Bożą, odpowiedział: „Nie mam ambicji, aby przemawiać do 10 000 ludzi, ale aby czynić wolę Bożą” – i odmówił. Ci, którzy całkowicie poddają swoją wolę Bogu są prawdziwie wielcy i odnoszą prawdziwe sukcesy. To oni trzymają w ręku dźwignię, która może poruszyć świat. „[…] Jeźli Bóg za nami, któż przeciwko nam?” (Rzym. 8:31). „[…] a to jest zwycięstwo, które zwyciężyło świat, wiara nasza” (1 Jana 5:4). Jedyną prawdziwie wielką rzeczą w życiu jest to, co w nim jest zgodne z wolą Bożą. Wykonanie woli Bożej jest największym osiągnięciem. Zatem nadrzędną zasadą, według której powinniśmy wieść nasze życie jest trzymanie się – w dobrej i złej sławie, pośród prób i pokus, w pomyślności i przeciwnościach – woli Bożej, gdziekolwiek nas ona poprowadzi.
Co zatem jest najważniejszym celem życia poświęconych dzieci Bożych? – „[…] Oto idę […], abym czynił, o Boże! wolę twoję” (Żyd. 10:7). Co dla dzieci Bożych jest najwyższym stopniem wykształcenia? – „Naucz mię czynić wolę twoję, albowiemeś ty Bóg mój […]” (Ps. 143:10). Co jest dla nich podtrzymującym życie pokarmem? – „[…] Moim pokarmem jest wypełniać wolę tego, który mnie posłał, i dokonać jego dzieła” (Jana 4:34, UBG). Co jest drogą poświęconych do Boskiego serca? – „[…] męża według serca mego, który będzie czynił wszystkę wolę moję” (Dz. Ap. 13:22). Jaka jest ich relacja z Jezusem? – „[…] ktobykolwiek czynił wolę Ojca mojego, który jest w niebiesiech, ten jest bratem moim, i siostrą i matką” (Mat. 12:50). Co jest dla dzieci Bożych wielką przyjemnością? – „Z rozkoszą czynię wolę twoją, o Boże mój” (Ps. 40:8, KJV). Co jest ich nadzieją życia wiecznego? – „[…] kto czyni wolę Bożą, trwa na wieki” (1 Jana 2:17).
Ale jak możemy „[…] rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe” (Rzym. 12:2, BW)? Po tym jak zupełnie poddamy naszą wolę Bogu i poświęcimy się Mu, On poucza nas co do drogi, jaką powinniśmy
pójść (Ps. 32:8; Iz. 48:17) – „[…] sprawuje w [nas] chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego” (Fil. 2:13). Otrzymujemy instrukcję, aby poznawać wolę Bożą poprzez Jego Słowo, Ducha i opatrzności oraz wszelkie doświadczenia w życiu – tak, przez Boskie usposobienie w nas. Gdy się poświęciliśmy, postanowiliśmy czynić wolę Bożą. Nie widzieliśmy jednak tej woli w całości. W miarę naszego postępu, widzimy ją coraz bardziej wyraźnie. Najpierw przychodzi „chcenie”, a następnie pobudzenie i wykonanie. O, jak wielkim przywilejem jest być „[…] jako słudzy Chrystusowi, czyniąc z duszy wolę Bożą. Z dobrą wolą służąc jako Panu a nie ludziom” (Efez. 6:6, 7; 1 Kor. 10:31)!
________________
Źródło: TP nr 545, s. 32