Rozważmy List do Rzymian 5:1 jako główny werset biblijny: „Będąc tedy usprawiedliwieni z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa”.
Być usprawiedliwionym z wiary to znaczy być doprowadzonym do pokoju z Bogiem. Trzeba podjąć dwa kroki, aby zdobyć ten upragniony stan:
Pierwszy krok to pokuta za grzechy (Dzieje Apostolskie 26:20, [1]).
Warunek wstępny do podjęcia tego kroku to uznanie, że jest się grzesznikiem przez dziedziczność, z powodu aktu nieposłuszeństwa ojca Adama w ogrodzie Eden.
Sama pokuta obejmuje pragnienie, by znienawidzić grzech i wyrzec się go, a także umiłowanie i czynienie sprawiedliwości oraz – na ile to możliwe – naprawienie wyrządzonych wcześniej krzywd i szkód.
Drugi krok to wiara w Chrystusa, która zawiera w sobie uwierzenie i przyjęcie tego, co Bóg uczynił dla zbawienia (Dzieje 13:39, [2]). W skrócie, oznacza to wiarę w to, że Jezus został wysłany na świat, aby umrzeć za Adama i całą ludzkość oraz przyjęcie Go jako (swojego osobistego) Zbawiciela i Pana (List do Rzymian 3:21-26, [3]).
Wiara sama w sobie nie ma jednak wartości, dzięki której ktokolwiek mógłby zostać usprawiedliwiony. Chociaż akt wiary jest niezbędny, bo dzięki wierze lub przy pomocy wiary, człowiek zostaje usprawiedliwiony.
Dwa filary
Prawdziwy fundament bycia „usprawiedliwionym z wiary” składa się z dwóch filarów: (1) łaski Bożej i (2) ofiary okupu Jezusa Chrystusa (Efezjan 2:8, Hebrajczyków 2:9, [4]). Bez tych dwóch podstaw wiara nie miałaby żadnego znaczenia.
Po pierwsze, człowiek jest usprawiedliwiony dzięki łasce Boga. Bóg nie był zobowiązany do wybawienia ludzkości od słusznej kary, którą nałożył na Adama i jego rasę.
Po drugie, człowiek jest usprawiedliwiony przez ofiarę okupu Jezusa Chrystusa. Śmierć Jezusa zapłaciła karę Adama, tak że ostatecznie cały Kościół w Wieku Ewangelii i świat w Wieku Tysiąclecia otrzymają przywilej uwolnienia z potępienia grzechu i możliwość zdobycia życia wiecznego.
Ci, którzy teraz otrzymują to usprawiedliwienie, cieszą się wieloma błogosławieństwami, włączając w to przebaczenie grzechów i przypisanie zasługi Chrystusa, dzięki czemu człowiek jest traktowany przez Boga jako bezgrzeszny. Zamiast być przeciwnikiem Boga, grzesznik ma teraz pokój z Bogiem, staje się przyjacielem Boga i cieszy się społecznością z Nim.
____
[1] Dzieje 26:20 – „Lecz głosiłem najpierw tym, którzy są w Damaszku, potem w Jerozolimie i po całej krainie judzkiej, i poganom, aby się upamiętali i nawrócili do Boga i spełniali uczynki godne upamiętania.”
[2] Dzieje 13:39 – „I przez niego każdy, kto uwierzy, jest usprawiedliwiony we wszystkim…”
[3] Rzymian 3:21-26 – „Ale teraz niezależnie od zakonu objawiona została sprawiedliwość Boża, o której świadczą zakon i prorocy, i to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich wierzących. Nie ma bowiem różnicy, gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, I są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów, dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, aby On sam był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który wierzy w Jezusa.”
[4] Efezjan 2:8 – „Albowiem łaską jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, dar to Boży jest.”
Hebrajczyków 2:9 – „Widzimy raczej tego, który na krótko uczyniony został mniejszym od aniołów, Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci, aby z łaski Bożej zakosztował śmierci za każdego.”
Źródło: „Justification by Faith”, UK Bible Students, wrzesień 2008.