Doktryna zmartwychwstania jest wyjątkowa dla judaizmu i chrześcijaństwa, ale jest też jedną z najbłędniej rozumianych nauk Biblii. Wyraźne odniesienie do niej znajdziemy w Dziejach Apostolskich 24:15 – „Mam też w Bogu nadzieję [mówi Paweł], którą również oni mają, że nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych”.
Dlaczego zmartwychwstanie jest potrzebne? Cała rasa ludzka jest w stanie grzechu, niedoskonałości i jest na drodze do śmierci, do wyginięcia. Ogromna większość z tych, którzy kiedykolwiek żyli, weszła już w stan śmierci. Wyjaśnienie tego smutnego stanu rzeczy znajdziemy w upadku Adama i w jego grzechu nieposłuszeństwa w Edenie, przez co słusznie znalazł się pod Boskim potępieniem. W rezultacie cała rodzina ludzka odziedziczyła to samo potępienie.
Dobra wiadomość jest taka, że Bóg przygotował sposób na wyjście z tego nieszczęścia. Bóg posłal swojego umiłowanego Syna na świat, aby ten stał się ofiarą okupu za Adama i jego potomków i aby zapewnił w ten sposób wyzwolenie z potępienia śmierci i możliwość zdobycia doskonałego życia (1 List do Koryntian 15:21-22, [1]).
Natura zmartwychwstania
Polskie słowo „zmartwychwstanie” tłumaczone jest z greckiego słowa 'anastasis’. Oznacza ono stopniowe przechodzenie od stanu upadłego do doskonałego obrazu Bożego, do stanu, w jakim znajdował się Adam, zanim popadł w grzech. Z tej definicji widać, że zmartwychwstanie to coś więcej niż tylko przebudzenie ze śmierci, które jest dopiero początkiem tego procesu.
W zmartwychwstaniu nie powstaje ciało, które zostało pogrzebane, ale dusza, osoba, istota. Bóg wyposaży każdą osobę w odpowiednie dla niej ciało (1 List do Koryntian 15:35-38, [2]).
Rodzaje zmartwychwstania
Możemy podzielić zmartwychwstanie na dwie główne kategorie: zmartwychwstanie (1) sprawiedliwych i (2) niesprawiedliwych.
1. Pierwszą i najważniejszą klasą, która doświadcza zmartwychwstania, jest Kościół. Ich zmartwychwstanie, które ma miejsce w czasie drugiego adwentu Jezusa, nazywane jest pierwszym zmartwychwstaniem i ma być powstaniem do Boskiej natury (2 List Piotra 1:4, [3]). Jednak na długo przed zmartwychwstaniem Kościoła, Jezus, Głowa i wielki Przewodnik Kościoła, był pierwszą osobą, która zmartwychwstała. „I On jest Głową Ciała – Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim” (List do Kolosan 1:18).
2. (Istnieje nieco więcej szczegółów, ale) druga klasa to ogólnie rzecz biorąc świat. Uczestnicy tego zmartwychwstania określani są jako „niesprawiedliwi”, ponieważ w obecnym życiu znajdowali się w nieświadomym, grzesznym i nieusprawiedliwionym stanie, więc nie byli w harmonii z Bogiem.
Zarówno Kościół, jak i świat, wymienieni są w 1 do Koryntian 15:23 – „lecz każdy według własnej kolejności: Chrystus jako pierwociny, potem ci, co należą do Chrystusa”. W tym wersecie Chrystus ze Swoim Kościołem nazwani są „Chrystusem, pierwocinami”, podczas gdy o świecie mówi się jako o „tych, co należą do Chrystusa”, jako o późniejszych plonach.
Podczas Wieku Tysiąclecia świat zostanie przebudzony ze snu śmierci i każdy człowiek zostanie postawiony na próbie życia w sprzyjających warunkach. Chrystus i Jego Kościół będą sędziami, a każda osoba przejdzie przez proces sądowy – składający się z pouczeń, prób i karania w celu naprawy. Posłuszni będą stopniowo przywracani do ludzkiej doskonałości (może powiedzieć, że będą resocjalizowani), a ziemia przywracana będzie do stanu przypominającego Eden.
___________
Źródło: „The Resurrection of the Dead”, UK Bible Students, wrzesień 2008.
[1] 1 do Koryntian 15:21-22 – „Skoro bowiem przyszła przez człowieka śmierć, przez człowieka też przyszło zmartwychwstanie. Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.”
[2] 1 do Koryntian 15:35-38 – „Ale powie ktoś: Jak bywają wzbudzeni umarli? I w jakim ciele przychodzą? Niemądry! To, co siejesz, nie ożywa, jeśli nie umrze. A to, co siejesz, nie jest przecież tym ciałem, które ma powstać, lecz gołym ziarnem, może pszenicznym, a może jakimś innym; Ale Bóg daje mu ciało, jakie chce a każdemu z nasion właściwe jemu ciało.”
[3] 2 Piotra 1:4 – „… zostały nam udzielone drogocenne i największe obietnice, abyście się przez nie stali uczestnikami Boskiej natury”