Co oznacza przestroga z Izajasza 66:17

Otrzymaliśmy ostatnio pytanie: Jak rozumieć tę przerażającą groźbę „Ci, którzy się uświęcają i oczyszczają, aby wejść do pogańskich gajów za jednym, który kroczy w pośrodku, ci, którzy jedzą mięso wieprzowe i płazy, i myszy, wszyscy razem zginą – mówi Pan.” Część ludzi uważa, że to dotyczy pogan, a część uważa, że to każdego, kto je wieprzowinę i inne nieczyste pokarmy. Są też teorie, że zakaz ten dotyczy tylko Izraelitów i Żydów. Nie pytam, czy zakaz spożywania wieprzowiny dotyczy wszystkich, bo każdy podaje własną interpretację, ale czy faktycznie, grożą za to poważne konsekwencję, czy to też jakaś symbolika, czy jak to nazwać? Dodam, że dalej w Biblii nigdzie nie ma nic na temat kary, po zjedzeniu nieczystych pokarmów.

Oto nasza odpowiedź:

Jak inne pisma tak i to ma swoje głębsze wypełnienie wobec naśladowców Jezusa. Potwierdzają to choćby słowa św. Pawła:

„Bo cokolwiek przedtem napisano, ku naszej nauce napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę Pism nadzieję mieli.” (Rzymian 15:4)

„A wszystko to przydarzyło się im jako zapowiedź rzeczy przyszłych, spisane zaś zostało ku pouczeniu nas, których dosięga kres czasów.” (1 Koryntian 10:11)

By lepiej zrozumieć, o czym mowa we wspomnianym fragmencie, warto przypomnieć sobie pewną historię z życia Jezusa. Dotyczy ona kwasu lub też chleba faryzeuszy (Marka 8:14-21): Przeprawiając się na drugi brzeg, uczniowie zapomnieli wziąć z sobą chleba. Jezus rzekł do nich: „Uważajcie i strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów!” Oni zaś rozprawiali między sobą i mówili: „Nie wzięliśmy chleba”. Jezus, poznawszy to, rzekł: „Ludzie małej wiary czemu zastanawiacie się nad tym, że nie wzięliście chleba? Czy jeszcze nie rozumiecie i nie pamiętacie owych pięciu chlebów na pięć tysięcy, i ile zebraliście koszów? Ani owych siedmiu chlebów na cztery tysiące, i ileście koszów zebrali? Jak to, nie rozumiecie, że nie o chlebie mówiłem wam, lecz: strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów?” Wówczas zrozumieli, że mówił o wystrzeganiu się nie kwasu chlebowego, lecz nauki faryzeuszów i saduceuszów.

Jezus wiele razy podkreślał, że „Nie to, co wchodzi do ust, kala człowieka, lecz to, co z ust wychodzi, to kala człowieka.” (Mateusza 15:11) Dlatego też nieczyste pożywienie wspomniane w proroctwie, jak mięso wieprzowe, płazy i myszy obrazuję nieczyste nauki, które miały przesiąknąć do chrześcijaństwie po śmieci apostołów. Wśród tych, wobec których okaże się gniew Pański, będą hipokryci, świętoszkowate osoby pośród chrześcijan z nazwy, które na pozór są poświęcone i czyste, lecz wewnętrznie pozostają przywiązane do swych bałwochwalczych wierzeń i sposobu postępowania. Tacy ludzie będą karmić się wieloma błędami, jak np. nauką o wiecznym męczeniu grzeszników w piekle, o czyśćcu, konieczności pośrednictwa świętych w naszych kontaktach z Bogiem itd.

Nauka ta dla nas jest więc symboliczna i mowa tu o przyjmowaniu błędnych nauk zamiast czystego chleba Słowa Bożego. To dlatego apostoł Paweł stwierdził: „Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus.” (Kolosan 2:16-17)

Z drugiej strony fakt, że Bóg określił w swoim Słowie pewne zwierzęta jako czyste, a inne jako nieczyste, nie jest przypadkowy. Chociaż więc nie jesteśmy pod Zakonem i nie musimy przestrzegać jego zakazów dotyczących pokarmów, to powinniśmy rozważyć je w kontekście naszego zdrowia. Temat ten został szeroko opisany w czasopiśmie „Teraźniejsza Prawda” nr 240-241, w artykule pt. Chrześcijanie a przepisy dietetyczne Starego Testamentu (s. 70-76).

Zachęcamy do lektury!

(Kliknij w tytuł artykułu, by otworzyć lub pobrać plik PDF)