„Dziecko bowiem narodziło się nam, syn został nam dany. Na jego ramieniu spocznie władza, a nazwą go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju”
– Księga Izajasza 9:6
Słowo bóg (tłumaczone w Starym Testamencie z hebrajskiego el – jak w naszym tekście – i hebrajskiego elohim, a w Nowym Testamencie z greckiego theos) oprócz zastosowania do JHWH*, Najwyższej Istoty, jest użyte w Biblii ponad 200 razy w odniesieniu do potężnych jednostek wśród aniołów, dobrych i złych, oraz potężnych osób pośród ludzi (zob. książki: „Pojednanie między Bogiem a człowiekiem”, str. 72-79 i „Bóg”, str. 502,523,524). Lecz kiedy używane jest wobec innych istot niż JHWH, będący Najwyższą Istotą, jest rzeczownikiem pospolitym.
Właściwie pouczony lud Boży wraz z Apostołem (1 Koryntian 8:6) może powiedzieć: „Ale my mamy jednego Boga Ojca, z którego wszystko, a my w nim; i jednego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego wszystko, a my przezeń”. Oni nie mylą Ojca z Synem twierdząc, że Ojciec jest swoim własnym Synem albo że Syn jest swoim własnym Ojcem, lub że obydwaj są jednym w osobie czy istocie, równymi w mocy i autorytecie (choć są jednym w jedności umysłu, usposobienia i celu – por. Ewangelia wg Jana 10:30; 4:34; 17:21-23). Jezus nigdy nie utrzymywał, że jest Bogiem, Najwyższą Istotą, równym Jemu, lecz wyraźnie powiedział: „Ojciec mój większy jest niż ja” (Jan 14:28).
Dzięki wierności Jezusa aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej, Bóg „nader go wywyższył i darował mu imię [tytuł, zaszczyt, urząd i władzę], które jest nad wszelkie imię” (Filipian 2:8-11; Mateusza 28:18; Hebrajczyków 12:2). Gdy przy końcu tysiącletniego pośredniczącego panowania Jezus dokona dzieła pośredniczenia, danego Jemu przez Ojca do wykonania, odda królestwo Bogu Ojcu, gdy usunie wszelką przeciwną władzę, autorytet i moc (1 do Koryntian 15:24). Zgadzają się z tym słowa Apostoła w 1 do Koryntian 11:3: „Każdego męża głową jest Chrystus, a głową niewiasty mąż, a głową Chrystusową Bóg”.
Źródło: Sztandar Biblijny, grudzień 1995.
* JHWH – tetragram, różnie odczytywany, w j. polskim głównie jako: Jahwe, Jehowa.